.สวัสดีครับ อยากปรึกษาครับ
คือผมเป็นเกย์นะครับ ออกสาวเฉพาะกับคนที่สนิท แต่แต่งชาย ตอนเด็กๆช่วงอนุบาล เคยไปวิ่งเล่นกับพวกรุ่นพี่เด็กผู้ชาย จนมีครั้งหนึ่งพวกพี่ๆแก้กางเกงผม แล้วเอานกเขาของพี่เขาให้ผมอม ด้วยความเป็นเด็กผมก็ทำที่พี่เขาบอก จนมาช่วงประถม ก็มีรุ่นพี่ที่เป็นญาติกันจับโดยตอนนั้นอยู่บ้านด้วยกัน2คนผมนั่งดูทีวีแล้วเขาก็เอามือผมไปจับนกเขาของเขา เลยได้เสียกัน ทำให้ผมติดวังวนกับเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่ตอนนั้น จนม.1 ได้ไปกับเพื่อนตัวเอง และกับรุ่นพี่คนอื่น หลายคนเลยครับ ตอนนั้นไม่ได้ป้องกัน พอเวลาผ่านไปสัก2สัปดาห์ ผมเห็นข่าวคนที่เป็นHIV เกิดจากการไม่ป้องกัน ทำให้ผมคิดมาก คิดว่าตัวเองต้องผอม มีตุ่ม ความเครียดนั้นส่งผลให้ผมเป็นแบบนี้จริงๆ จากที่เป็นเด็กผู้ชายหุ่นธรรมดา ไม่อ้วน ไม่ผอม กลายเป็นคนผอม คิดแบบนี้จนถึงม.3เลยตัดสินใจขโมยเงินยายไปซื้อยาต้านกิน ซึ่งตอนนั้นเป็นเด็กเลยไม่รู้ว่าต้องไปตรวจเชื้อก่อน คิดไปเองต่างๆนานา สารพัด จนเอามากินจนยาหมด เลยขึ้นม.4 เลยได้รู้จักกับแอปเกย์ ทำให้ผมโดนคนอื่นนัดไปบ่อยๆ มีการร่วมเซ็กหมู่ด้วยครับ ซึ่งตอนนี้ป้องกันตลอด จนผมพอมีความรู้เลยไปตรวจเลือด ปรากฏว่าเป็นลบ ทำให้ผมโล่ง แต่ผมก็ผอมเหมือนเดิม กินเยอะๆก็ไม่อ้วน จนม.5 ม.6ผมก็คงทำเหมือนเดิม เวลามีอารมณ์ก็เขาแอปเกย์นัดกัน จนจบม.6 ผมสอบไม่ติดมหาลัย เลยตัดสินใจไปทำงานที่กรุงเทพ ได้เจอกับคนมากหน้าหลายตา เรียกได้ว่านัดทุกสัปดาห์ในวันหยุด ช่วงนี้เขาให้เงินด้วยครับ จนมาถึงจุดหนึ่ง อยากกลับมาเรียนเลยเลิกทุกอย่าง ไปตรวจเลือดก็ปกติ เลยสอบติดมหาลัย แต่ผมก็ผอมเหมือนเดิม ไม่มีความมั่นใจเลยครับ ทุกวันนี้ยังจมกับอดีตอยู่ครับ ทำให้ผมกลายเป็นคนคิดมากไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่ชอบไปที่ที่มีคนเยอะๆ กลัวการเข้าสังคม ทุกวันนี้ยังตมปักกับอดีต ตอนนี้ผมอายุ19เพิ่งเรียนปี1 เรียนออนไลน์ห่างการมีเซ็กมา3เดือนแล้วครับ
สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ไปยุ่งเรื่องพวกนี้อีก เวลามีอารมณ์ผมจะช่วยตัวเองมากกว่า ทุกวันนี้ทำให้ผมไม่อยากมีแฟนครับ เพราะมองอดีตของตัวเองแล้วไม่เหมาะที่จะมีแฟน สงสารคนที่จะมาเป็นแฟน เพราะผมมั่วมามากแล้ว ผมควรทำไงดีกับความรู้สึกดีครับ ผมไม่เคยจะคิดฆ่าตัวตายเลยนะครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ
