เคยเห็นบางคนมีนิสัยเล่นมุก แต่ตัวเองก็ไม่ได้ขำตลกไปกับมุก คนรอบๆหัวเราะฮาหมดละ ตัวเองก็พูดต่ออย่างไหลลื่นไม่หลุดอาการอะไรมาก
แต่ก็ยิ้มอะไรบ้าง ตามสถานการณ์
หรือ ไม่ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรก็ตาม อาจจะมีอามณ์ขำๆ เฮฮาๆ แต่ก็ยังสามารถพูดต่อแบบไม่ค่อยหลุดอาการอะไรมาก
อาการคือจะเป็นกลางตลอด
บุคลิกแบบนี้ฝึกยากไหมครับ
การเป็นคนพูดตลก ยิงมุก แต่ตัวเองยังรักษาอาการ รักษาทรงได้ถือฝึกยากไหมครับ
แต่ก็ยิ้มอะไรบ้าง ตามสถานการณ์
หรือ ไม่ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรก็ตาม อาจจะมีอามณ์ขำๆ เฮฮาๆ แต่ก็ยังสามารถพูดต่อแบบไม่ค่อยหลุดอาการอะไรมาก
อาการคือจะเป็นกลางตลอด
บุคลิกแบบนี้ฝึกยากไหมครับ