คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
อายุ 20 เอง เป็นจุดเริ่มต้น กล้าเริ่มต้นได้แบบนี้ ก็ใช้ได้แล้วครับ ขาดแต่ประสบการณ์ และการวางแผน
อย่าเพิ่งท้อน้อง หลังจากนี้ต้องคิดดีๆว่า เราเก่งอะไรชอบอะไร จะทุ่มเททำอะไรได้ดี ไม่ใช่ทำตามเขา (และน้องยังไม่รู้ทันการปั่นกระแส)
ถ้าพี่เป็นน้อง พี่จะเขียน ความรู้ความสามารถที่เรามี ออกมาให้หมด แล้ว อาจจะเริ่มหาทุน จากการทำงานประจำอะไรสักอย่างให้ชีวิตมันเสถียร และมีทุน
ส่วนลู่ทางลงทุนขายของ ต้องไม่รีบร้อน ค่อยๆมองดู แต่ถ้าทำต้องทำจริง ไม่ใช่ทำลองผิดลองถูกแล้วจะหวังความสำเร็จ มันไม่ได้ มันต้องคิดให้รอบด้านก่อน วางแผนแล้วค่อยลงมือทำ และปรับปรุงแก้ไข
เท่าที่อ่านมา คุณพ่อให้ทางแก้ไข แต่น้องไม่ได้คิดอะไร หมดวันไป น้องก็แค่ทำซ้ำเดิมก็แค่นั้น ไม่ได้วางแผนการตลาดโฆษณา ไม่ได้คิดลู่ทาง แต่ก็นะ อายุแค่ 20 เองยังเด็กอยู่ครับ
ส่วนเรื่องเพื่อน พี่อ่านแล้วน้องยังต้องฝึกคือ คิดแล้ว ต้องไม่ย้อนกลับ ตัดสินใจแล้วต้องไม่มานั่งเสียดายสิ่งต่างๆ น้องตัดสินใจซิ่ว ก่อนซิ่วน้องต้องรู้แล้วสิว่าจะห่างเพื่อนเก่า พอซิ่วแล้วห่างเพื่อนมันก็ถูกแล้ว
สิ่งที่น้องมีกันจากสองมุมคือ มุมงาน กับมุมเพื่อนคือ "ขาดการวางแผน" เหมือนทำไรทำๆไปแต่ฝันถึงความสำเร็จลอยๆไป ตรงนี้ปรับปรุงก็ก้าวต่อไปได้ครับ อย่าท้อนะ ให้กำลังใจ
ส่วนเรื่องแฟน ที่พี่ดู เค้าเป็น ผญ การที่เค้าให้ความเห็นเสนอแนะ น้องก็ควรจดออกมา เป็นคนให้ลู่ทางแก่เราที่ดี แต่...........จะลองทางไหน ต้องวางแผน ไม่ใช่ทำแบบลองผิดลองถูก แล้วค่อยเกิดแผน แล้วก็ต้องฝึกอย่าจิตตกง่าย เหมือนน้องเซ็งเรื่องนึง จะพาลไปทุกเรื่อง แบบติดคิดลบเกินไปครับ ต้องมอง แง่บวกด้วย จึงจะมีกำลังใจ แต่มองลบก็ไว้มองความเป็นจริง เขาเรียกเผื่อ
...............................แค่ 20 ยังมีโอกาสอีกมาก คนอายุ 60 ที่เขาชำนาญอย่างเดียว เขายังเลี้ยงชีพได้ เข็นรถผลไม้ ขายของ แล้วเราเพิ่ง 20 เรี่ยวแรงยังมีมากมาย โอกาสยังมี ฟ้ายังเปิดกว้าง ทำตนเอง คือ เรือลำนี้ให้ดีที่สุด วางแผน แล้วมุ่งมั่นไป
อย่าเพิ่งท้อนะครับ พี่ช่วยคิด ให้เรารู้จักตนเองว่าเรามีจุดแข็งจุดอ่อนอะไร จุดอ่อนก็ต้องฝึกฝนแก้ไขให้หาย ก็จะสำเร็จได้ ลองจดออกมาเอาไปใช้นะครับ ขอให้เก็บสิ่งดีๆเข้าตัว แล้วก้าวไปอย่างรอบคอบครับ น้องมีคุณพ่อที่ห่วงใย เอาใจใส่ มีแฟนที่ช่วยคิด น้องเองก็ดูจะสร้างตัวอยู่ ไม่มีอะไรที่เราด้อยเลยครับ เหมือนมีมอเตอร์ มีถ่าน มีไฟ มีสายไฟทุกอย่าง แต่ประกอบมันไม่ถูก อย่าเพิ่งเหมาว่ามันจะ สำเร็จไม่ได้ครับ ลองดูนะ ^^ ให้กำลังใจน้องครับ