เรื่องราวที่เศร้าในอดีตจนปัจจุบัน
คือผมเป็นเกย์นะครับ ออกสาวเฉพาะกับคนที่สนิท แต่แต่งชาย ตอนเด็กๆช่วงอนุบาล เคยไปวิ่งเล่นกับพวกรุ่นพี่เด็กผู้ชาย จนมีครั้งหนึ่งพวกพี่ๆแก้กางเกงผม แล้วเอานกเขาของพี่เขาให้ผมอม ด้วยความเป็นเด็กผมก็ทำที่พี่เขาบอก จนมาช่วงประถม ก็มีรุ่นพี่ที่เป็นญาติกันจับโดยตอนนั้นอยู่บ้านด้วยกัน2คนผมนั่งดูทีวีแล้วเขาก็เอามือผมไปจับนกเขาของเขา เลยได้เสียกัน ทำให้ผมติดวังวนกับเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่ตอนนั้น จนม.1 ได้ไปกับเพื่อนตัวเอง และกับรุ่นพี่คนอื่น หลายคนเลยครับ ตอนนั้นไม่ได้ป้องกัน พอเวลาผ่านไปสัก2สัปดาห์ ผมเห็นข่าวคนที่เป็นHIV เกิดจากการไม่ป้องกัน ทำให้ผมคิดมาก คิดว่าตัวเองต้องผอม มีตุ่ม ความเครียดนั้นส่งผลให้ผมเป็นแบบนี้จริงๆ จากที่เป็นเด็กผู้ชายหุ่นธรรมดา ไม่อ้วน ไม่ผอม กลายเป็นคนผอม คิดแบบนี้จนถึงม.3เลยตัดสินใจขโมยเงินยายไปซื้อยาต้านกิน ซึ่งตอนนั้นเป็นเด็กเลยไม่รู้ว่าต้องไปตรวจเชื้อก่อน คิดไปเองต่างๆนานา สารพัด จนเอามากินจนยาหมด เลยขึ้นม.4 เลยได้รู้จักกับแอปเกย์ ทำให้ผมโดนคนอื่นนัดไปบ่อยๆ มีการร่วมเซ็กหมู่ด้วยครับ ซึ่งตอนนี้ป้องกันตลอด จนผมพอมีความรู้เลยไปตรวจเลือด ปรากฏว่าเป็นลบ ทำให้ผมโล่ง แต่ผมก็ผอมเหมือนเดิม กินเยอะๆก็ไม่อ้วน จนม.5 ม.6ผมก็คงทำเหมือนเดิม เวลามีอารมณ์ก็เขาแอปเกย์นัดกัน จนจบม.6 ผมสอบไม่ติดมหาลัย เลยตัดสินใจไปทำงานที่กรุงเทพ ได้เจอกับคนมากหน้าหลายตา เรียกได้ว่านัดทุกสัปดาห์ในวันหยุด ช่วงนี้เขาให้เงินด้วยครับ จนมาถึงจุดหนึ่ง อยากกลับมาเรียนเลยเลิกทุกอย่าง ไปตรวจเลือดก็ปกติ เลยสอบติดมหาลัย แต่ผมก็ผอมเหมือนเดิม ไม่มีความมั่นใจเลยครับ ทุกวันนี้ยังจมกับอดีตอยู่ครับ ทำให้ผมกลายเป็นคนคิดมากไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่ชอบไปที่ที่มีคนเยอะๆ กลัวการเข้าสังคม ทุกวันนี้ยังตมปักกับอดีต ตอนนี้ผมอายุ19เพิ่งเรียนปี1 เรียนออนไลน์ห่างการมีเซ็กมา3เดือนแล้วครับ
สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ไปยุ่งเรื่องพวกนี้อีก เวลามีอารมณ์ผมจะช่วยตัวเองมากกว่า ทุกวันนี้ทำให้ผมไม่อยากมีแฟนครับ เพราะมองอดีตของตัวเองแล้วไม่เหมาะที่จะมีแฟน สงสารคนที่จะมาเป็นแฟน เพราะผมมั่วมามากแล้ว ผมควรทำไงดีกับความรู้สึกดีครับ ผมไม่เคยจะคิดฆ่าตัวตายเลยนะครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