อยากรบกวนขอคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ
เราเป็นลูกคนเดียว พ่อเสียไปแล้ว เหลือแค่แม่ ซึ่งแม่เราไม่ค่อยมีญาติที่ไหน ที่ผ่านมาบ้านเรามีปัญหาทางการเงิน ทำให้ต้องขายบ้าน หลังจากนั้นครอบครัวเราก็เช่าบ้านอยู่มาตลอด จนเราเรียนจบและทำงาน แฟนก็ขอให้ออกจากงานประจำมาเริ่มธุรกิจส่วนตัว ช่วยกันทำงาน (แต่จริงๆถ้าถามว่ารายได้หลักมาจากใคร ก็บอกได้เลยว่าก็มาจากแฟนเรา เพราะเราทิ้งงานทางสายที่เราเรียน มาช่วยเค้า) หลังจากทำงาน เก็บเงินซื้อบ้านได้ แฟนก็ให้ชวนแม่เรามาอยู่ด้วยเพราะแม่เราตัวคนเดียว แล้วจะได้มาอยู่เป็นเพื่อนเรา มาช่วยงานบ้านด้วย
ระหว่างที่อยู่ พ่อแม่แฟนก็จะมาเยี่ยมเป็นครั้งคราว ซึ่งตามปกติ นิสัยพ่อแม่แฟนกับแม่เราก็ค่อนข้างต่างกันในบางเรื่อง ก็มีขัดๆกันบ้างตามประสา แม่ก็จะมาเล่าให้เราฟังถึงเรื่องที่แม่ไม่ค่อยโอเค แต่แม่เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไร (อย่างเช่น แม่เราจะกังวลมากว่าพ่อแม่แฟนจะมองว่า แม่มาใช้เงินลูกเค้า แต่จริงๆเราก็ทำงานช่วยหาเงิน แต่แม่ก็จะมองว่าเงินส่วนมากมาจากลูกเค้า เค้าต้องไม่โอเคแน่ๆ แต่เราก็พยายามบอกแม่ตลอดว่าไม่หรอก เพราะเราก็ทำงานช่วยหาเงิน ซึ่งทุกครั้งที่แม่เราซื้ออาหารเช้ามาวางให้เค้ากิน เค้าก็จะถามตลอดว่าอะไรราคากี่บาทบ้าง แล้วก็จะบ่นว่าแพง แม่เราเลยยิ่งคิดมาก แล้วก็ยังมีปัญหาอีกหลายเรื่องที่แม่เรากังวล ซึ่งความเป็นจริงเราก็ไม่รู้หรอกว่าพ่อแม่แฟนคิดยังไง)
หลังจากผ่านไปปีกว่าๆ พ่อแม่แฟนมาบ้านพอดี แล้วเรากับแฟนก็วางแพลนว่าจะไปเที่ยวกัน 2 คน ทำให้พ่อแม่แฟนกับแม่เราต้องอยู่บ้านตามลำพัง
เราไปประมาณ 3 วัน แฟนกับเราก็โทรคุยกับพ่อแม่ตัวเองตามปกติ แต่พอวันกลับ เราถึงบ้านตอนเย็น แม่เราก็อยู่ในห้องคุยโทรศัพท์กับหลานที่มักจะคุยกันตลอด แล้วแม่ก็บอกว่าแม่กินข้าวแล้ว ขอไม่ไปนะ เรากับแฟนก็พาพ่อแม่แฟนไปกินข้าว แฟนก็คุยนู้นนี่กับพ่อแม่ แต่อาจจะมีขัดๆกันบ้างตามปกติที่คุยกัน แล้วพ่อแฟนก็บอกว่าพรุ่งนี้จะกลับบ้านตั้งแต่เช้านะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่พอตอนเช้า แม่เราก็ถามถึงว่า พ่อแม่แฟนกลับแล้วหรอ เพราะแม่ตื่นตั้งแต่หัวรุ่งก็ไม่เห็นแล้ว แม่เราเลยคิดว่าพ่อแม่แฟนต้องไม่พอใจอะไรรึป่าว เพราะกลับไปเหมือนหลบหน้าแม่เลย เราก็บอกว่าไม่น่าจะมีอะไรหรอก
