อ่อนโยนประดุจแข (share)

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑ ....ปราชญ์หนึ่งฉลาดยิ่ง ประดิษฐ์สิ่งประโยชน์ครัน ใจจิตมุมุ่งมั่น ละสุขสันต์สบายตน ....วันวันพินิจตรอง และทดลองเสาะสืบหน ข้าวปลาสิยอมทน จะอดบ้างมิเป็นไร ....แต่สองวิฬาร์เธอ เสนอหน

กาพย์ยานี ๑๑ @ ฅนใหม่ หวังวาดไว้............สิสว่างใจ มิเลือนราง นิพพาน ใช่เปล่าจาง..............ธรรมสถิต หม่นแพ้หฤหรรษ์ @ ฅน พลันเกิดใหม่แล้ว............แผ้วทาง "หวัง"สว่างมิเลือนราง.....

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

16. สํโวหาเรน โสเจยฺยํ กลฺยาณิง ควรเปล่งวาจาดีงาม ให้เป็นที่พอใจ วาจาดีเปล่งแล้ว...........ชื่นบาน งามประโยชน์ผสาน......บ่แคล้ว ไพเราะเหมาะสมกาล....สถานยิ่ง คำพูดจริงใจแล้ว..........เรื่องร้ายกลาย

@ เทิดองค์"พระวชิร"ไท้ ....ธรรมปรก ทรงประดุจขวัญปวงพสก ....สร่างเศร้า กอปรกิจขจัดปริวิตก ....เต็มสุข ปวงราษฎร์ซ้องน้อมเฝ้า ....เฟื่องฟุ้งจรุงสยาม @ ราชาสง่าคาม ....ประพฤติตามพิสุทธิ์ธรรม คื

สวรรค์ !!! (กลอนหก) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่าน ผู้ฅน................ไย"จน" น้ำใจ นักหนา สวรรค์ ที่แท้ ใกล้ตา....................รอท่า รับเจ้า เนาพลัน @ ทางสวรรค์ ใช่ไกล เวียนวก......ฤๅรก วิบาก ยาก

* @ ฉันท์ กระไรมิง่าย จะร่ายจะลอง ประดิดประดอย ประจงฉลอง สนุกกัน ** @ จะริประเดิมขยับกวีฉันท์ ดนุมุมั่น จะค่อยประคับประคองไป ** @ จะลุสนุกไสวนะเพื่อนเกลอ วิริยะเธอ ก็ล้นทะลักนภาเพลิน *** @ กุญแจแห