ข้างห้องกับเจ้าของหอเขาเป็นอะไรของเขานะ

ตอนเราพึ่งย้ายหอมาใหม่​ เราไม่รู้ว่าห้องไม่ได้เก็บเสียง​ แต่เรามีห้องไว้เเค่นอนเพราะเป็นสายเที่ยวกลางคืนแบบไปบ้านเพื่อนทุกวัน​ จะกลับมาห้องช่วงตี5​ ตื่นมาตอน4โมงเย็นก็อาบน้ำกินข้าว​ เสร็จแล้วก็ออกไปบ้านเพื่อน​ ตอนช่วง6โมงเย็นบ้าง​ ทุ่มนึงบ้าง​ มีบางวันที่เอาเพื่ิอนมานั่งที่ห้อง(นั่งกันแค่2คน​ นับรวมกับเราด้วย)​ มันแทบไม่มีบทสนทนาเลย​เพราะต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์มือถือ
        วันนึงมีจดหมายมาวางไว้ที่ชั้นรองเท้าว่า​ "รบกวนเสียงเบาลงหน่อยค่ะ​ เสียงดังทุกวันเลย​ ห้องมันไม่ได้เก็บเสียงขนาดนั้น" เราก็งงมากว่าเสียงอะไรเราเเทบไม่อยู่ห้องเลย​ แต่เราเลือกที่จะประณีประนอม​ โดยการเขียนตอบกลับไปว่า​ "ขอโทษนะคะ​ ถ้ามีเสียงอะไรครั้งหน้าเคาะกำแพงบอกหรือมาเคาะประตูห้องเรา​ แล้วบอกกันได้นะคะ​ ปล.เราเป็นคนนอนตอนเช้าแล้วตื่นตอนกลางคืน​ ขอโทษนะคะถ้าเกิดว่าทำเสียงอะไรรบกวน​ แต่ทางนี้ไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ"
        ช่วงใกล้สอบกลางภาคทีาผ่านมาเราต้องอ่านหนังสือ+ทำงานออกแบบบรรจุภัณฑ์​ส่งอาจารย์​ทำให้ต้องนอนเช้าเกือบทุกวันโดยที่อยู่ห้องตัวเอง​ เราไม่ได้เปิดเพลงทำงานเสียงดังและไม่ได้เอาเพื่อนมาเลย​ แต่เราต้องไปเจอว่าข้างห้องไปทักในไลน์กลุ่มของหอว่า" ห้องเราเสียงดังมากเลยค่ะ​ นอนไม่หลับ🥺"
เราก็ได้โอกาสนั้นทักไปไลน์ส่วนตัวเขาเพราะคิดว่าเขาอาจจะได้ยินเสียงกรีดคัตเตอร์​ หรือเสียงกระดาษ​ ก็เลยว่าจะไปขอโทษ​ เลยทักไปว่า​ ขอโทษนะคะช่วงนี้ทำงานอยู่ห้องนอนเช้าทุกวัน​ เธออาจจะเคาะห้องบอกแต่เราไม่ได้ยินเลย​ ครั้งหน้าถ้ามีเสียงอะไรรบกวนอีก​ ทักหรือโทษมาไลน์นี้ได้นะคะ​ ขอโทษจริงๆค่ะ"
        สรุปวันต่อมาเจ้าของหอ(เขารู้จักกับเเม่เราเป็นการส่วนตัวเพราะสามีเขาทำงานที่เดียวกับเเม่เรา)​ เขาโทรมาต่อว่าเรา​ เเละ ลำเลิกบุญคุณว่า​" เขาเห็บแก่เเม่เรานะเลยให้มาเช่าโดยที่ไม่เสียมัดจำ​ แต่น้องเสียงดังทุกวันเลยข้างห้องเขาโทรมาฟ้องว่าน้องเสียงดังมากๆ​ บางคนเขาเซนซิทีฟ​กับเสียง​ แม่ไม่อยากให้เกิดปัญหาแบบนี้นะ​ นี่แม่มาต่างจังหวัดเลยไม่รู้ว่าน้องทำอะไร​ ถ้าอยู่ใกล้ๆแม่จะขับรถไปดูแล้วว่าทำอะไรทำไมดังขนาดนั้น"​ เราก็งงเลยว่าเราทำอะไรผิด​ แต่เราก็เลือกจะแจ้งเขาไปว่า" ช่วงนี้เราทำงานอยู่ห้อง​ แต่อยู่คนเดียว​ แล้วก็ทักไลน์ไปหาเขาแล้วแต่เขาไม่ตอบ​ แตาหนูงงว่าทำไมต้องโทรไปฟ้อง​ ทั้งๆที่เรื่องนี้คุยกับหนูตรงๆก็ได้​ หนูเปิดช่องทางให้เขาติดต่อมาส่วนตัวแล้ว​ หนูพยายามจะทำความรู้จักเขาแล้ว​* แต่เจ้าของหอขู่เราว่า​​ "แม่ไม่รู้นะแต่ถ้าเป็นแบบนี้แม่ต้องให้น้องออก​ น้องพาแฟนมาห้องก็เคยพามา​ ซึ่งแม่ก็ไม่อยากจะพูดนะเรายังเรียนไม่จบ​จะมีแฟนไปทำไม" จบประโยคนี้เราอึ้งเลยเราอายุ21จะ22แล้วนะ​ แล้วแม่เราก็ไม่ว่าเรื่องแฟนด้วย​ แล้วแฟนเราไม่เคยมานอนหอเพราะเขาต้องกลับไปนอนบ้านแล้วทำงานใกล้บ้าน​ เราไม่อยากคุยกับเขาต่อเลยจบบทสนทนาแค่​ "อ่อค่ะ​ ขอโทษนะคะ"  แล้วจบบทสนทนา​
     เราเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แม่เราฟังแม่ก็เลยบอกให้ย้ายออกดีกว่าเพราะเขาโทรไปด่าแม่เราด้วยว่า "ลูกสาวพาผู้ชายเข้าห้อง​ แถมเสียงดังอีก" แต่แม่เราตอบไปว่าไม่เป็นไรค่ะจะให้ลูกสาวย้ายออกแล้วค่ะ​ ไม่ต้องไล่​  
        คือตอนนี้ใจอยากเอาคืนข้างห้องมากๆก่อนย้ายออกค่ะ​ แต่ก็คิดว่าไม่ดีกว่ามันบาดหมาง​กับเปล่าๆ​ แต่รู้สึกไม่แฟร์ยังไงไม่รู้สิคะ​ ทีาโดนอะไรแบบนี้เพราะเรื่องแค่นี้​ มีอะไรอยากแนะนำเรามั้ยคะ​ หรือคำพูดที่ทำให้รู้สึกดีก็ได้ค่ะ​ มันรู้สึกแย่มากๆจริงๆนะช่วงนี้​ ทั้งๆที่จ่ายค่าห้องเท่าคนอื่นแต่มาโดนอะไรแบบนี้เพราะไม่ต้องจ่ายมัดจำแค่1000เดียว​ แล้วเรื่องวุ่นวายในชีวิตก็เยอะมากๆแล้ว​ ทั้งเรียน​ ทั้งเพื่อน​ เรื่องฐานะครอบครัวอีก​ มาเจอเซฟโซนตัวเองที่โดนคนมาทำให้มันแย่อีก​ 🥺🥺
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่