ฝรั่งที่ส่งเสียลูกๆจนเรียนจบ ป.ตรี มีเยอะมาก แล้วคนไทยไปติดภาพลักษณ์ว่า "ฝรั่งดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเอง" มาจากไหน?

ตามหัวข้อเลยครับผม คือ ญาติห่างๆทางพ่อผมเขาเป็นคนเวียดนาม (พ่อผมมีเชื้อเวียดนาม) มีภรรยาเป็นคนเบลเยี่ยม อาศัยอยู่ประเทศแคนาดาด้วยกันทั้งคู่ ตัวเขาจบวิศวะคอมเป็นโปรแกรมเมอร์อาวุโส ส่วนภรรยาเป็นครูสอนภาษาฝรั่งเศส เขาก็เล่าให้พ่อผมฟังว่า ทั้งเขาและภรรยาก็ช่วยกันทำงานแบ่งเงินส่งเสียลูกๆเรียนมหาลัยเหมือนครอบครัวยูที่ไทยนี่แหละ (ลูกเขาสองคนเรียนมหาลัย ม.ค่อนข้างดังด้วยกันทั้งคู่ แต่อยู่ต่างเมือง คนโตเรียนเศรษฐศาสตร์ คนเล็กเรียนวิทย์คอมคล้ายๆเขา) เขาก็บอกเสริมอีกว่าคนที่นี่ไม่ว่าเชื้อชาติไหนโดยมากก็ช่วยซัพพอร์ตลูกๆเรียนต่อไม่ทางตรงก็ทางอ้อมแทบทั้งนั้น อย่างเพื่อนสนิทของลูกเขาคนเล็กที่เรียนวิทย์คอมด้วยกัน คนนี้ฐานะทางบ้างไม่ได้มีเงินมากเท่าครอบครัวเขาเลยต้องกู้เงินยืมเรียนแต่พ่อแม่เขาก็ส่งค่าใช้จ่ายรายเดือนกับค่าหอมาให้ไม่เคยขาดเลย  เพราะทำงานพิเศษอย่างเดียวไม่พอค่าครองชีพสูงมากกกก 

แต่ผมมาสังเกตความคิดคนไทยส่วนใหญ่ทั้งใน Pantip และชีวิตจริง เหมือนจะติดภาพลักษณ์ว่าพ่อแม่ฝรั่งพอลูกโตแล้วหรือจบม.ปลาย แล้ว ต้องเลี้ยงดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองไปหมดซะงั้น