เพิ่งพาลูกสาวไปฉีดวัคซีน ที่ศูนย์หนึ่ง จัดไว้ในศูนย์การค้าขนาดใหญ่ของกรุงเทพ โดยมีโรงเรียนต่างๆ มาฉีดวัคซีนกันเป็นจำนวนมาก บางโรงเรียนให้ใส่ชุดนัเรียน บางโรงเรียนเด็กๆใส่ชุดพละม เพื่อให้ง่ายในการดูแลจัดการ และมีบางโรงเรียน ที่ไม่บังคับใส่เครื่องแบบ เช่นโรงเรียนลูกสาวผม กำหนดแค่ กางเกงสุภาพ เสื้อสีขาว บางโรงเรียน น่าจะไม่ได้กำหนดเลยด้วยซ้ำ เพราะเห็นเด็กๆที่เดินเข้าแถวไป แต่งตัวกันตามปกติ
หลังจากที่ส่งลูกเสร็จแล้วไปเดินเบ่นในห้าง พอใกล้ได้เวลา ลูกสาวส่งซิกมาบอกว่ากำลังจะฉีดแล้ว ให้ปาป๊าไปรอจุดนัดพบได้ ก็ไปนั่งรอครับ มีผู้ปกครองนั่งกันล้นหลาม นั่งเล่นมือถือเป็นส่วนใหญ่ (แล้วก็ว่าเด็กๆว่าติดมือถือ พ่อแม่พอว่างก็ยกมาเล่นเหมือนกันแหละครับ) แต่ก็มีบางคนนั่งคุยกันและ นี่แหละ เสียงหนึ่งลอยมาเข้าหูผมจากด้านหลัง
"พี่ๆๆ ดูโรงเรียนนี้สิ ทำไมให้แต่งตัวมาแบบนี้เนี่ย" พอดีว่าแถวเด็กๆเดินผ่านหน้าจุดนั่งรอ โดยมีนักเรียนหญิงแต่งตัว บ้างก็เป็นเสื้อแขนกุด มีผ้าคลุมไหล่ไว้ อีกคนเป็นเสื้อเอวลอยตัวสั้นๆ เปิดหน้าท้องหน่อยๆ กางเกงยีนส์เอวสูง อีกคนก็เป็นสาวน้อย ถักผม มีผ้าโพกหัวลายลูกไม้ สะพายเป้ถักกุ๊กกิ๊กๆ
"โรงเรียนอะไรเนี่ยทำไมให้แต่งตัวไม่เป็นระเบียบ น่าเกลียดจัง ดีนะที่ไม่ให้ลูกไปเรียนโรงเรียนแบบนี้"
แล้วทั้งสองก็นั่งชี้วิจารณ์เด็ก พลางเทียบกับโรงเรียนของลูกสาวตนเอง ซึ่งใส่ชุดพละของโรงเรียนทุกคน นั่งกันนิ่งอยู่ไม่ห่าง เป็นโรงเรียนหญิงล้วนชื่อดังของรัฐบาล
"โรงเรียนเรา เรียบร้อยกว่ามาก" แล้วคุยกันต่อว่า มองหาพ่อแม่ของเด็กพวกนี้ซิว่าเป็นยังไง อยากเห็นพ่อแม่ที่ยอมให้ลูกแต่งตัวแบบนี้มากิจกรรมของโรงเรียน
รวมๆคือ เค้ามองว่า เด็กต้องแต่งเครื่องแบบเท่านั้น การแต่งตัว ทรงผม การแสดงออก ต้องอยู่ในกรอบและขอบเขตจึงจะเรียกว่า"ไม่น่าเกลียด"
ผมนั่งฟังแล้วไม่ค่อยสบายใจเลยครับ สังคมเรามีความแตกต่างทางความคิดและเสรีภาพ การแต่งตัว การแสดงออกตัวตนของวัยรุ่น ถึงแต่ละท่านจะมองในมาตรฐานที่แตกต่างกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่า แบบไหน "น่าเกลียด" หรือ "ผิดถูก" เสมอไป
สำหรับลูกสาวผม นี่เป็นวันแรก ตั้งแต่เข้า ม.1 มาจะได้เจอกับเพื่อนร่วมชั้นตัวเป็นๆ หลังจากที่เจอกันทางหน้าจอมาทั้งเทอม ดังงนั้นเธอตื่นเต้นกับการไปฉีดวัคซีนมาก เลือกชุด ขอไปเล็มผม แต่งตัวแต่เช้ามืด แทบจะลากพ่อให้ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกด้วยซ้ำ (ลูกสาวผมใส่เสื้อกล้าม เสื้อแจ็คเก็ทคลุมแขนยาว กางเกงยีนส์เอวสูงตามสมัยนิยม) พอพาเดินไปเจอเพื่นๆก็สลัดมือพ่อ วิ่งไปหาเพื่อน นั่งคุยกันใหญ่เลย สังเกตดูส่วนมากก็ตื่นเต้นที่ได้เจอกัน ดังนั้นการแต่งตัวมาก็น่าจะเป็นเืร่องปกติของพวกเค้านะครับ (ระหว่างรอก็ถ่ายรูปเซลฟี่กับเพื่อนส่งมาให้พ่อดูด้วย เสร็จก็เล่าให้ฟังว่านัดหมายกันไว้แล้วกับเพื่อนใหม่ในห้อง เกาะรวมตัวกันไปฉีดวัคซีนพร้อมๆกัน)
