คือเราแอบสงสัยว่าถ้าหากว่าเรากลายเป็นคนดัง (ดารา holywood) อะไรแบบนี้ แต่แบบดังมากๆ ชนิดที่แบบว่าคนทั้งโลกรู้จัก ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนรู้จัก คนขอถ่ายรูป ก็คือออกไปที่สาธารณะก็ต้องคุมหน้าคุมตา ใส่แว่นใส่หมวก จะกินอะไรหรือไปทำกิจกรรมที่ไหน ก็ต้องกำชับหรือหาที่ปกปิดไว้ตลอดเวลา เพื่อกันไม่ให้คนแอบถ่ายหรือแอบมาหามาตาม

อยากทราบความเห็นว่าถ้าเราเป็นคนขนาดนี้มันจะมีความสุขจริงหรอ คือส่วนตัวเรารู้สึกว่ามันไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลย ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม มีแต่คนคอยจะจับผิด คอยเลียนแบบอยู่ตลอดเวลา บกตัวอย่างศิลปินผญ.คนหนึ่งดังมากๆ แต่ตอนกลับมาบ้านก็ต้องหลบๆแอบๆซ่อนๆ คนขอถ่ายรูปจับมือ (ทางสังกัดไม่ให้ทำ) คนก็ตะโกนมาด่ามาว่า หาว่าหยิ่ง จะไปที่ไหนก็ตามอะไรแบบนี้อะ

เรารู้สึกว่าบางทีการที่เราดังมากๆ มันไม่ได้มัผลดีเสมอไป ใช่แหละเงินมีไม่ขาด ครอบครัวสุขสบายแน่นอน สกุลมีชื่อเสียง มีแต่คนให้การสนับสนุน แต่ต้องแลกกับความเป็นส่วนตัวทุกอย่างไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม จะทำตามที่เรารักทั้งหมดก็ไม่ได้ อยากทำอะไรที่เคยทำก็อาจทำไม่ได้เหมือนแต่ก่อนที่เคยทำ แบบนี้มันจะมีความสุขได้ยังไง (คห.ส่วนตัวนะ) เพราะรู้สึกว่าทุกวันนี้ขนาดเป็นคนธรรมดาพอมีคนแอบถ่าย แอบเอาไปลง หรือแอบทำอะไรนิดอะไรหน่อยที่มีผลเสีย ก็รู้สึกว่าไม่ชอบละอะ เกิดความประหม่าต่างๆนาๆ

แต่เข้าใจนะว่าการดังแบบดาราทั่วไป (แบบเมืองไทย หรือต่างชาติ) ที่คนทั้งโลกไม่ได้รู้จัก รู้จักแค่บางประเทศ หรือคนบางกลุ่มเท่านั้น อันนี้ยังพอใช้ชีวิตเป็นการส่วนตัวได้ โดนการออกไปต่างประเทศ หรือไปหาอะไรทำที่ไกลๆคนรู้จัก เราก็จะกลายเป็นคนธรรมดาไปเลย อะไรแบบนี้อะ แต่ถ้าเราดังแบบดังมากๆ ของมากๆเลยอะ ในมุมนี้ สมมติว่าถ้าทุกคนกลายเป็นคนดังแบบนี้จะมีความเห็นอย่างไรกัน

ปล.แค่อยากทราบความเห็นหลายๆมุมมองเฉยๆนะ ไม่ได้ต้องการดราม่าหรือจะโจมตีใครนะ