เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน 24 ชม . ไม่เคยห่างลูกเลย เฝ้ารอวันสามีหยุดงาน จะได้อยู่ด้วยกัน เผื่อเปลี่ยนกันเล่นกับลูกบ้าง เผื่อไปขับรถเล่นกันบ้าง แต่1เดือนที่ผ่านมา สามีจะกลับบ้านแม่เขาทุกอาทิต พอวันหยุดเมื่อไหร่ มาบอกเราว่ากลับบ้านตลอด แล้วเราละ เราไม่กล้าไปบ้านเขาตอนนี้ ลูกเรากำลังน่ารัก น่าอุ้ม ใครเห็นก็จะมาอุ้มมาหอม แล้วตัวเราจะไปห้ามใครเขาได้ เกรงใจเขามั้ยละ เราเลยตัดสินใจไม่ไปจะดีกว่า แต่เราไม่ไป ผัวก็ไป ยอมทะเลาะกับเราพอให้ผ่านๆไป เพื่อให้ได้ไปบ้าน คืออะไรอ่า ถึงขั้นเรายื่นคำขาดว่าถ้าไป ก็เลิกกับเราเลย แล้วสรุปยังไง ก็ไปอยู่ดี ยอมเลิกกับเราในวันนั้น แล้ววันต่อมา กลับมา ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น อะเราก็ยอม แล้วไงต่อรู้มั้ย พออาทิตต่อมา ก็จะกลับบ้านอีก. เป็นมาตลอดที่อยู่กันมามีโอกาสว่างก็จะกลับบ้านแม่เขาตลอด เวลาอยู่บ้านกับเรา แค่เรื่องเล่นกับลูกบ้าง เราก็ต้องขอน้องให้เล่นกับลูกบ้าง เพราะลูกรอเล่นกับพ่อเขาตลอดเลย ลูกแค่ 1ขวบกว่าๆ สามีทไงานหาเงินอย่างเดียวนะคะ งานบ้านไม่เคยต้องทำ ลูกไม่เคยต้องยุ้ง เราขอเขาเรื่องลูกแค่ช่วยกันเล่นกับลูกบ้าง เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ แต่จะกลับบ้านไปหาแม่ หาหมู่อย่างเดียว แบบนี้ เราควรไปต่อ หรือพอแค่นี้ดีคะ แล้วถ้าไปต่อกับเขา จะจัดการกับความรู้สึกตัวเองให้ไม่คิดมากบ้างคะ ก่อนจะมีช่วงโควิด สามีไป เราก็ไป แต่ไม่ได้ไปบ่อย เพราะเราเองก็เหนื่อย ลูกเล็ก ไปไหนทีนีงก็หอบหิ้วกันไป บ้านสามีห่างจากบ้านเราประมาณ70กม. ไม่ได้ไกล แต่หลก็ไม่ใกล้ แต่ก็นั่นแหละคะ เราก็บอกให้เขาไปอยู่บ้านเขาเลย เขาก็ไปแต่โดยดี และไม่ติดต่อมาเลย 3วันแล้วคะ
ควรไปต่อ หรือพอแค่นี้