คือตอนแรกแม่ผมก็รักผมดีๆ เรียกดีๆ เลี้ยงดีๆ แบบตามใจบ้างไม่ตามใจบ้างตอนเด็กๆ จนตอนผม4ขวบ พ่อผมก็เสีย วันนั้นแม่ผมร้องไห้ แต่ผมไม่ร้อง ด้วยความที่ยังเด็กไม่ค่อยรู้เรื่อง จนต่อไม่ แม่ผมปฏิบัติกับผมไม่เหมือนเดิม แม่ผมจะหาเรื่องด่า เรื่องว่าผมตลอด ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด บางครั้งมีอารมณ์โมโหกับน้องก็มาลงกับผม ครั้งที่หนักที่สุดคือ วันนั้นผมนั่งกินข้าวอยู่ ดูยูทูปไปด้วย แม่ผลักผมลงจากเก้าอี้ ละด่าผมว่า วันๆ

ทำอะไรบ้าง เอาแต่เล่นโทรศัพท์ ทั้งๆที่ทุกเย็นผมก็กวาดบ้านถูบ้าน น้องไม่ต้องทำอะไร ซักผ้าก็ซักเอง อ้อ ผมอายุ15ปีนะครับ น้อง12 ตอนนั้นแม่เอาเก้าอี้ตัวนั้นทุบผม วันนั้นคืออารมณ์ผมดิ่งมาก ผมไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลย จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เมื่อ2ปีก่อน คุณยาย(แม่ของแม่)เสีย แม่ผมก็ร้องไห้อีก แต่ครั้งนี้คือแอบร้องไห้ ส่วนผมก็ไม่ร้องเหมือนเดิม ครั้งนี้เมื่อเสียคุณยายไป แม่ผมเริ่มพูดคนเดียว ซุบซิบอะไรตลอดเวลา ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แล้วทุกอย่างที่เคยมทำกับผมก็เริ่มจะแย่ขึ้น "แม่ผมเหมือนพูดคนเดียว ซุบซิบกับตัวเองตลอดเวลา" อาการแบบนี้กับการกระทำทุกอย่างกับผมนี่เกี่ยวกับอาการทางจิตรึป่าวครับ??
ขอสอบถามหน่อยครับ แม่ผมเป็นแบบนี้คืออะไร??