สวัสดีครับ. 
ผมเป็นคนที่ทำกับข้าวให้แฟนกินทุกวัน ตอนเช้าผมจะตื่นก่อนเวลาไปทำงานนานมากเพื่อทำกับข้าว ห่อข้าวให้แฟนไปกินที่ทำงาน จะได้ตัดปัญหาที่ว่าวันนี้จะกินอะไรดี แฟนผมทำงาน จ-ศ ส่วนผมทำ จ-ส เลิกงานมาตอนเย็นแฟนผมเลิก4โมง ผมเลิก5โมงกลับมาผมก็ต้องกลับมาทำกับข้าวให้แฟนกิน  ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า วันเสาร์ปมทำงานแล้วเขาหยุด ด้วยความที่เป็นห่วงเขากลัวเขาหิวข้าวตอนเที่ยง ซึ่งเมือเช้าไม่ได้ทำกับข้าวไว้ ก็เลยพักเที่ยงทำงานพอดีเลยกลับบ้านเพื่อจะไปทำกับข้าวให้แฟนกิน ด้วยความที่ต้องรีบกลัวกลับมาทำงานไม่ทัน บอกเขาว่าจะทำกระเพราหมูสับให้นะ แต่คือเรรใส่พริกแกงไปเขาก็ถามว่าใส่อค่พริกแกงหรอ เลนบอกว่าใช่ แล้วเขาก็ทำสีหน้าแบบอาหารไม่ถูกใจ ฝืนกินมันเข้าไปเพื่อให้เราสบายใจแหละ แต่สีหน้าเขามันบ่งบอกว่าไม่อยากกินมันเลย ความรู้สึกที่แบบรึบออกจากที่ทำงานเพิ่อกลับมาทำกับข้าวให้แฟน กลัวเขาตื่นมาแล้วหิว เพราะกว่าเราจะเลิกงานก็ค่ำกว่าจะได้กิน มันทำให้เรารู้สึกว่า ต่อไปนี้ไม่อยากทำกับข้าวให้เขาแล้ว ซึ่งหลายครั้งมากที่ผมทำกับข้าวไม่ใจเเขา แล้วเขาก็เลยไม่อยากกิน แต่ต้องมานั่งฝืนกินแล้วทำสีหน้าไม่พอใจ ผมควรทำกับข้าวให้เขากินอีกต่อไปอยู่มั้ย.? ความตั้งใจของเรามันพังหลายรอบแล้ว ทุกครั้งที่ตั้งใจทำกับข้าวจะมีแต่คำว่า ไม่ได้ใส่อันนี้หรอ ลืมใส่อันนี้หรอ คนทำให้มันไม่กำลังใจอยากทำให้แล้ว...