คือเรื่องเริ่มวันที่ 1 พฤษภาคม นี้แหละครับ
ผมตื่นมาตี 5 ล้างหน้าแปรงฟัน. ไปล้างจานทำงานของผมเสร็จก็ไปเล่นคอมบนห้อง
แม่กลับมา 9 โมงเรียกผมไปช่วยทำของขายเขาบ่นผมว่า(ไม่ช่วยทำอะไรเลย
กูออกไปตั้งแต่ตี 3 )
ผมก็ตอบกลับไปว่า(ตื่นมาตี 5 ให้ช่วยทำอะไรงานก็เสร็จหมดแล้ว)
เขาก็บอกผมเถียงแต่ผมก็เงียบไม่พูดอะไร
แล้วก็ช่วยงานจนเสร็จระหว่างช่วยงานเขาก็บ่นผมหลายๆอย่าง
พอผมทำเสร็จก็ไปเล่นคอมต่อ
ตกเย็นแม่เรียกไปซื้อน้ำแข็ง
ผมก็ไปเรียกให้น้าไปด้วยแต่เขาก็เงียบไม่ไปไม่ช่วยอะไรเลย
ผมเลยพูดกลับไปวันหลังก็ไม่ต้องเรียกใช้นะ
พอผมซื้อเสร็จก็กลับมานั้งที่เดิมแม่ก็บ่นผมอีก นิสัยเสีย ทำตัวไม่น่ารัก แล้วก็ลามไม่มีใครรักเลย รู้งี้ให้ตายตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว
ผมก็เงียบ ไม่ตอบโต้อะไรเลย
และเขาก็พูดว่า “ไม่ว่าพ่อแม่จะถูกจะผิดก็ให้ฟัง” อย่าเถียง
ผมเลยหนีขึ้นมาบนห้องนอนร้องไห้คนเดียว
ผมผิดรึปล่าว
ผมตื่นมาตี 5 ล้างหน้าแปรงฟัน. ไปล้างจานทำงานของผมเสร็จก็ไปเล่นคอมบนห้อง
แม่กลับมา 9 โมงเรียกผมไปช่วยทำของขายเขาบ่นผมว่า(ไม่ช่วยทำอะไรเลย
กูออกไปตั้งแต่ตี 3 )
ผมก็ตอบกลับไปว่า(ตื่นมาตี 5 ให้ช่วยทำอะไรงานก็เสร็จหมดแล้ว)
เขาก็บอกผมเถียงแต่ผมก็เงียบไม่พูดอะไร
แล้วก็ช่วยงานจนเสร็จระหว่างช่วยงานเขาก็บ่นผมหลายๆอย่าง
พอผมทำเสร็จก็ไปเล่นคอมต่อ
ตกเย็นแม่เรียกไปซื้อน้ำแข็ง
ผมก็ไปเรียกให้น้าไปด้วยแต่เขาก็เงียบไม่ไปไม่ช่วยอะไรเลย
ผมเลยพูดกลับไปวันหลังก็ไม่ต้องเรียกใช้นะ
พอผมซื้อเสร็จก็กลับมานั้งที่เดิมแม่ก็บ่นผมอีก นิสัยเสีย ทำตัวไม่น่ารัก แล้วก็ลามไม่มีใครรักเลย รู้งี้ให้ตายตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว
ผมก็เงียบ ไม่ตอบโต้อะไรเลย
และเขาก็พูดว่า “ไม่ว่าพ่อแม่จะถูกจะผิดก็ให้ฟัง” อย่าเถียง
ผมเลยหนีขึ้นมาบนห้องนอนร้องไห้คนเดียว