เรื่องสั้น : กีต้าร์สีแดง

                    หลังจากพ่อกลับบ้านดึกมาหลายวัน แม่ก็บอกกับฉันว่า พ่อกับแม่เลิกกันแล้ว ฉันไม่รู้หรอกว่าเลิกกันคืออะไร เพราะฉันคงยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจความคิดของผู้ใหญ่ ฉันอายุแค่สิบขวบเองนี่

                    แม่เก็บข้าวของใส่กระเป๋าใบใหญ่ และพาฉันย้ายออกจากบ้านพ่อที่ชลบุรี ไปอยู่บ้านยายที่สมุทรปราการ แม่บอกกับยายว่าจะขออาคารพาณิชย์สองห้องที่ตอนนี้ยายให้คนอื่นเช่าอยู่เพื่อมาเปิดร้านขายของ ยายก็ตกลงเพราะแม่จะได้มีอะไรทำ ดีกว่าอยู่บ้านเฉย ๆ
แม่ใช้เวลาอยู่หลายอาทิตย์ หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต และแล้วแม่ก็เริ่มซื้อของเข้าร้าน ไม่นานแม่ก็เปิดร้านได้

                    ด้านหน้าแม่มีซุ้มขายชานมไข่มุก และของกินเล่น ด้านในมีบริการเครื่องถ่ายเอกสาร และเครื่องซักผ้า กิจการของแม่ดำเนินไปได้ด้วยดี ลูกค้ามีมาเรื่อย ๆ ไม่เหนื่อยมาก และมีเวลาสอนการบ้านฉันในตอนเย็นทุกวัน

                    เมื่อฉันทำการบ้านเสร็จ ฉันจะเอาอูคูเลเล่มาเล่นหน้าร้าน เพื่อให้คนเดินผ่านไปผ่านมาฟัง ฉันไม่ได้ชอบโชว์นะ แค่อยากแบ่งปันเสียงเพลงของฉันให้คนอื่นฟังด้วยก็เท่านั้น

                    แม่ของฉันเล่นดนตรีไม่เป็น แต่แม่เห็นความสำคัญของเสียงเพลง ขนาดตั้งชื่อให้ฉันว่า พิน ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง แม่เล่าว่าแม่เปิดเพลงบรรเลงให้ฉันฟังตั้งแต่ยังเป็นทารก โตขึ้นหน่อยก็ให้ดูวิดีโอเพลงเด็ก และพาฉันไปหัดเล่นอูคูเลเล่ตอนหกขวบ ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะเปลี่ยนเป็นกีต้าร์

                    แม่พาฉันไปร้านขายกีต้าร์มือสองที่อยู่ไกลจากบ้านเรา มีกีต้าร์สวย ๆ มากมาย แต่เราสองแม่ลูกไปสะดุดตาที่กีต้าร์สีแดงอันหนึ่ง

                    คนขายพูดติดตลกว่า กีต้าร์นี้มีแรงดึงดูดนะ แล้วก็หัวเราะ ฉันกับแม่ไม่เข้าใจหรอก แต่ก็ซื้อกีต้าร์ตัวนี้มาด้วยราคาที่ไม่แพงนัก
แม่ให้คุณครูมาสอนกีต้าร์ฉันที่บ้านได้พักหนึ่ง ฉันก็สามารถเล่นเพลงได้ เย็นวันหนึ่งฉันจึงไปเล่นหน้าบ้านกับเก้าอี้ตัวใหม่ที่แม่ซื้อให้

                    ติ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ฉันเล่นได้อย่างไพเราะ ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมากเกินไป เพราะมีทั้ง น้องชาย พี่ชาย คุณอา คุณลุง คุณตา และคุณปู่ เข้ามายืนฟังฉันเล่น เอ นี่มันไม่ปกติแล้วนะ ฉันคิด เพราะทุกคนที่มาฟัง มีแต่ผู้ชาย

                    พอฉันเล่นเพลงจบ ทุกคนก็ทำหน้าเหมือนหลุดจากภวังค์ แล้วแยกย้ายกันกลับไป แต่มีคนหนึ่งที่ยังคงอยู่ 

                    พ่อ!!! ฉันตะโกนเรียกออกมาหลังจากที่มองเห็น พ่อยืนมองฉันอยู่ด้านหลัง พอทุกคนออกไปฉันจึงได้เห็นร่างนั้น

                    น้ำตาของฉันไหลรินออกมา ฉันรีบวางกีต้าร์แล้ววิ่งไปกระโดดกอดพ่อ พ่อบอกว่าจะมาตามแม่และฉันกลับบ้าน พ่อตามหาร้านของแม่ตั้งแต่เช้า แต่หาไม่เจอ พอดีได้ยินเสียงเพลงของฉัน จึงรู้สึกชอบมาก แล้วเดินมาฟังใกล้ ๆ และก็ได้เห็นว่า เป็นฉันเอง

                    ตอนนี้ฉันพอเข้าใจแล้วว่า กีต้าร์แดงมีแรงดึงดูดหมายถึงอะไร มันเป็นกีต้าร์วิเศษนี่เอง สามารถดึงดูดให้ผู้ชายทุกคนที่ได้ยินเสียงดนตรี หลงใหลจนต้องเข้ามาฟังด้วยความเคลิบเคลิ้ม แต่ฉันว่ามันไม่ใช่ที่ฉันต้องการ ฉันจะไม่เล่นมันอีก จะให้แม่เอาไปเปลี่ยนเป็นแบบธรรมดา ฉันอยากให้คนฟังเพลงของฉันเพราะต้องใจต่างหาก ไม่ใช่เพราะต้องมนตร์