ย้อนไปตอน ม.2 ผมได้เจอรุ่นน้องอยู่คนนึง เค้าอยู่ ม.1
แล้วตอนนั้นได้แค่โทรทางคุยโทรสัพท์ คือเหมือนเราเป็นคนชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียว ถามอะไรเค้าถึงจะตอบ ผมก็คุยได้อยู่แค่ประมาณเดือนกว่าๆก็เลิกคุย เค้าให้เหตุผลว่าเป็นพี่น้องกันดีกว่า เวลาจนเลยมาถึงช่วง ปวช ปี2 ช่วงนั้นเฟสพึ่งจะมามี
ผมเลยหาเฟสเค้าจากเพือนของเค้า แล้วผมก็หาเฟสเค้าจนเจอ เลยกดเพิ่มเพือนไป แล้วผมก็ทักไปคุยกับน้องคนนั้น แล้วก็เหมือนเดิมเลยครับ เป็นฝ่ายชวนคุยเหมือนเดิม ผมก็ไม่ทักเค้าไปอีก เวลาก็เลยจนผมอายุ21ช่วงนั้นผมได้ไปเป็นทหารเกณฑ์ แล้วอยู่ๆ เค้าก็ทักมาชวนผมคุยวีดีโอคุยกับเค้าอยู่ช่วงนึง ก็น่าจะประมาณเดือนกว่าๆ ก็ยังเหมือนเดิมแหละครับ ก็ยังเป็นฝ่ายที่ชวนเค้าคุยอยู่เหมือนเดิม แล้วก็ยังเป็นเหมือนเดิมแหละครับผมก็ไม่กล้าทักไปคุยด้วยแล้ว จนตอนนั้น คิดว่าเค้าคงไม่ได้อยากคุยกับผมจริงๆหรอก
ผมก็เลยหายไปเลยไม่ทักเค้าไปอีก แล้วจนผมปลดทหารและเวลาก็ผ่านไปจนผม อายุ26 ได้มาทำงานที่ๆหนึ่ง พักเที่ยงวันหนึ่ง ผมเหมือนเห็นเค้ายืนรอรถอยู่หน้า7-11ผมคิดว่าคงจะไม่ใช่หรอกเพราะผมเองก็เห็นไม่ชัด เห็นเค้าแค่ด้านหลังกับด้านข้างเท่านั้นเอง
และพักแล้วก็อีกหลายเดือนต่อมาผมก็เห็นเค้าชัดแล้วรอบนี้ ผมเลยไม่รอแล้ว ผมก็ทักเค้าไปในเฟสใหม่อีกรอบ "ก็คงใช่ ผมนั้นไม่กล้าเข้าไปทักเค้าตรงๆหรอก" แล้วหลังจากทักไปก็คุยกับเค้าเหมือนเดิม "เหมือนเดิมจริงๆครับ" คิดว่าตลกดีมั้งชีวิตผม ถ้าเป็นพวกที่อ่านอยู่นี่จะทำอย่างไง ยังจะทักเค้าไปอยู่ไหม หรือจะเดินเข้าไปทักเค้าเลย ถ้าเป็นพวกคุณจะทำแบบไหน หรือจะไม่ทักเค้าแล้ว แล้วหลังจากผมทักเค้าไปก็คุยกับเค้า แล้วเค้าก็ให้ผมไปรับเค้า คงเพราะเค้าเลิกงานดึกล่ะมั้ง เผื่อเค้าจะกลับไปนอนที่บ้าน แล้วก็อีกอาทิตต่อมานัดเค้าไว้ว่าจะไปกินข้าวตอนเค้าหลังเลิกงาน วันนั้นไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยว เป็นวันแรกเลยนะ ที่ผมได้ไปนั่งกินข้าวกับ ญ ที่คุยด้วย
แล้วเป็นมื้อสุดท้ายที่ได้ไปกินข้าวกับเค้า เพราะหลังจากนั้นผมก็ทักไปคุยกับเค้า แล้วตอนนี้เค้าแทบจะไม่อ่านข้อความที่ส่งไปแล้ว นานๆตอบที บ้างทีเกือบจะครบวัน แล้วคุยรอบนี้เค้าเคยบอกว่า "พี่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมเลยนะ" แล้วพักหลังเค้าก็เริ่มหายเริ่มไม่อ่านข้อความ เริ่มจะครึ่งวัน เริ่มจะคบวัน "ผมเลยถามเค้าไปว่า ไม่ได้อยากคุยกับผมจริงๆใช่ไหมอ่ะ แล้วเค้าก็บอกว่าใช่เค้าไม่ได้อยากคุยกับผมด้วยซํ้า
แล้วหลังจากวันนั้นผมผมก็เลยเลิกทักไปคัยกับเค้าอีกเลย
ผมลบข้อความที่ผมเคยคุยกับเค้าตั้งแต ปวช *แล้วสุดท้ายแล้วผมก็ลบเฟสเค้าไปแล้ว ช่วงนั้นผมคิดว่าถ้าผมยังมีเฟสของเค้าอยู่ผมก็ยังคงต้องมีวันหนึ่งผมต้องทักไปคุยกับเค้าอีกแน่ๆผมเลยลบเฟสเค้าไปเลยดีกว่า ผมจะได้ลืมๆไปได้ซะที ผมอยากรู้ว่าถ้าเป็นพวกคุณที่นั่งอ่านจนจบเนี้ย พวกคุณจะเป็นเหมือนผมไหม พวกคุณจะทำอย่างไง กับเรื่องพวกนี้ (คิดซะว่าข้อความนี้มันเป็นแค่เรื่องที่ผมแต่งขึ้นมาเอง) (ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ)
