มีเพียง 1 คนเท่านั้นที่โดนตัดสินโทษประหารชีวิต จากจำนวนคนหนีทหารหลายหมื่นคนของสหรัฐอเมริกา
โทษโดยทั่วไปการหนีทหารไม่ได้ร้ายแรงขนาดประหารชีวิต และ ตัวเขาคนนั้นก็เช่นกัน เพียงแต่นายทหารคนนั้น
มีการใช้วิธีเรียกร้องสิทธิด้วยวิธี ส่งจดหมายบ้าง กล้าร้องเรียน กล้าใช้สิทธิแสดงออกไม่เห็นด้วย ซึ่งทุกอย่างเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายทั้งนั้น
ถ้าว่าตามข้อกฎหมายแล้ว ไม่มีความผิดในเรื่องนี้ แต่ศาลทหารมองว่า ควรตัดสินประหารชัวิต เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
เพื่อไม่ให้คนอื่นเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
เลยสงสัยว่า แค่รักษาสิทธิ ทำตามสิทธิ ส่งจดหมาย ร้องเรียน ใช้สิทธิตัวเองแสดงออก
ถ้าไม่ได้ก็แค่ตีเรื่องกลับว่าไม่ได้ก็จบ
ว่าตามกฎไม่ผิดเลย ก็แค่ตีกลับการใช้สิทธิบอกว่าไม่ได้ ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
กลับมองว่าต้องตัดสินประหารชีวิตเลย (เป็นการตัดสินใจพิเศษที่ไม่มีในกฎเลย)
พวกท่านคิดเห็นอย่างไรกับกรณีนี้ครับ
เคยอ่านเคสหนีทหารช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ของสหรัฐอเมริกา
โทษโดยทั่วไปการหนีทหารไม่ได้ร้ายแรงขนาดประหารชีวิต และ ตัวเขาคนนั้นก็เช่นกัน เพียงแต่นายทหารคนนั้น
มีการใช้วิธีเรียกร้องสิทธิด้วยวิธี ส่งจดหมายบ้าง กล้าร้องเรียน กล้าใช้สิทธิแสดงออกไม่เห็นด้วย ซึ่งทุกอย่างเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายทั้งนั้น
ถ้าว่าตามข้อกฎหมายแล้ว ไม่มีความผิดในเรื่องนี้ แต่ศาลทหารมองว่า ควรตัดสินประหารชัวิต เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
เพื่อไม่ให้คนอื่นเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
เลยสงสัยว่า แค่รักษาสิทธิ ทำตามสิทธิ ส่งจดหมาย ร้องเรียน ใช้สิทธิตัวเองแสดงออก
ถ้าไม่ได้ก็แค่ตีเรื่องกลับว่าไม่ได้ก็จบ
ว่าตามกฎไม่ผิดเลย ก็แค่ตีกลับการใช้สิทธิบอกว่าไม่ได้ ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
กลับมองว่าต้องตัดสินประหารชีวิตเลย (เป็นการตัดสินใจพิเศษที่ไม่มีในกฎเลย)
พวกท่านคิดเห็นอย่างไรกับกรณีนี้ครับ