เมื่อ2-3 ปีก่อน ได้มีโอกาสรู้จักผู้หญิงคนนึง ตอนแรกก็ดูใสซื่อ ไม่มีพิษภัยอะไร เป็นคนท้องถิ่นในอำเภอแห่งหนึ่ง
ก็เลยคิดว่าคบเป็นเพื่อนไว้ไม่เสียหายอะไรค่ะ
ก่อนแยกกันจากการคุยครั้งแรก ก็มีแอดเฟซบุ๊คกัน
ช่วงแรกๆที่เจอกัน ก็มีไปกินข้าวกัน คนนี้ยังออกตังค์จ่ายของตัวเอง แต่เวลาจ่ายตังค์ จะทำหน้ามึนๆ แบบหน้านิ่ง แต่ก็ยังจ่ายอยู่
พอต่อๆมาเริ่มล่ะ เวลาไปไหนมาไหน เวลาจ่ายเงินค่าอาหาร จะนิ่ง เราจ่ายไปก่อน ไปทวงก็นิ่ง ไม่จ่าย
บอกไม่มีเงิน แต่พอออกจากร้านมา ผ่านร้านเครื่องสำอาง นางควักเงินจ่าย อย่างหน้าตาเฉย
แล้วครั้งต่อๆมา คือ ไปกินอะไรกัน นางจะนิ่งเวลาจ่ายเงิน
จนเรารำคาญมากๆ เลยบอกไปว่า ทีหลังไม่มีเงินให้บอกก่อนนะ
หลายคนอาจสงสัยว่า ทำไมเรายังคบ และไปไหนด้วยกันอีกหลายครั้ง
เพราะเราเป็นคนจังหวัดอื่น ไปทำงานที่นั่น ไม่ค่อยรู้จักใครเลย ก็เลยลองหาเพื่อนที่เป็นคนที่นั่น
จากนั้นไม่ว่าไปไหนมาไหน เวลาไปห้าง นางจะไปดูเกือบทุกร้าน แล้วจับๆๆ ลองสินค้า
ถามพนักงานว่าอันนั้นมีไหม สนใจ ต่อราคา ทำแบบให้ความหวังคนขาย ว่าซื้อแน่นอน
พอพนักงานหยิบมาให้ จะคิดเงิน นางบอกขอไปคิดดูก่อน
พอออกจากร้านมา นางก็ยอกว่าไม่มีเงิน ถามเล่นๆ สนุกดี
เราก็ไม่โอเคมากๆ คนเราควรมีมารยาท ใจเขาใจเรา ถ้าไม่ซื้อ ไม่ควรไปกวนใจพนักงานถึงขั้นให้เขาไปหาของ แล้วไม่เอา
เราก็ดูว่านางจะไปสุดได้แค่ไหน
เฮ้ย ทำแบบนี้ตลอด
หลายๆเรื่องที่เราไม่คิดว่าจะมีคนทำ นางทำ และไม่รู้สึกเป็นเรื่องน่าอายอะไร
เช่น ไปกินบุฟเฟต์ ตักมาเยอะๆล้นโต๊ะ เราก็ห้ามแล้ว นางก็ไม่สะเทือน เหลือเต็มโต๊ะ นางก็ไม่สน
ไปร้านกาแฟ ก็มีคนเต็มร้าน บรรยากาศสงบ นางเปิดยูทูบในมือถือนางเสียดังสนั่น เลยบอกนางให้ปิด
และอื่นๆอีกมากมาย คือไม่ได้เลย ไม่มีเลยมารยาท
จนถึงจุดที่เราตัดสินใจบล็อค เฟสบุ๊ค แล้วออกห่างไปเลย
1.ทักแชตมาบ่อยมากถี่มาก แบบกระหน่ำส่งมาทุกวัน ทุกเวลา ด้วยเรื่องไร้สาระ ขนาดเราทำงานอยู่ยุ่งมาก ยังโทรมาทางแอปของเฟสบุ๊ค
2.เป็นคนที่ไม่เข้าใจอะไรที่เป็นมารยาทขั้นพื้นฐาน บอกว่าวันนี้ไม่ว่าง ทำงาน นางก็จะส่งแชตมา ถี่ๆเกือบทุกครึ่งชม.ว่าเสร็จยัง จะไปนั่นนี่
3.ทุกครั้งที่จ่ายค่าอาหาร เลี้ยงนางไปไม่เคยได้คืน และเหมือนติดใจจะกินฟรีเรื่อยๆ
รำคาญมากๆ สุด บล็อค ตัดขาด
ผ่านมาเกือบปีแล้ว จากวันนั้นถึงวันนี้ แต่มาเล่าสู่กันฟัง ว่าคนแบบนี้ก็มี
