การเขียมเงินเป็นไปไม่ได้ VS ค่าใช้จ่ายที่แปรผันไปตามการเงินและอายุ

ผมเอง อายุ 21 ครับ ตอนนี้ได้รับทุน กับ ทำงานสอนภาษา มีเงิน 29xxx บาททั้งบัญชีเป็นปีสุดท้าย (แม่ไม้ได้ให้) ของผมในการเรียน หวังว่า จะเอาไปตั้งตัวตอนทำงาน แต่ 
ผมพบความจริง 2 อย่างครับ

1. การที่ผมพยายามจะใช้เงินน้อยที่สุดนั้น เป็นไปไม่ได้เลย การที่ตั้งเป้าว่า เงินจะต้องพร่องให้น้อยที่สุดนั้น คงามจริงคือ เคยลองแล้ว แต่มันต้องจ่ายเพื่อครองชีพ อยู่บ้านก็มีจ่ายค่ากิน กาแฟ หรือค่าเดินทาง ออกไปเที่ยว ยอดที่ได้ต้นปี 35xxx ก็กันเงินออก แต่ก็ทำไม่ได้ครับ 

2.สังเกตว่า ยิ่งมีรายได้มาก และอายุที่เพิ่มขึ้น การเลือกซื้อสินค้า ที่จำเป็น หรือ เพื่อความสุข จะแพงขึ้นเช่น ตอนมัธยมต้นไม่ได้มีเงินอะไร ก็จะซื้อปากกา 5บาท 10บาท หรืออาจจะรอเสื้อผ้า หนังสือต้องรอคนให้เงิน ถึงจะซื้อได้ แต่มาในตอนนี้ ผมเองก็ยอมรับว่า จ่ายเยอะ เช่น ปากกา เรื่มมองหา ปากกาดีๆ มีความภูมิฐานแล้ว เริ่มคิดถึงการแต่งตัว แต่ตอนนี้การเงินไม่คงที่ เลยเบรกเอาไว้ ถามว่า เคยซื้อของแบบ เยอะสุด คือ ตำราภาษาเกาหลี ยอด 1000 บาท แต่ผมกว่าจะกดสั่ง ใช้เวลาคิด วางแผน 1 ปี 

ผมเองยอมรับว่า สิ่งที่ผมเจอ มันเป็นไปไม่ได้ และมันไปด้วยกันไม่ได้ รู้ว่า อะไรควรที่จะซื้อ แต่ผมมองว่า ถ้าเป็นแบบนี้ อนาคตการเงิน อาจจะไปไม่ถึงเป้าแน่ มีเทคนิคการวางแผนการเงินไหมครับ ที่จะเอาไปใช้ในอนาคตได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่