ตอนนี้เราสับสนมากไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ตอนนี้เราออกจากงานมาช่วยทำงานที่บ้านแฟนซึ่งเป็นธุรกิจเล็กๆในครอบครัว แฟนต้องการให้ที่ร้านมีระบบขาย สต็อค และอื่นๆที่เป็นระบบเลยต้องให้เราทำ จึงตัดสินใจจะจ้างเราโดยให้เงินเดือนที่ 15k และในระหว่างนี้ก็ขายแบบเขียนมือกับใช้เครื่องคิดเลข ปัญหาอยู่ตรงที่เวลาทำงานผิดพลาดแฟนเราจะว่าเรา ณ ตอนนั้นเลย ว่าเราโง่จนเรารู้สึกว่าเราด้อยค่าไปเลย แฟนจะชอบข่มไม่เคยรับฟังความคิดเห็นเราต่อให้ขอความคิดเห็นแต่สุดท้ายก็เอาความคิดตัวเอง บางความคิดเราเป็นคนริเริ่มที่คิดและทำแต่สุดท้ายก็ไม่เคยชมว่าดีและเอาความคิดเราไปสานต่อเสมือนเป็นความคิดตัวเอง ใช้แต่อารมในการพูดจา และเราต้องเคารพในวิถีการทำงานของเค้า ส่วนที่บ้านแฟนเวลาเราทำงานพลาดจะไม่บอกเรา แต่จะบอกแฟน แฟนก็ว่าเราจนเรารู้สึกว่าเราโง่อย่างมากจนวันๆสมองตื้อไม่โลดแล่นเหมือนที่เคยเป็นตอนทำงานที่อื่น จริงๆเราไม่ได้อยากออกจากงานประจำที่ทำอยู่เลยค่ะ แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าเราย้ายมาอยู่บ้านแฟนแล้ว และแฟนก็พูดว่าถ้าไม่ช่วยเรื่องงานที่บ้านของเค้าก็ไม่รุ้จะอยู่กันทำไม เพราะก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน เราจึงตัดสินใจทิ้งงานประจำที่ทำอยู่เงินเดือนก็ 17 k มันก็พออยู่ได้สำหรับเราในตอนที่เรายังเช่าห้องอยู่ ชีวิตคู่ก็มีความสุขดีนะคะถ้าไม่พูดคุยเรื่องงานแฟนก็เป็นคนพูดดี แต่ในความรู้สึกเราในตอนนี้คือเรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่แล้ว เราอึดอัด ไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตเลย เวลาทำงานก็เกร็งไปหมด รุ้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเป็นหัวหน้าในสายงานที่เราทำอยู่ เป็นคนที่มีค่าต่อองค์กรที่เราทำอยู่เลยค่ะ ตอนออกก็เสียใจแต่ไม่รุ้จะทำยังไง เรารุ้สึกเราอยู่กับแฟนแล้วเราเป็นคนที่ไม่ได้เรื่อง ด้อยค่า และโง่มากๆ จนคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะอยู่ตรงนี้ เราควรทำยังไงดีคะ
เราจะทำยังไงกับสิ่งที่เจออยู่ตอนนี้ดีคะ
ตอนนี้เราออกจากงานมาช่วยทำงานที่บ้านแฟนซึ่งเป็นธุรกิจเล็กๆในครอบครัว แฟนต้องการให้ที่ร้านมีระบบขาย สต็อค และอื่นๆที่เป็นระบบเลยต้องให้เราทำ จึงตัดสินใจจะจ้างเราโดยให้เงินเดือนที่ 15k และในระหว่างนี้ก็ขายแบบเขียนมือกับใช้เครื่องคิดเลข ปัญหาอยู่ตรงที่เวลาทำงานผิดพลาดแฟนเราจะว่าเรา ณ ตอนนั้นเลย ว่าเราโง่จนเรารู้สึกว่าเราด้อยค่าไปเลย แฟนจะชอบข่มไม่เคยรับฟังความคิดเห็นเราต่อให้ขอความคิดเห็นแต่สุดท้ายก็เอาความคิดตัวเอง บางความคิดเราเป็นคนริเริ่มที่คิดและทำแต่สุดท้ายก็ไม่เคยชมว่าดีและเอาความคิดเราไปสานต่อเสมือนเป็นความคิดตัวเอง ใช้แต่อารมในการพูดจา และเราต้องเคารพในวิถีการทำงานของเค้า ส่วนที่บ้านแฟนเวลาเราทำงานพลาดจะไม่บอกเรา แต่จะบอกแฟน แฟนก็ว่าเราจนเรารู้สึกว่าเราโง่อย่างมากจนวันๆสมองตื้อไม่โลดแล่นเหมือนที่เคยเป็นตอนทำงานที่อื่น จริงๆเราไม่ได้อยากออกจากงานประจำที่ทำอยู่เลยค่ะ แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าเราย้ายมาอยู่บ้านแฟนแล้ว และแฟนก็พูดว่าถ้าไม่ช่วยเรื่องงานที่บ้านของเค้าก็ไม่รุ้จะอยู่กันทำไม เพราะก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน เราจึงตัดสินใจทิ้งงานประจำที่ทำอยู่เงินเดือนก็ 17 k มันก็พออยู่ได้สำหรับเราในตอนที่เรายังเช่าห้องอยู่ ชีวิตคู่ก็มีความสุขดีนะคะถ้าไม่พูดคุยเรื่องงานแฟนก็เป็นคนพูดดี แต่ในความรู้สึกเราในตอนนี้คือเรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่แล้ว เราอึดอัด ไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตเลย เวลาทำงานก็เกร็งไปหมด รุ้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเป็นหัวหน้าในสายงานที่เราทำอยู่ เป็นคนที่มีค่าต่อองค์กรที่เราทำอยู่เลยค่ะ ตอนออกก็เสียใจแต่ไม่รุ้จะทำยังไง เรารุ้สึกเราอยู่กับแฟนแล้วเราเป็นคนที่ไม่ได้เรื่อง ด้อยค่า และโง่มากๆ จนคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะอยู่ตรงนี้ เราควรทำยังไงดีคะ