ท่านผู้ใหญ่ พ่อแม่ เปิดใจกับวัยรุ่นสักหน่อยก็จะดีครับ สมัยเราๆท่านๆเป็นวัยรุ่น ก็มีแฟชั่น และชีวิตอิสระไม่แตกต่างกันหรอก อยู่ที่สังคมไหนจะเปิดกว้างขนาดไหน เวลาผ่านมาเป็นสิบปี มองไปรอบตัว การแต่งตัวก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของใครต้องล้มเหลวหรือรุ่งเรืองแบบเป็นประเด็นนี่ครับ
"โรงเรียนอะไรเนี่ยทำไมให้เด็กแต่งตัวน่าเกลียดแบบนี้" การมองคนของผู้ใหญ่
หลังจากที่ส่งลูกเสร็จแล้วไปเดินเบ่นในห้าง พอใกล้ได้เวลา ลูกสาวส่งซิกมาบอกว่ากำลังจะฉีดแล้ว ให้ปาป๊าไปรอจุดนัดพบได้ ก็ไปนั่งรอครับ มีผู้ปกครองนั่งกันล้นหลาม นั่งเล่นมือถือเป็นส่วนใหญ่ (แล้วก็ว่าเด็กๆว่าติดมือถือ พ่อแม่พอว่างก็ยกมาเล่นเหมือนกันแหละครับ) แต่ก็มีบางคนนั่งคุยกันและ นี่แหละ เสียงหนึ่งลอยมาเข้าหูผมจากด้านหลัง
"พี่ๆๆ ดูโรงเรียนนี้สิ ทำไมให้แต่งตัวมาแบบนี้เนี่ย" พอดีว่าแถวเด็กๆเดินผ่านหน้าจุดนั่งรอ โดยมีนักเรียนหญิงแต่งตัว บ้างก็เป็นเสื้อแขนกุด มีผ้าคลุมไหล่ไว้ อีกคนเป็นเสื้อเอวลอยตัวสั้นๆ เปิดหน้าท้องหน่อยๆ กางเกงยีนส์เอวสูง อีกคนก็เป็นสาวน้อย ถักผม มีผ้าโพกหัวลายลูกไม้ สะพายเป้ถักกุ๊กกิ๊กๆ
"โรงเรียนอะไรเนี่ยทำไมให้แต่งตัวไม่เป็นระเบียบ น่าเกลียดจัง ดีนะที่ไม่ให้ลูกไปเรียนโรงเรียนแบบนี้"
แล้วทั้งสองก็นั่งชี้วิจารณ์เด็ก พลางเทียบกับโรงเรียนของลูกสาวตนเอง ซึ่งใส่ชุดพละของโรงเรียนทุกคน นั่งกันนิ่งอยู่ไม่ห่าง เป็นโรงเรียนหญิงล้วนชื่อดังของรัฐบาล
"โรงเรียนเรา เรียบร้อยกว่ามาก" แล้วคุยกันต่อว่า มองหาพ่อแม่ของเด็กพวกนี้ซิว่าเป็นยังไง อยากเห็นพ่อแม่ที่ยอมให้ลูกแต่งตัวแบบนี้มากิจกรรมของโรงเรียน
รวมๆคือ เค้ามองว่า เด็กต้องแต่งเครื่องแบบเท่านั้น การแต่งตัว ทรงผม การแสดงออก ต้องอยู่ในกรอบและขอบเขตจึงจะเรียกว่า"ไม่น่าเกลียด"
ผมนั่งฟังแล้วไม่ค่อยสบายใจเลยครับ สังคมเรามีความแตกต่างทางความคิดและเสรีภาพ การแต่งตัว การแสดงออกตัวตนของวัยรุ่น ถึงแต่ละท่านจะมองในมาตรฐานที่แตกต่างกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่า แบบไหน "น่าเกลียด" หรือ "ผิดถูก" เสมอไป
สำหรับลูกสาวผม นี่เป็นวันแรก ตั้งแต่เข้า ม.1 มาจะได้เจอกับเพื่อนร่วมชั้นตัวเป็นๆ หลังจากที่เจอกันทางหน้าจอมาทั้งเทอม ดังงนั้นเธอตื่นเต้นกับการไปฉีดวัคซีนมาก เลือกชุด ขอไปเล็มผม แต่งตัวแต่เช้ามืด แทบจะลากพ่อให้ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกด้วยซ้ำ (ลูกสาวผมใส่เสื้อกล้าม เสื้อแจ็คเก็ทคลุมแขนยาว กางเกงยีนส์เอวสูงตามสมัยนิยม) พอพาเดินไปเจอเพื่นๆก็สลัดมือพ่อ วิ่งไปหาเพื่อน นั่งคุยกันใหญ่เลย สังเกตดูส่วนมากก็ตื่นเต้นที่ได้เจอกัน ดังนั้นการแต่งตัวมาก็น่าจะเป็นเืร่องปกติของพวกเค้านะครับ (ระหว่างรอก็ถ่ายรูปเซลฟี่กับเพื่อนส่งมาให้พ่อดูด้วย เสร็จก็เล่าให้ฟังว่านัดหมายกันไว้แล้วกับเพื่อนใหม่ในห้อง เกาะรวมตัวกันไปฉีดวัคซีนพร้อมๆกัน)
ท่านผู้ใหญ่ พ่อแม่ เปิดใจกับวัยรุ่นสักหน่อยก็จะดีครับ สมัยเราๆท่านๆเป็นวัยรุ่น ก็มีแฟชั่น และชีวิตอิสระไม่แตกต่างกันหรอก อยู่ที่สังคมไหนจะเปิดกว้างขนาดไหน เวลาผ่านมาเป็นสิบปี มองไปรอบตัว การแต่งตัวก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของใครต้องล้มเหลวหรือรุ่งเรืองแบบเป็นประเด็นนี่ครับ