ความสงบ จิตใจ อารมณ์ และมูลค่า ในงานอดิเรก
ก่อนจะพูดถึงประเด็นหลัก ผมของกล่าวไว้ก่อน ณ ตรงนี้ว่าผมเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับอารมณ์มาก ค่อยเช็คตัวเองเสมอว่าตอนนี้ผมมีอารมแบบใหนอยู่ รู้สึกอย่างไร และพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้ไปกระทบกับใครเข้า ผมคิดว่าสามารถเข้าใจอารมณ์คนอื่นได้ในระดับนึ่ง และตัวผมเองคิดว่าฉันควบคุมตัวเองได้อย่างดีหากคนที่สนทนาด้วยพูดหรือทำกิริยาหยามเหยียด ถึงในที่สุดพฤติกรรมแบบนั้นของฉันจะทำให้ผมกลายเป็นคนย้ำคิดย้ำทำและกลับเอาไปคิดซ้ำๆก็ตามที
ผมยังทราบมาอีกว่าคนเราไม่เหมือนกันการจัดการเรื่องต่างๆที่ผ่านเข้ามาก็ต่างกัน ส่วนตัวผมจะกำจัดมันด้วยการใส่ลงไปในงานอดิเรกของผม ผมเรียกมันว่างานศิลปะ ผมเคยพยายามที่จะใช้งานอดิเรกเป็นช่องทางในการหารายได้ แต่จนแล้วจนรอดงานที่มีความเฉพาะก็ยากที่จะขายได้ ด้วยความที่รักและหวงเเหน งานทุกชิ้นที่ผลิตออกมา จึงตั้งราคาไว้ค่อนข้างสูง ซึ่งผู้คนส่วนมากก็ไม่ได้เข้าถึงสิ่งที่ฉันพยามจะสื่อออกมา มันยากนักที่จะมีสักคนจริงๆที่เข้าใจอารมที่อยู่ในวัถุชิ้นนั้น ยากที่จะเข้าใจว่าผมตั้งใจและใส่ใจขนาดใหน เพียงเพราะมันคล้ายกับงานชิ้นอื่น จริงอยู่ที่งานที่ทำออกมาโดยที่ไม่ได้ใส่ใจนักนั้นอาจจะสวยกว่า ราคาที่ตั้งไว้ก็อาจจะสูง สำหรับผมแล้วมันขึ้นอยู่กับคุณค่าที่ผู้สรรสร้างงานเห็น และจะเป็นคนกำหนดมันขึ้นมา หากไม่ได้พูดถึงภาพรวมของตลาดแล้ว คุณเชื่อไหมว่าราคาที่ถูกตั้งขึ้นนั้นจะมีผลต่างของราคาสูงสุดและต่ำสุดสูงกว่าผลต่างในราคาตลาดอย่างแน่นอน
แต่สังคมไทยในปัจจุบันยังเป็นไปได้ยากจริงๆที่จะมีคนเห็นความสำคัญ เนื่องจากผู้คนยังคงดิ้นรนเอาตัวรอด ไม่ได้เสียเวลาเอะใจสักนิด ว่ามันมีคุณค่าขนาดใหน วงการงานศิปล์ในไทยคงริปหรี่ หรือจะมีแต่ชนกลุ่มน้อยที่จะเข้าใจและซึมซาบ กับศิลปินที่มีความทุกระทมเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานต่อไป
จิตใจ อารมณ์ และมูลค่า
ก่อนจะพูดถึงประเด็นหลัก ผมของกล่าวไว้ก่อน ณ ตรงนี้ว่าผมเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับอารมณ์มาก ค่อยเช็คตัวเองเสมอว่าตอนนี้ผมมีอารมแบบใหนอยู่ รู้สึกอย่างไร และพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้ไปกระทบกับใครเข้า ผมคิดว่าสามารถเข้าใจอารมณ์คนอื่นได้ในระดับนึ่ง และตัวผมเองคิดว่าฉันควบคุมตัวเองได้อย่างดีหากคนที่สนทนาด้วยพูดหรือทำกิริยาหยามเหยียด ถึงในที่สุดพฤติกรรมแบบนั้นของฉันจะทำให้ผมกลายเป็นคนย้ำคิดย้ำทำและกลับเอาไปคิดซ้ำๆก็ตามที
ผมยังทราบมาอีกว่าคนเราไม่เหมือนกันการจัดการเรื่องต่างๆที่ผ่านเข้ามาก็ต่างกัน ส่วนตัวผมจะกำจัดมันด้วยการใส่ลงไปในงานอดิเรกของผม ผมเรียกมันว่างานศิลปะ ผมเคยพยายามที่จะใช้งานอดิเรกเป็นช่องทางในการหารายได้ แต่จนแล้วจนรอดงานที่มีความเฉพาะก็ยากที่จะขายได้ ด้วยความที่รักและหวงเเหน งานทุกชิ้นที่ผลิตออกมา จึงตั้งราคาไว้ค่อนข้างสูง ซึ่งผู้คนส่วนมากก็ไม่ได้เข้าถึงสิ่งที่ฉันพยามจะสื่อออกมา มันยากนักที่จะมีสักคนจริงๆที่เข้าใจอารมที่อยู่ในวัถุชิ้นนั้น ยากที่จะเข้าใจว่าผมตั้งใจและใส่ใจขนาดใหน เพียงเพราะมันคล้ายกับงานชิ้นอื่น จริงอยู่ที่งานที่ทำออกมาโดยที่ไม่ได้ใส่ใจนักนั้นอาจจะสวยกว่า ราคาที่ตั้งไว้ก็อาจจะสูง สำหรับผมแล้วมันขึ้นอยู่กับคุณค่าที่ผู้สรรสร้างงานเห็น และจะเป็นคนกำหนดมันขึ้นมา หากไม่ได้พูดถึงภาพรวมของตลาดแล้ว คุณเชื่อไหมว่าราคาที่ถูกตั้งขึ้นนั้นจะมีผลต่างของราคาสูงสุดและต่ำสุดสูงกว่าผลต่างในราคาตลาดอย่างแน่นอน
แต่สังคมไทยในปัจจุบันยังเป็นไปได้ยากจริงๆที่จะมีคนเห็นความสำคัญ เนื่องจากผู้คนยังคงดิ้นรนเอาตัวรอด ไม่ได้เสียเวลาเอะใจสักนิด ว่ามันมีคุณค่าขนาดใหน วงการงานศิปล์ในไทยคงริปหรี่ หรือจะมีแต่ชนกลุ่มน้อยที่จะเข้าใจและซึมซาบ กับศิลปินที่มีความทุกระทมเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานต่อไป