อย่าเพิ่งท้อน้อง หลังจากนี้ต้องคิดดีๆว่า เราเก่งอะไรชอบอะไร จะทุ่มเททำอะไรได้ดี ไม่ใช่ทำตามเขา (และน้องยังไม่รู้ทันการปั่นกระแส)
ถ้าพี่เป็นน้อง พี่จะเขียน ความรู้ความสามารถที่เรามี ออกมาให้หมด แล้ว อาจจะเริ่มหาทุน จากการทำงานประจำอะไรสักอย่างให้ชีวิตมันเสถียร และมีทุน
ส่วนลู่ทางลงทุนขายของ ต้องไม่รีบร้อน ค่อยๆมองดู แต่ถ้าทำต้องทำจริง ไม่ใช่ทำลองผิดลองถูกแล้วจะหวังความสำเร็จ มันไม่ได้ มันต้องคิดให้รอบด้านก่อน วางแผนแล้วค่อยลงมือทำ และปรับปรุงแก้ไข
เท่าที่อ่านมา คุณพ่อให้ทางแก้ไข แต่น้องไม่ได้คิดอะไร หมดวันไป น้องก็แค่ทำซ้ำเดิมก็แค่นั้น ไม่ได้วางแผนการตลาดโฆษณา ไม่ได้คิดลู่ทาง แต่ก็นะ อายุแค่ 20 เองยังเด็กอยู่ครับ
ส่วนเรื่องเพื่อน พี่อ่านแล้วน้องยังต้องฝึกคือ คิดแล้ว ต้องไม่ย้อนกลับ ตัดสินใจแล้วต้องไม่มานั่งเสียดายสิ่งต่างๆ น้องตัดสินใจซิ่ว ก่อนซิ่วน้องต้องรู้แล้วสิว่าจะห่างเพื่อนเก่า พอซิ่วแล้วห่างเพื่อนมันก็ถูกแล้ว
สิ่งที่น้องมีกันจากสองมุมคือ มุมงาน กับมุมเพื่อนคือ "ขาดการวางแผน" เหมือนทำไรทำๆไปแต่ฝันถึงความสำเร็จลอยๆไป ตรงนี้ปรับปรุงก็ก้าวต่อไปได้ครับ อย่าท้อนะ ให้กำลังใจ
ส่วนเรื่องแฟน ที่พี่ดู เค้าเป็น ผญ การที่เค้าให้ความเห็นเสนอแนะ น้องก็ควรจดออกมา เป็นคนให้ลู่ทางแก่เราที่ดี แต่...........จะลองทางไหน ต้องวางแผน ไม่ใช่ทำแบบลองผิดลองถูก แล้วค่อยเกิดแผน แล้วก็ต้องฝึกอย่าจิตตกง่าย เหมือนน้องเซ็งเรื่องนึง จะพาลไปทุกเรื่อง แบบติดคิดลบเกินไปครับ ต้องมอง แง่บวกด้วย จึงจะมีกำลังใจ แต่มองลบก็ไว้มองความเป็นจริง เขาเรียกเผื่อ
...............................แค่ 20 ยังมีโอกาสอีกมาก คนอายุ 60 ที่เขาชำนาญอย่างเดียว เขายังเลี้ยงชีพได้ เข็นรถผลไม้ ขายของ แล้วเราเพิ่ง 20 เรี่ยวแรงยังมีมากมาย โอกาสยังมี ฟ้ายังเปิดกว้าง ทำตนเอง คือ เรือลำนี้ให้ดีที่สุด วางแผน แล้วมุ่งมั่นไป
อย่าเพิ่งท้อนะครับ พี่ช่วยคิด ให้เรารู้จักตนเองว่าเรามีจุดแข็งจุดอ่อนอะไร จุดอ่อนก็ต้องฝึกฝนแก้ไขให้หาย ก็จะสำเร็จได้ ลองจดออกมาเอาไปใช้นะครับ ขอให้เก็บสิ่งดีๆเข้าตัว แล้วก้าวไปอย่างรอบคอบครับ น้องมีคุณพ่อที่ห่วงใย เอาใจใส่ มีแฟนที่ช่วยคิด น้องเองก็ดูจะสร้างตัวอยู่ ไม่มีอะไรที่เราด้อยเลยครับ เหมือนมีมอเตอร์ มีถ่าน มีไฟ มีสายไฟทุกอย่าง แต่ประกอบมันไม่ถูก อย่าเพิ่งเหมาว่ามันจะ สำเร็จไม่ได้ครับ ลองดูนะ ^^ ให้กำลังใจน้องครับ
แสดงความคิดเห็น
ชีวิตในวัย20ปี ของผมทำไม่มันแย่จังครับ
.
