ต้องจอเกริ่นก่อนว่า เราเป็นคน ตจว. ค่ะ แต่ไปเรียน กรุงเทพ ตั้งแต่ ม.4 ด้วยความไม่เคยเจอแสงสีมาก่อน แล้วการเรียนใน ตจว. มันไม่แน่นเท่าเรียนใน กทม. เลยเรียนไม่ได้เรื่อง ติดเพื่อน โดดเรียน เลยเสียเวลาไป 2-3 ปี มีญาติผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือ พูดกับพ่อแม่ให้ เลยขอเริ่มต้นเรียน ม.4 ใหม่ เกรดก็ดีมาตลอด 3 กว่าตลอด จนสอบติด มหาวิทยาลัยสีเขียวของรัฐบาล เรียนจนจบ แต่เกรดก็ไม่ดีเท่าไหร่ 2 กลางๆ (เราอยู่หอคนเดียวตลอดตั้งแต่ ม.4 จนจบมหาวิทยาลัย) เราเรียนจบ รับปริญาตอนอายุ 26 ค่ะ แรกๆก็หางานไม่ได้ค่ะ
แม่ช่วยหางานในหน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง ไม่ตรงกับที่เราเรียนมา แต่เพื่อเงินเดือนทำมา 1 ปีกว่าๆ เงินตกเบิกตลอด เงินเดือนของเดือนนี้ เงินเดือนเข้าเดือนหน้า ซึ่งต้องรอลุ้นว่าจะเข้าวันที่เท่าไหร่ เงินไม่มีเก็บ เราไม่มีความสุขเลยค่ะ รู้สึกว่า ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เลยหางานใหม่ มีรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยแนะนำให้ จนตอนนี้ รอเรียกสัมภาษณ์ต้นเดือนพฤศจิกายน
แล้วแม่ของเราอีกค่ะหางานของหน่วยงานรัฐมาอีก ให้เราไปสมัคร บอกว่าได้แน่ 100% แต่ความรู้สึกของเราคือไม่ชอบงานราชการ เราอยากลองหางานทำงานด้วยตัวเอง. พอเราบอกแบบนี้ แม่เราบอกว่า "โอ้ความคิดนี้อยู่ในสมองนานยัง มีโอกาสสักกี่ครั้งที่มีคนยื่นสิ่งที่ดีในเรา. ทั้งๆที่คนอื้นวิ่งหางานกันหัวซุกหัวซุน" เราถึงกับสะอึกเลยค่ะ. เราควรทำยังไงดีคะ
งานที่แม่ว่าดี แต่ไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ ควรทำยังไงดีคะ?
แม่ช่วยหางานในหน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง ไม่ตรงกับที่เราเรียนมา แต่เพื่อเงินเดือนทำมา 1 ปีกว่าๆ เงินตกเบิกตลอด เงินเดือนของเดือนนี้ เงินเดือนเข้าเดือนหน้า ซึ่งต้องรอลุ้นว่าจะเข้าวันที่เท่าไหร่ เงินไม่มีเก็บ เราไม่มีความสุขเลยค่ะ รู้สึกว่า ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เลยหางานใหม่ มีรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยแนะนำให้ จนตอนนี้ รอเรียกสัมภาษณ์ต้นเดือนพฤศจิกายน
แล้วแม่ของเราอีกค่ะหางานของหน่วยงานรัฐมาอีก ให้เราไปสมัคร บอกว่าได้แน่ 100% แต่ความรู้สึกของเราคือไม่ชอบงานราชการ เราอยากลองหางานทำงานด้วยตัวเอง. พอเราบอกแบบนี้ แม่เราบอกว่า "โอ้ความคิดนี้อยู่ในสมองนานยัง มีโอกาสสักกี่ครั้งที่มีคนยื่นสิ่งที่ดีในเรา. ทั้งๆที่คนอื้นวิ่งหางานกันหัวซุกหัวซุน" เราถึงกับสะอึกเลยค่ะ. เราควรทำยังไงดีคะ