คิดว่าช่วงอายุดั่งกล่าวส่วนใหญ่จะเป็นวัยเข้มข้นกับการทำงานหาเงินกันน่าดู เพื่อจะสร้างครอบครัวกรือชัดเจนกับอนาคตข้างหน้า แต่ก็อีกส่วนหนึ่งก็จะเป็นแบบ"ไปวันๆไปเดือนๆ"ไม่คิดถึงวันข้างอย่างผมในช่วงนั่น ไม่เคยจะนึกถึงวันข้างหน้าเลยเอาแบบว่าชีวิตมีแค่เป็นวันๆไป เงินเก็บไม่มีเดือนชนเดือนจะมีแค่ออกจากงาน(เออรี่รีไทร์) ได้เงินมาล้านก่วาๆแล้วก็มาถึงเอาตอนนั่น(46 ปี)ว่าชีวิตจะทำอย่างไงต่อไปซึ่งก็ค่อนข้างสายไปแล้วเพราะไม่ได้เตรียมตัวอะไร ก็เลยไม่ค่อยลงตัว(การดำเนินชีวิต) มาจนปัจจุบัน ก็สรุปว่าเพราะคิดน้อยหรือไม่คิดทำให้ชีวิตไม่ได้ตามหวังเพราะล่วงเลยจนสายเกินไป.
คนอายุ 25 -35 ปี นึกถึงเป้าหมายใช้ชีวิตเมื่อเกษียนกันไหม?.