ค่ะ สวัสดีค่ะ เราเป็นนักกีฬากีฬาหนึ่ง เล่นมาตั้งเเต่7ขวบ ไม่ได้ชอบนะคะ เเต่ผปคให้เราเล่น เราเป็นพวกที่ว่าชอบหายไปนานไปอ่ะค่ะ เก็ทไหมคะ หมายถึง วันนี้ไปซ้อมที่สนามมา เเละก็หายไปเลยประมาณ2เดือน เเบบนี้อ่ะค่ะ เเล้วทุกๆครั้งในการกลับมาจากการหายไปนาน คนในสนามก็จะประมาณว่า หายไปไหนมาไปเเข่งต่างประเทศหรอ ครูที่ฝึกเราก็จะเอือม คือเราไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ เราเเค่ติดสอบ เหนื่อยกับมัธยม เราเลยไม่อยากไป คือเราเเค่รู้สึกว่าสังคมในสนามอ่ะค่ะ กดดันเราเวลากลับไปตลอดเลย
เอาล่ะค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะ คือครั้งนี้เราหายไปประมาณเกือบปีค่ะ เเบบว่าหายไปเลย ซึ่งคนรู้จักเราก็จะคอยบอกตลอดว่า คนอื่นคิดว่าเราไปเเข่ง เเต่เปล่าค่ะ เราต้องสอบเข้าม.ปลายรรดัง + เรียน + ติว คือค่อนข้างจะท่วมอ่ะค่ะ เเละพอสอบเสร็จเราก็ไม่กล้ากลับไปเผชิญกับผู้คนที่สนามกอล์ฟ เพราะมันจะมีสายตา คำพูดที่มาจากครูเราเเละคนในสนามอ่ะค่ะ เรากลัวการกลับไปเริ่มต้นใหม่ในสนาม( ขอใช้คำว่าเริ่มใหม่นะคะ เพราะสำหรับเรา คือเป็นการเหมือนต้องเผชิญกับสังคมใหม่อีกทีเลยอ่ะค่ะ) จนตอนนี้พ่อเเม่เราก็งงทำไมเราไม่ไป เราไม่รู้จะทำไง เราอาจจะเเพนิคไปเอง เเต่สำหรับเรา เรากลัวการต้องไปสนาม กลัวการต้องฟังคำพูดจากครู คนรอบข้าง
เรากลัวการเริ่มต้นใหม่ในที่ที่เดิม ถึงขั้นไม่กล้าไปที่นั้นเลยอ่ะค่ะ (ช่วยเข้ามาอ่านหน่อยนะคะ)
เอาล่ะค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะ คือครั้งนี้เราหายไปประมาณเกือบปีค่ะ เเบบว่าหายไปเลย ซึ่งคนรู้จักเราก็จะคอยบอกตลอดว่า คนอื่นคิดว่าเราไปเเข่ง เเต่เปล่าค่ะ เราต้องสอบเข้าม.ปลายรรดัง + เรียน + ติว คือค่อนข้างจะท่วมอ่ะค่ะ เเละพอสอบเสร็จเราก็ไม่กล้ากลับไปเผชิญกับผู้คนที่สนามกอล์ฟ เพราะมันจะมีสายตา คำพูดที่มาจากครูเราเเละคนในสนามอ่ะค่ะ เรากลัวการกลับไปเริ่มต้นใหม่ในสนาม( ขอใช้คำว่าเริ่มใหม่นะคะ เพราะสำหรับเรา คือเป็นการเหมือนต้องเผชิญกับสังคมใหม่อีกทีเลยอ่ะค่ะ) จนตอนนี้พ่อเเม่เราก็งงทำไมเราไม่ไป เราไม่รู้จะทำไง เราอาจจะเเพนิคไปเอง เเต่สำหรับเรา เรากลัวการต้องไปสนาม กลัวการต้องฟังคำพูดจากครู คนรอบข้าง