คือเราเป็นลูกคนที่ 3 คนเล็กที่สุด เรามีพี่สายกับพี่สาว พี่สาวเป็นลูกคนแรก พี่ชายเป็นลูกคนที่สอง เราคนที่สาม เรารู้สึกว่าแม่เรารักลูกไม่เท่ากัน เพราะเวลาเรามีปัญหาหรือต้องการคำปรึกษาอะไรแม่ไม่เคยอยู่ข้างๆเราเลย มีแต่พ่อแต่กับพี่ชายเราเเม่เราทำตามใจทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องที่มันไม่ถูกต้อง พี่ชายเรามันเล่นยาแม่ก็ไม่เคยที่จะพูดเด็ดขสดอะไร ไม่เคยเตือน แต่พอเราบอกว่าทำไมแม่ไม่เตือนไม่บอกพี่มันบ้าง แม่ก็เอาแต่พูดว่า แม่บอกไปแล้วแม่พูดแล้ว แต่ความจริงคือแม่ไม่เคยพูดเลย งานบ้านเราก็ทำเองทุกอย่าง ต่างจากพี่ชายที่นั่งกินนอนกินการงานไม่ทำ ตอนนี้พี่ชายเรา อายุ 28 แต่ยังเกาะพ่อกับแม่กิน ซึ่งก่อนหน้านั้นพี่เรามันคลั่งยาแล้วจะทำร้ายร่างกายพ่อ จนเราโทรแจ้งตำรวจ เเม่ก็ยังจะไปประกันตัวออกมา พอมันออกมาจากที่บำบัดแม่ก็ประคบประหงบเหมือนไข่ในหิน ต่างจากเรา ที่แม้แต่จะไปส่งงานที่โรงเรียน แม่ก็มาด่า มาว่าเรา ว่าเราจะไปหาผู้ชาย เราต้องรู้สึกยังไงหรอ เราอึดอัด เป็นเราผิดมากเลยหรอ?
ครอบครัวใครเป็นแบบเราบ้าง