3 วันผ่านไป แม่แฟนโทรคุยกับแฟนแล้วบอกแฟนเราว่าที่กลับไปเพราะเหมือนแม่เราจะไม่ต้อนรับเค้า ไม่คุยกับเค้าเลย คุยกับคนข้างบ้านมากกว่าเค้าอีก เราเลยมาถามแม่ แม่เราก็งง ว่าแม่เราก็คุยนะ ซื้ออาหารมาให้กินทุกมื้อ พาออกไปกินข้าวตลอด แต่แค่เวลาอยู่บ้านอาจจะปลีกตัวไปอยู่ในห้องคนเดียวเยอะ เพราะปกติแม่เราเป็นคนชอบนอนหน้าทีวี แต่ถ้าพ่อแม่แฟนมา แม่แฟนก็จะดูทีวีตลอด แม่ก็แค่ปลีกตัวออกมา เพราะจะนั่งอยู่ก็เกร็งกัน
เรื่องนี้ทำให้เรากับแฟนทะเลาะกันหนักมากๆ เพราะแฟนก็บอกว่าพ่อแม่เค้าพูดเหมือนกัน แสดงว่าแม่เราต้องโกหก เพราะแม่เค้าไม่เคยโกหก แล้วแฟนก็เชิงบอกว่าพ่อแม่เค้ามาแค่แปปเดียว แม่เราต้องต้อนรับ ด้วยความที่เราโกรธ เราเลยบอกออกไปว่าก็แม่เราก็คงอึดอัดบ้างที่ต้องอยู่ด้วยตลอด เพราะเหมือนโดนจับผิดเรื่องใช้เงินตลอด เวลาซื้อของให้ก็ถามทุกอย่าง หรือเวลาคุยกันแม่แฟนก็เหมือนยึดเหตุผลตัวเองตลอด แฟนเราเลยโกรธที่เราไม่เคยเล่าเรื่องที่แม่เราเจอให้ฟัง เพราะไม่งั้นแฟนจะได้เตือนพ่อแม่ได้ แต่เราอะ กลัวว่าถ้าเล่า แล้วแฟนเราชอบไปพูดตรงๆ จะกลายเป็นพ่อแม่แฟนจะหาว่าแม่เรากับเรามากเรื่อง เราเลยคิดว่าก็ทนๆผ่านๆไปได้ แต่ดันมามีปัญหาแบบนี้
หลังจากนั้นสักพัก เรากับแม่ทะเลาะกันนิดหน่อย บวกกับแม่ไม่อยากอยู่กับแฟนเราเพราะคงอึดอัดเรื่องพ่อแม่แฟนด้วย เพราะพ่อแม่แฟนบอกแฟนเราว่าจะไม่มาบ้านเรา กลัวถ้ามาแล้วเจอแบบเดิมอีก เลยทำให้แฟนเหมือนจะไม่พอใจแม่เรานิดๆ แบบแทบจะไม่คุยกับแม่เราเท่าไร เราก็สัมผัสได้ว่าแฟนเราไม่เหมือนเดิม แฟนเราก็ยอมรับว่า ก็พ่อแม่มาไม่ได้ แม่เราเลยย้ายกลับไปอยู่จังหวัดเดิม ไปอยู่กับเพือน หลังจากนั้นได้ 1 เดือน พ่อแม่แฟนก็เหมือนจะมาอยู่กับเราตลอด ทำให้แม่เราก็คงไม่กล้ากลับมาอยู่ด้วย
แฟนก็จะพูดตลอดว่าต่อไปนี้พ่อแม่น่าจะอยู่กับเราไปตลอด ไปไหนก็ไปด้วยกัน เราเลยเครียดมากว่า แล้วแม่เราละ จะให้แม่เราอยู่กับเพื่อนหรือเช่าบ้านอยู่ไปตลอดเลยหรอ แม่เราคือตัวคนเดียวเลยนะ ต้องบอกก่อนว่าแม่เราไม่ได้ทำงานแล้ว ทุกวันนี้คือเราจะให้เงินแม่เดือนละ 3,000 บวกกับแม่มีเงินประกันสัง 3,000 แทบจะไม่พอใช้ด้วยซ้ำ พอแม่ขอเรามาเพิ่ม แฟนเราก็จะไม่โอเค บอกให้เราคุยกับแม่ว่า ให้กลับมาอยู่ด้วยกัน เพราะแฟนเรากลัวแม่เราเอาเงินไปใช้อย่างอื่น เพราะที่ผ่านมาแม่เราก็มีปัญหาเรื่องหนี้สินมาให้ปวดหัวบ้าง แต่ปัญหาคือแม่เราเข้ากับพ่อแม่แฟนไม่ได้แล้ว แม่เราเคยพูดว่าไม่อยากเจออีกแล้ว แล้วเราจะต้องทำยังไงดีคะ ทุกวันนี้พ่อแม่ของแฟนเราก็ไม่เอ่ยปากพูดถึงแม่เราเลย
เราเพิ่งจัดๆของแล้วเจอการ์ดที่เราเขียนสมัยเด็กว่า โตขึ้นสัญญาว่าจะซื้อบ้านซื้อรถให้แม่เราสบาย แต่ตอนนี้เหมือนเราจะทำแบบนั้นไม่ได้เลย มันเลยทำให้เราปวดใจมาก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ
ปัญหาครอบครัว
เราเป็นลูกคนเดียว พ่อเสียไปแล้ว เหลือแค่แม่ ซึ่งแม่เราไม่ค่อยมีญาติที่ไหน ที่ผ่านมาบ้านเรามีปัญหาทางการเงิน ทำให้ต้องขายบ้าน หลังจากนั้นครอบครัวเราก็เช่าบ้านอยู่มาตลอด จนเราเรียนจบและทำงาน แฟนก็ขอให้ออกจากงานประจำมาเริ่มธุรกิจส่วนตัว ช่วยกันทำงาน (แต่จริงๆถ้าถามว่ารายได้หลักมาจากใคร ก็บอกได้เลยว่าก็มาจากแฟนเรา เพราะเราทิ้งงานทางสายที่เราเรียน มาช่วยเค้า) หลังจากทำงาน เก็บเงินซื้อบ้านได้ แฟนก็ให้ชวนแม่เรามาอยู่ด้วยเพราะแม่เราตัวคนเดียว แล้วจะได้มาอยู่เป็นเพื่อนเรา มาช่วยงานบ้านด้วย
ระหว่างที่อยู่ พ่อแม่แฟนก็จะมาเยี่ยมเป็นครั้งคราว ซึ่งตามปกติ นิสัยพ่อแม่แฟนกับแม่เราก็ค่อนข้างต่างกันในบางเรื่อง ก็มีขัดๆกันบ้างตามประสา แม่ก็จะมาเล่าให้เราฟังถึงเรื่องที่แม่ไม่ค่อยโอเค แต่แม่เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไร (อย่างเช่น แม่เราจะกังวลมากว่าพ่อแม่แฟนจะมองว่า แม่มาใช้เงินลูกเค้า แต่จริงๆเราก็ทำงานช่วยหาเงิน แต่แม่ก็จะมองว่าเงินส่วนมากมาจากลูกเค้า เค้าต้องไม่โอเคแน่ๆ แต่เราก็พยายามบอกแม่ตลอดว่าไม่หรอก เพราะเราก็ทำงานช่วยหาเงิน ซึ่งทุกครั้งที่แม่เราซื้ออาหารเช้ามาวางให้เค้ากิน เค้าก็จะถามตลอดว่าอะไรราคากี่บาทบ้าง แล้วก็จะบ่นว่าแพง แม่เราเลยยิ่งคิดมาก แล้วก็ยังมีปัญหาอีกหลายเรื่องที่แม่เรากังวล ซึ่งความเป็นจริงเราก็ไม่รู้หรอกว่าพ่อแม่แฟนคิดยังไง)
หลังจากผ่านไปปีกว่าๆ พ่อแม่แฟนมาบ้านพอดี แล้วเรากับแฟนก็วางแพลนว่าจะไปเที่ยวกัน 2 คน ทำให้พ่อแม่แฟนกับแม่เราต้องอยู่บ้านตามลำพัง
เราไปประมาณ 3 วัน แฟนกับเราก็โทรคุยกับพ่อแม่ตัวเองตามปกติ แต่พอวันกลับ เราถึงบ้านตอนเย็น แม่เราก็อยู่ในห้องคุยโทรศัพท์กับหลานที่มักจะคุยกันตลอด แล้วแม่ก็บอกว่าแม่กินข้าวแล้ว ขอไม่ไปนะ เรากับแฟนก็พาพ่อแม่แฟนไปกินข้าว แฟนก็คุยนู้นนี่กับพ่อแม่ แต่อาจจะมีขัดๆกันบ้างตามปกติที่คุยกัน แล้วพ่อแฟนก็บอกว่าพรุ่งนี้จะกลับบ้านตั้งแต่เช้านะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่พอตอนเช้า แม่เราก็ถามถึงว่า พ่อแม่แฟนกลับแล้วหรอ เพราะแม่ตื่นตั้งแต่หัวรุ่งก็ไม่เห็นแล้ว แม่เราเลยคิดว่าพ่อแม่แฟนต้องไม่พอใจอะไรรึป่าว เพราะกลับไปเหมือนหลบหน้าแม่เลย เราก็บอกว่าไม่น่าจะมีอะไรหรอก
