เรื่องมีอยู่ว่า เราเคยเรียนมัธยมที่เดียวกับน้องคนนี้(เด็กกว่าเราปีนึง) เราเคยคุยกันครั้งเดียวตอนงานวันวิทยาศาสตร์ ตอนนั้นเราหาคนไปทดลองตรวจแอนติเจนเลือด เเล้วเพื่อนน้องเค้าก็เรียกเราไป เราก็ไปเเล้วก็ได้คุยกับน้องเค้า รู้สึกว่าน้องเขาดีมาก นิสัยดี น่ารักด้วย เเต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร
หลังจากนั้นผมเริ่มเจอหน้าน้องเค้าบ่อยขึ้น บางทีก็เดินผ่าน หรือเจอที่โรงอาหาร ไม่รู้ทำไม เเต่รู้สึกเหมือนชอบน้องคนนั้น(ผมเห็นเขาไกลๆ เขาไม่ได้เจอผม)
(เเต่น้องคนนั้นเรียนเก่ง เเละเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา )
พอดีว่าช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเข้า เเล้วเราก็ค่อนข้างจมกับตัวเอง รวมกับช่วงนั้นที่บ้านมีปัญหาระดับหนึ่ง ทำให้เครียดมากๆ ผมเลยไม่อยากให้มีเรื่องอะไรมารบกวนเรื่องสอบ เลยคิดว่าจะไม่สนใจเรื่องรักใครชอบใคร
จนวันหนึ่งน้องเขาเจอเรา น้องเขาก็ยิ้มเเล้วก็โบกมือทักทายเรา เเต่ตอนนั้นเรากลัวว่าเราจะไปชอบน้องเขา เราก็เลยทำเมินไป หลายๆที่เราเจอน้องคนนั้น
เราก็ทำเป็นไม่สนใจ เเต่ก็รู้ว่าลึกๆยังชอบน้องเขาอยู่ คือเราพยายามเลิกชอบเขา เเต่บางครั้งเราก็เดินวนไปหน้าห้องน้องเขาบ้าง55555 เเต่เขาก็มองเราเเละเราก็ไม่ได้ทักทายเขาเลย
หลังจากนั้นเรียนจบ ได้มหาลัยที่ตั้งใจไว้ เเต่ยังคิดถึงหน้าน้องคนนั้นอยู่เป็นช่วงๆ พอคิดทีไรก็รู้สึกปวดใจ ปนๆกับรู้สึกผิด จนปัจจุบันก็ยอมรับว่าเราชอบน้องเขาจริงๆ เเต่ผมควรทำไงดี5555
(ตอนนี้เจ้าของกระทู้อยู่ปี 2 เเละรู้ว่าน้องคนนั้นเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา เพราะเราเป็นพวกไม่ค่อยแสดงอารมณ์เเละขาดความมั่นใจเล็กน้อย)
(สับสนสรรพนามขออภัย)
(ลองพูดนิสัยของเจ้าของกระทู้มาด้วยก็ได้ครับ อยากรู้มุมมองของคนอื่นที่มองเรา)
แอบชอบรุ่นน้อง
หลังจากนั้นผมเริ่มเจอหน้าน้องเค้าบ่อยขึ้น บางทีก็เดินผ่าน หรือเจอที่โรงอาหาร ไม่รู้ทำไม เเต่รู้สึกเหมือนชอบน้องคนนั้น(ผมเห็นเขาไกลๆ เขาไม่ได้เจอผม)
(เเต่น้องคนนั้นเรียนเก่ง เเละเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา )
พอดีว่าช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเข้า เเล้วเราก็ค่อนข้างจมกับตัวเอง รวมกับช่วงนั้นที่บ้านมีปัญหาระดับหนึ่ง ทำให้เครียดมากๆ ผมเลยไม่อยากให้มีเรื่องอะไรมารบกวนเรื่องสอบ เลยคิดว่าจะไม่สนใจเรื่องรักใครชอบใคร
จนวันหนึ่งน้องเขาเจอเรา น้องเขาก็ยิ้มเเล้วก็โบกมือทักทายเรา เเต่ตอนนั้นเรากลัวว่าเราจะไปชอบน้องเขา เราก็เลยทำเมินไป หลายๆที่เราเจอน้องคนนั้น
เราก็ทำเป็นไม่สนใจ เเต่ก็รู้ว่าลึกๆยังชอบน้องเขาอยู่ คือเราพยายามเลิกชอบเขา เเต่บางครั้งเราก็เดินวนไปหน้าห้องน้องเขาบ้าง55555 เเต่เขาก็มองเราเเละเราก็ไม่ได้ทักทายเขาเลย
หลังจากนั้นเรียนจบ ได้มหาลัยที่ตั้งใจไว้ เเต่ยังคิดถึงหน้าน้องคนนั้นอยู่เป็นช่วงๆ พอคิดทีไรก็รู้สึกปวดใจ ปนๆกับรู้สึกผิด จนปัจจุบันก็ยอมรับว่าเราชอบน้องเขาจริงๆ เเต่ผมควรทำไงดี5555
(ตอนนี้เจ้าของกระทู้อยู่ปี 2 เเละรู้ว่าน้องคนนั้นเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา เพราะเราเป็นพวกไม่ค่อยแสดงอารมณ์เเละขาดความมั่นใจเล็กน้อย)
(สับสนสรรพนามขออภัย)
(ลองพูดนิสัยของเจ้าของกระทู้มาด้วยก็ได้ครับ อยากรู้มุมมองของคนอื่นที่มองเรา)