ช่วงม.ปลาย โรงเรียนก็มีกิจกรรมกีฬาสี  พวกเราก็เลยนัดกันไปทำบ้านเพื่อนคนหนึ่งเพราะไม่ไกลจากโรงเรียนสะดวกต่อการเก็บของและเคลื่อนย้าย  ที่บ้านเพื่อนก็จะมีกระติกใส่น้ำน้ำแข็งไว้รับแขก   พอช่วงนั่งกินข้าวคนกินอิ่มแล้วก็ลุก  ก็จะมีคนกินหมดทีหลังมี 2-3 คนรวมทั้งเรา  มีเพื่อน ผญ คนนึงที่นั่งด้วยกัน มันก็ตักน้ำกิน  แต่มันกินไม่หมด มันเลยตั้งไว้ข้างๆ  สักพักเพื่อนอีกคนก็อิ่มเราก็อิ่ม  แต่เรากับอีกคนก็ยังไม่พูดอะไร  มันก็ยังไม่รู้ตัวนั่งกินข้าวต่อ  จนมันกินอิ่ม เราก็เลยขอแก้ว ไปกินน้ำบ้าง  มันก็กินน้ำแล้วยื่นแก้วมาให้เราก็เลยบอกมัน ว่า เห้ย ทีหลังกินน้ำถ้ากินไม่หมดอย่าเอามาตั้งไว้นะ หรือจะเอาไปเททิ้งก็ได้ เพราะคนอื่นเขาก็จะได้กินบ้าง  มันก็ขอโทษ มันไม่โกรธ หรือเคืองเรานะ เพราะเราค่อยข้างจะพูดกับเพื่อนพูดตรงๆนิดนึง แล้วก็อยู่บ้านใกล้กันด้วย  พอจบม.ปลายก็แยกย้ายกัน  เรากลับมาบ้านเพื่อนคนนี้ก็จะมาเที่ยวหาบ้าง  มีวันนึงเราชวนมันกินข้าวเย็นด้วยกัน มีเรา น้อง แม่  ป้า แล้วก็เพื่อน  เราก็หยิบน้ำมาในตู้เย็นมา แต่เอาแก้วมาใบเดียว  ก็กินกันไป  เพื่อนเราก็ทำเหมือนเดิม  คือ กินน้ำ แต่กินไม่หมดเหลือคาแก้วไว้ แล้วก็ตั้งไว้ข้างตัวเอง  เราก็มองละ เลยขอน้ำตรงมัน มันก็ยื่นน้ำให้เราจริงๆ  แต่น้ำในแก้วมัน เราเป็นคนเอาสาด  มีเพื่อนใครเป็นแบบนี้บ้างงงง  เหนื่อยใจ