เรื่องการเรียนผมเลือดที่จะเรียนต่อมหาลัย ตอนแรกได้มหาลัยเพราะมีคนชวนผมให้ไปเรียนผมก็ไม่ได้คิดอะไร พอเรียนไปได้1ปีผมก็ตัดสินใจซิ่วมา มหาลัยเปิดแห่งหนึ่ง ตอนแรกที่ผมลาออกมาผมก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเพราะเราได้เรียนในสิ่งที่ชอบ แต่พอเรียนไปเรียนมารู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจไม่ดีเลยผมเสียเพื่อนที่ม.เก่ารู้สึกเสียดาย ที่เพื่อนดีๆหายไปมาม.ใหม่ก็หาเพื่อนไม่ได้เลย ม.นี้เขาเรียนแล้วก็ทำงานกันเพราะเป็นม.เปิด ชอบในสิ่งที่เรียนแต่สิ่งที่หายไปคือเพื่อน แล้วตัวผมก็รู้สึกอายที่ผมย้ายออกจากมหาลัยเก่ามาเลยเลิกเล่นโซเชียวไปเลยไม่ได้ตามใครทั้ง เพราะผมรู้สึกเสียใจ เหมือนผมทิ้งพวกเขาไป ผมเลยไม่อยากเห็นใครเลยที่เป็นเพื่อนเก่า
.
เรื่องการหาเงิน ผมเริ่มจากการที่ผมลองทำสติ๊กเกอร์ไลน์ผมมีความตั้งใจมากแต่มันก็ไม่ได้ผลผมถอนเงินไม่ได้ด้วยซ้ำ ต่อมาผมก็ลองขายของออนไลน์แรกๆผมก็ขายได้ ได้ยอดขายดีเลยแต่พอขายไปได้สักพักมันก็เกิดปัญหาสินค้าผมขายไม่ได้ขายไม่ออก ลองเปลี่ยนสินค้าหลายตัวแต่ก็ยังไม่ได้จนพักไป
พอเริ่มเดือนนี้ผมเลยลองทำบางอย่างที่แฟนแนะนำมาคือขายหอยแครงลวกออนไลน์ผ่านเดลิเวลี่ ตอนเห็นคนอื่นในยูทูปเขาขายกันดีมากได้วันละ5-10โล ผมก็เชื่อละว่าเอ้ยผมน่าจะทำได้บ้าง ผมหาข้อมูล หาแหล่งวัตถุดิบ จริงๆผมไม่ได้อยากขายเลยแต่ผมเหมือนคนบ้ายอคนหนึ่ง แฟนเชียให้ผมทำเลย เรามองภาพในหัวว่ามันต้องดีแน่(ตอนนี้ผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันแกไปต่างจังหวัด)ผมเลยอาศาเองว่าจะลุยคนเดียวเอาเงินทั้งหมดที่มีมาลง
วันขายก็มาถึงผมคิดไว้ในหัวผมเอาหอยมา10โล มันอยู่2-3วันผมก็คิด ขายวันละ3โลก็ยังได้ ที่ซื้อ10โลเพราะราคาถูกกว่าซื้อที่ตลาด สรุปวันที่ผมได้หอย เดลิเวอรี่เปิดใช้งานไม่ได้ หอย10โลผมต้องทิ้งไม่ก็ขายให้คนอื่น ผมเลยต้องจำใจเอาไปขายไปมา3ที่ 3 ที่ไม่เอาเลย ผมน้ำไหลหมดหนทางเลยตอนนั้น แล้วพ่อก็แนะนำให้ผมทำหอยแครงดองผมเลยลองดูเลยเอามาลอง5โลสิ พอตกเย็นร้านเดลิเวอรี่ผมขายได้แล้ว ผมทำหอยแครงดองไว้5โล หอยแครงเอาไว้ลวกพรุ่งนี้5โลผมดีใจมากได้ขายแล้ว วันต่อมาผมตั้งตารอขายมากทั้งวันผมได้3ออร์เดอร์ ผมลงโฆษณาก็แล้ว สงสัยจะทำเลไม่ดี ผมร้องไห้ผมเสียใจมาก ผมก็เอาที่เหลือไปดองหมดเลย วันต่อมาผมก็ขายหอยแครงดองได้แค่กรองเดียว ผมยังเหลืออีก8.5โล 5555 ชีวิตมันตลกจังเลยครับ เงินผมหมด ที่ขายของออนไลน์ ขายหอยทุนจม หมดตัวแล้วครับ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ผิดหวัง เสียใจ แถมยังเหมือนโดนซ้ำเดิมอีกจากพ่อ อย่าหวังมากอาจจะไม่มีคนกินก็ได้ ใช่ครับตอนนี้มันจริงแล้วตามที่เขาพูด.
.
เรื่องความรักผม ผมรู้สึกว่าคนที่เป็นแฟนผมเขารับฟังผมไม่ได้เลย พอผมพูดเรื่องตัวเองผมอยากระยายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา เขาก็เอาแต่หาทางให้ผมทำอันนี้สิทำอันนั้นสิ แล้วก็จะไปคุยเรื่องตัวเอง ผมก็รู้สึกโกรธ หงุดหงิดไม่อยากคุยกับเขาเลยครับช่วงนี้ บางทีก็รู้อยากทิ้งทุกอย่างที่ทำ ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากผูกมัด ผมไม่รู้ผมเป็นซึกเศร้าไหมนะครับ แต่ตอนนี้ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าจะทำไงต่อ.
.
ผมอยากมีเงิน ขีวิตดีๆ คนที่ฟังผมได้ ทำไมผมต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ด้วย