คนที่ไปดูของ เลือกของ ให้พนักงานไปหามา แต่ไม่ซื้อ ใจจริงคือถามเล่นๆ
ก็เลยคิดว่าคบเป็นเพื่อนไว้ไม่เสียหายอะไรค่ะ
ก่อนแยกกันจากการคุยครั้งแรก ก็มีแอดเฟซบุ๊คกัน
ช่วงแรกๆที่เจอกัน ก็มีไปกินข้าวกัน คนนี้ยังออกตังค์จ่ายของตัวเอง แต่เวลาจ่ายตังค์ จะทำหน้ามึนๆ แบบหน้านิ่ง แต่ก็ยังจ่ายอยู่
พอต่อๆมาเริ่มล่ะ เวลาไปไหนมาไหน เวลาจ่ายเงินค่าอาหาร จะนิ่ง เราจ่ายไปก่อน ไปทวงก็นิ่ง ไม่จ่าย
บอกไม่มีเงิน แต่พอออกจากร้านมา ผ่านร้านเครื่องสำอาง นางควักเงินจ่าย อย่างหน้าตาเฉย
แล้วครั้งต่อๆมา คือ ไปกินอะไรกัน นางจะนิ่งเวลาจ่ายเงิน
จนเรารำคาญมากๆ เลยบอกไปว่า ทีหลังไม่มีเงินให้บอกก่อนนะ
หลายคนอาจสงสัยว่า ทำไมเรายังคบ และไปไหนด้วยกันอีกหลายครั้ง
เพราะเราเป็นคนจังหวัดอื่น ไปทำงานที่นั่น ไม่ค่อยรู้จักใครเลย ก็เลยลองหาเพื่อนที่เป็นคนที่นั่น
จากนั้นไม่ว่าไปไหนมาไหน เวลาไปห้าง นางจะไปดูเกือบทุกร้าน แล้วจับๆๆ ลองสินค้า
ถามพนักงานว่าอันนั้นมีไหม สนใจ ต่อราคา ทำแบบให้ความหวังคนขาย ว่าซื้อแน่นอน
พอพนักงานหยิบมาให้ จะคิดเงิน นางบอกขอไปคิดดูก่อน
พอออกจากร้านมา นางก็ยอกว่าไม่มีเงิน ถามเล่นๆ สนุกดี
เราก็ไม่โอเคมากๆ คนเราควรมีมารยาท ใจเขาใจเรา ถ้าไม่ซื้อ ไม่ควรไปกวนใจพนักงานถึงขั้นให้เขาไปหาของ แล้วไม่เอา
เราก็ดูว่านางจะไปสุดได้แค่ไหน
เฮ้ย ทำแบบนี้ตลอด
หลายๆเรื่องที่เราไม่คิดว่าจะมีคนทำ นางทำ และไม่รู้สึกเป็นเรื่องน่าอายอะไร
เช่น ไปกินบุฟเฟต์ ตักมาเยอะๆล้นโต๊ะ เราก็ห้ามแล้ว นางก็ไม่สะเทือน เหลือเต็มโต๊ะ นางก็ไม่สน
ไปร้านกาแฟ ก็มีคนเต็มร้าน บรรยากาศสงบ นางเปิดยูทูบในมือถือนางเสียดังสนั่น เลยบอกนางให้ปิด
และอื่นๆอีกมากมาย คือไม่ได้เลย ไม่มีเลยมารยาท
จนถึงจุดที่เราตัดสินใจบล็อค เฟสบุ๊ค แล้วออกห่างไปเลย
1.ทักแชตมาบ่อยมากถี่มาก แบบกระหน่ำส่งมาทุกวัน ทุกเวลา ด้วยเรื่องไร้สาระ ขนาดเราทำงานอยู่ยุ่งมาก ยังโทรมาทางแอปของเฟสบุ๊ค
2.เป็นคนที่ไม่เข้าใจอะไรที่เป็นมารยาทขั้นพื้นฐาน บอกว่าวันนี้ไม่ว่าง ทำงาน นางก็จะส่งแชตมา ถี่ๆเกือบทุกครึ่งชม.ว่าเสร็จยัง จะไปนั่นนี่
3.ทุกครั้งที่จ่ายค่าอาหาร เลี้ยงนางไปไม่เคยได้คืน และเหมือนติดใจจะกินฟรีเรื่อยๆ
รำคาญมากๆ สุด บล็อค ตัดขาด
ผ่านมาเกือบปีแล้ว จากวันนั้นถึงวันนี้ แต่มาเล่าสู่กันฟัง ว่าคนแบบนี้ก็มี