ส่วนใหญ่ที่ไม่ประสบความสำเร็จ (มีส่วนน้อยที่ประสบความสำเร็จ จนกลายเป็นรายใหญ่)
เพราะจ้องจะเล่นหุ้นทั้งตลาด อยากมีส่วนในหุ้นทุกตัวที่ขึ้น
แบบตัวไหนมาก็วิ่งรี่เข้าใส่ ตัวไหนโดนทุบหน่อย ก็เผ่น
บางทีก็วิ่งทัน บางทีก็วิ่งไม่ทัน วิ่งเร็วไปหน่อยก็สะดุดล้ม หัวร้างข้างแตก
ติดภาพกำไรจากตลาดขาขึ้น ที่แม้แต่นักลงทุนหน้าใหม่ที่ไม่เคยเล่นหุ้น ยังทำกำไรได้
พกความมั่นใจเต็มที่ ต่อไปนี้เราจะรวย มีเท่าไหร่ใส่ให้หมด
พอเจอตลาดขาลง ด้วยความมั่นใจ  เพราะเคยได้กำไร แต่คุณพระคุณเจ้าทำไมมันไม่เหมือนเดิม
อิหยังฟะ กราฟก็สวยนี่ ทำไมมันขึ้นนิดเดียวแล้วลง เอาน่าเดี๋ยวมันก็ดีดกลับ 
แต่...อนิจจามันมีแต่ต่ำลง ต่ำลง จนไม่กล้าคัท จะคัทอีกทีโน่น ตอนที่มันลงแรงๆรอบสุดท้าย
พอเจอแบบนี้ ไปไม่เป็นละ คราวนี้ระแวงไปหมด จะซื้อก็กล้าๆกลัวๆ ซื้อถูกตัว ก็ขายหมู
แม้ตลาดจะเป็นขาขึ้น (ไม่ได้ศีกษาการดู ขาขึ้น ขาลง ) เจอทุบหน่อยก็เผ่น แล้วมันเล่นเด้งใส่หน้า
ตลาดขาขึ้นก็มีหุ้นลง ตลาดขาลงก็มีหุ้นขึ้น
แม้ในหุ้นที่เป็นเทรนด์ขึ้น ก็ยังมีการพักตัวลง ก่อนที่จะทำ higer high
แม้ในหุ้นที่เป็นเทรด์ลง ก็ยังมีการ rebound ก่อนที่จะทำ lower low

เลือกหุ้นที่เป็นเทรนด์ขึ้น แล้วตามให้สุดๆ
ขึ้นแรงๆก็แบ่งขาย พอปรับฐานก็ทยอยซื้อคืน
พอขึ้นรอบใหม่ก็อัดเพิ่ม ขึ้นแรงทยอยแบ่งขาย
ทำวนซ้ำๆจนหมดรอบขึ้น หาหุ้นตัวใหม่ 

อย่าไปสนหุ้นที่เป็นเทรนด์ลง แม้จะมีการ rebound 
แม้บางครั้งจะ rebound สูงถึง10 % 20 %
เพราะโอกาสขาดทุนจะสูง และถ้าหุ้นตัวนั้นไม่มีอนาคตด้วยแล้ว
มันจะต่ำลงไปเรื่อยๆ ถึงได้มีทฤษฎี คัทลอส
แต่ถ้าคัทลอสหุ้นขาขึ้น ต้องมีเจอเด้งใส่หน้า

ที่ยากที่สุดคือ
จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นตลาดขาขึ้น
จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นตลาดขาลง
จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นหุ้นขาขึ้น
จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นหุ้นขาลง
จะรู้ได้อย่างไรว่ามันแค่เป็นการปรับฐานเพื่อขึ้นต่อ
จะรู้ได้อย่างไรว่าหุ้นตัวนั้นจบรอบแล้ว

ครับ ถ้ารู้ ประสบความสำเร็จแน่ครับ ไม่มากก็น้อย