คือเราเป็นคนไม่ค่อยชอบทำอาหาร แต่ทอดไข่ได้ ต้มมาม่าได้ค่ะ ส่วนเรื่องเรียนค่อนข้างดีค่ะไม่เเย่ แต่เราชอบถูกย่าว่าแบบ เนี้ย ทำอะไรไม่เป็นเลย อาหารก็ทำไม่เป็น ดูอย่างน้องบ้างสิทำเป็นตั้งหลายอย่าง(น้องที่ย่าพูดถึงคือลูกพี่ลูกน้องนะคะ) ย่าชอบพูดแบบนี้อยู่เรื่อยเลยค่ะ เราก็รู้สึกว่ามันเสียความรู้สึกมากค่ะ แต่เราก็ไม่พูดอะไร น้องเราทำได้หลายอย่างเลยค่ะ เช่น ผัดกะเพรา ข้าวผัด แต่แบบเราไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ไงคะ มันทำให้เรารู้สึกว่าเราแค่ไม่ชอบเอง ทำไมถึงต้องพูดไม่นึกถึงใจเราบ้างเลย แล้วช่วงนี้มีปัญหากับการเรียนน่ะค่ะ ทำให้เครียด เราพึ่งขึ้นม.ต้นค่ะ แล้วย่าพอรู้ปัญหาก็พูดว่า ดูอย่างน้องสิ(น้องอีกคนนะคะ) เก่งกว่าตั้งเยอะ เรานี้แบบว่ามันไม่เหมือนกันนะ น้องอยู่ป.3 เราอยู่ม.ต้น เราก็แบบใช่สิ เราไม่ใช้หลานรักซะหน่อย เป็บแบบนี้มาประมาณ 2-3เดือนแล้วค่ะ พูดกรอกหูเราทุกวัน ทำให้เรายิ่งเครียดกว่าเดิมอีก แล้วแม่ก็กดดันอีก ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงดี เราเครียดมากๆ ร้องไห้แทบทุกคืนเลยค่ะ ทุกวันนี้มันแย่มากค่ะ จะขอวิธีแก้ปัญหาหน่อยได้ไหมคะ เราแบบไม่ไหวจริงๆ แล้วเราเป็นลูกคนเล็กแล้วผลการเรียนเราก็โอเค แต่พี่สาวเราอ่ะไม่ได้เรียนดีมากขนาดนั้น แต่พอมาที่เรา เราเรียนได้เกรดดีแม่ก็ตั้งความหวังกับเราไว้สูงมากค่ะ ว่าแบบก็ทำให้ได้นะ แต่บ่ะคนที่ท่านพูดไม่มีแม้แต่กำลังใจเลยค่ะ ว่าถ้าทำไม่ได้จะยึดโทรศัพท์เราเหนื่อยมากๆค่ะ
ทำไมผู้ใหญ่ขอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น