3 วันผ่านไป แม่แฟนโทรคุยกับแฟนแล้วบอกแฟนเราว่าที่กลับไปเพราะเหมือนแม่เราจะไม่ต้อนรับเค้า ไม่คุยกับเค้าเลย คุยกับคนข้างบ้านมากกว่าเค้าอีก เราเลยมาถามแม่ แม่เราก็งง ว่าแม่เราก็คุยนะ ซื้ออาหารมาให้กินทุกมื้อ พาออกไปกินข้าวตลอด แต่แค่เวลาอยู่บ้านอาจจะปลีกตัวไปอยู่ในห้องคนเดียวเยอะ เพราะปกติแม่เราเป็นคนชอบนอนหน้าทีวี แต่ถ้าพ่อแม่แฟนมา แม่แฟนก็จะดูทีวีตลอด แม่ก็แค่ปลีกตัวออกมา เพราะจะนั่งอยู่ก็เกร็งกัน
เรื่องนี้ทำให้เรากับแฟนทะเลาะกันหนักมากๆ เพราะแฟนก็บอกว่าพ่อแม่เค้าพูดเหมือนกัน แสดงว่าแม่เราต้องโกหก เพราะแม่เค้าไม่เคยโกหก แล้วแฟนก็เชิงบอกว่าพ่อแม่เค้ามาแค่แปปเดียว แม่เราต้องต้อนรับ ด้วยความที่เราโกรธ เราเลยบอกออกไปว่าก็แม่เราก็คงอึดอัดบ้างที่ต้องอยู่ด้วยตลอด เพราะเหมือนโดนจับผิดเรื่องใช้เงินตลอด เวลาซื้อของให้ก็ถามทุกอย่าง หรือเวลาคุยกันแม่แฟนก็เหมือนยึดเหตุผลตัวเองตลอด แฟนเราเลยโกรธที่เราไม่เคยเล่าเรื่องที่แม่เราเจอให้ฟัง เพราะไม่งั้นแฟนจะได้เตือนพ่อแม่ได้ แต่เราอะ กลัวว่าถ้าเล่า แล้วแฟนเราชอบไปพูดตรงๆ จะกลายเป็นพ่อแม่แฟนจะหาว่าแม่เรากับเรามากเรื่อง เราเลยคิดว่าก็ทนๆผ่านๆไปได้ แต่ดันมามีปัญหาแบบนี้
หลังจากนั้นสักพัก เรากับแม่ทะเลาะกันนิดหน่อย บวกกับแม่ไม่อยากอยู่กับแฟนเราเพราะคงอึดอัดเรื่องพ่อแม่แฟนด้วย เพราะพ่อแม่แฟนบอกแฟนเราว่าจะไม่มาบ้านเรา กลัวถ้ามาแล้วเจอแบบเดิมอีก เลยทำให้แฟนเหมือนจะไม่พอใจแม่เรานิดๆ แบบแทบจะไม่คุยกับแม่เราเท่าไร เราก็สัมผัสได้ว่าแฟนเราไม่เหมือนเดิม แฟนเราก็ยอมรับว่า ก็พ่อแม่มาไม่ได้ แม่เราเลยย้ายกลับไปอยู่จังหวัดเดิม ไปอยู่กับเพือน หลังจากนั้นได้ 1 เดือน พ่อแม่แฟนก็เหมือนจะมาอยู่กับเราตลอด ทำให้แม่เราก็คงไม่กล้ากลับมาอยู่ด้วย
แฟนก็จะพูดตลอดว่าต่อไปนี้พ่อแม่น่าจะอยู่กับเราไปตลอด ไปไหนก็ไปด้วยกัน เราเลยเครียดมากว่า แล้วแม่เราละ จะให้แม่เราอยู่กับเพื่อนหรือเช่าบ้านอยู่ไปตลอดเลยหรอ แม่เราคือตัวคนเดียวเลยนะ ต้องบอกก่อนว่าแม่เราไม่ได้ทำงานแล้ว ทุกวันนี้คือเราจะให้เงินแม่เดือนละ 3,000 บวกกับแม่มีเงินประกันสัง 3,000 แทบจะไม่พอใช้ด้วยซ้ำ พอแม่ขอเรามาเพิ่ม แฟนเราก็จะไม่โอเค บอกให้เราคุยกับแม่ว่า ให้กลับมาอยู่ด้วยกัน เพราะแฟนเรากลัวแม่เราเอาเงินไปใช้อย่างอื่น เพราะที่ผ่านมาแม่เราก็มีปัญหาเรื่องหนี้สินมาให้ปวดหัวบ้าง แต่ปัญหาคือแม่เราเข้ากับพ่อแม่แฟนไม่ได้แล้ว แม่เราเคยพูดว่าไม่อยากเจออีกแล้ว แล้วเราจะต้องทำยังไงดีคะ ทุกวันนี้พ่อแม่ของแฟนเราก็ไม่เอ่ยปากพูดถึงแม่เราเลย
เราเพิ่งจัดๆของแล้วเจอการ์ดที่เราเขียนสมัยเด็กว่า โตขึ้นสัญญาว่าจะซื้อบ้านซื้อรถให้แม่เราสบาย แต่ตอนนี้เหมือนเราจะทำแบบนั้นไม่ได้เลย มันเลยทำให้เราปวดใจมาก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