*เป็นได้แค่คนคุย! (ชีวิตตลกดีนะ แล้วพวกคุณว่างั้นกันหรือเปล่า)
แล้วตอนนั้นได้แค่โทรทางคุยโทรสัพท์ คือเหมือนเราเป็นคนชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียว ถามอะไรเค้าถึงจะตอบ ผมก็คุยได้อยู่แค่ประมาณเดือนกว่าๆก็เลิกคุย เค้าให้เหตุผลว่าเป็นพี่น้องกันดีกว่า เวลาจนเลยมาถึงช่วง ปวช ปี2 ช่วงนั้นเฟสพึ่งจะมามี
ผมเลยหาเฟสเค้าจากเพือนของเค้า แล้วผมก็หาเฟสเค้าจนเจอ เลยกดเพิ่มเพือนไป แล้วผมก็ทักไปคุยกับน้องคนนั้น แล้วก็เหมือนเดิมเลยครับ เป็นฝ่ายชวนคุยเหมือนเดิม ผมก็ไม่ทักเค้าไปอีก เวลาก็เลยจนผมอายุ21ช่วงนั้นผมได้ไปเป็นทหารเกณฑ์ แล้วอยู่ๆ เค้าก็ทักมาชวนผมคุยวีดีโอคุยกับเค้าอยู่ช่วงนึง ก็น่าจะประมาณเดือนกว่าๆ ก็ยังเหมือนเดิมแหละครับ ก็ยังเป็นฝ่ายที่ชวนเค้าคุยอยู่เหมือนเดิม แล้วก็ยังเป็นเหมือนเดิมแหละครับผมก็ไม่กล้าทักไปคุยด้วยแล้ว จนตอนนั้น คิดว่าเค้าคงไม่ได้อยากคุยกับผมจริงๆหรอก
ผมก็เลยหายไปเลยไม่ทักเค้าไปอีก แล้วจนผมปลดทหารและเวลาก็ผ่านไปจนผม อายุ26 ได้มาทำงานที่ๆหนึ่ง พักเที่ยงวันหนึ่ง ผมเหมือนเห็นเค้ายืนรอรถอยู่หน้า7-11ผมคิดว่าคงจะไม่ใช่หรอกเพราะผมเองก็เห็นไม่ชัด เห็นเค้าแค่ด้านหลังกับด้านข้างเท่านั้นเอง
และพักแล้วก็อีกหลายเดือนต่อมาผมก็เห็นเค้าชัดแล้วรอบนี้ ผมเลยไม่รอแล้ว ผมก็ทักเค้าไปในเฟสใหม่อีกรอบ "ก็คงใช่ ผมนั้นไม่กล้าเข้าไปทักเค้าตรงๆหรอก" แล้วหลังจากทักไปก็คุยกับเค้าเหมือนเดิม "เหมือนเดิมจริงๆครับ" คิดว่าตลกดีมั้งชีวิตผม ถ้าเป็นพวกที่อ่านอยู่นี่จะทำอย่างไง ยังจะทักเค้าไปอยู่ไหม หรือจะเดินเข้าไปทักเค้าเลย ถ้าเป็นพวกคุณจะทำแบบไหน หรือจะไม่ทักเค้าแล้ว แล้วหลังจากผมทักเค้าไปก็คุยกับเค้า แล้วเค้าก็ให้ผมไปรับเค้า คงเพราะเค้าเลิกงานดึกล่ะมั้ง เผื่อเค้าจะกลับไปนอนที่บ้าน แล้วก็อีกอาทิตต่อมานัดเค้าไว้ว่าจะไปกินข้าวตอนเค้าหลังเลิกงาน วันนั้นไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยว เป็นวันแรกเลยนะ ที่ผมได้ไปนั่งกินข้าวกับ ญ ที่คุยด้วย
แล้วเป็นมื้อสุดท้ายที่ได้ไปกินข้าวกับเค้า เพราะหลังจากนั้นผมก็ทักไปคุยกับเค้า แล้วตอนนี้เค้าแทบจะไม่อ่านข้อความที่ส่งไปแล้ว นานๆตอบที บ้างทีเกือบจะครบวัน แล้วคุยรอบนี้เค้าเคยบอกว่า "พี่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมเลยนะ" แล้วพักหลังเค้าก็เริ่มหายเริ่มไม่อ่านข้อความ เริ่มจะครึ่งวัน เริ่มจะคบวัน "ผมเลยถามเค้าไปว่า ไม่ได้อยากคุยกับผมจริงๆใช่ไหมอ่ะ แล้วเค้าก็บอกว่าใช่เค้าไม่ได้อยากคุยกับผมด้วยซํ้า
แล้วหลังจากวันนั้นผมผมก็เลยเลิกทักไปคัยกับเค้าอีกเลย
ผมลบข้อความที่ผมเคยคุยกับเค้าตั้งแต ปวช *แล้วสุดท้ายแล้วผมก็ลบเฟสเค้าไปแล้ว ช่วงนั้นผมคิดว่าถ้าผมยังมีเฟสของเค้าอยู่ผมก็ยังคงต้องมีวันหนึ่งผมต้องทักไปคุยกับเค้าอีกแน่ๆผมเลยลบเฟสเค้าไปเลยดีกว่า ผมจะได้ลืมๆไปได้ซะที ผมอยากรู้ว่าถ้าเป็นพวกคุณที่นั่งอ่านจนจบเนี้ย พวกคุณจะเป็นเหมือนผมไหม พวกคุณจะทำอย่างไง กับเรื่องพวกนี้ (คิดซะว่าข้อความนี้มันเป็นแค่เรื่องที่ผมแต่งขึ้นมาเอง) (ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ)