มีใครเป็นเหมือนผมไหม

พ่อจะไปบริจาคน้ำท่วมเร็วๆอยากไปด้วยจังเเต่เขาให้เราอยู่บ้านเราก้ต้องอยู่เเต่เขากลับในเด็กข้างบ้านไปเเทนเเต่เราที่เป็นลูกเขาไม่ให้ไปเรียนรู้กับสิ่งต่างๆนอกขอบเขตของบ้านไม่เคยที่จะรู้สึกว่าเราน้อยใจไม่เคยที่จะรู้เราต้องการอะไรเราไม่เคยขออะไรเขาเลยหรือเป็นเพราะเราน่าเบื่อขี้เกียจเขาเลยไม่อยากเอาเราไปเป้นภาระเอาเราไปไม่ได้เเล้วเราที่อยากเรียนรู้โลกภายนอกเราอายุจะ18เเล้วเเต่ไม่เคยไปเที่ยวไหนกับเพื่อนๆเลยอยู่เเต่เป็นคนรับใช้ไปวันๆเเต่สำหรับคนนอกบ้านเขากับสนับสนุนเป็นอย่างดี โดยไม่รู้เลยลูกชายคนโตเขาก็ต้ งการที่จะไปไหนกับใครบ้างไม่เคยสนใจเราเลยเรามีหน้าที่คือเปรียบเป็นคนใช้เด็กอย่างเรามันคงไม่รู้หรอกความรู้สึกของเขาว่าเขารู้สึกไงกับเรา  เเต่เขาก็ไม่นรู้หรอกลูกคนนี้ที่ไม่มีไรดีไม่มีไรเด่นเหมือนลูกคนอื่นๆก้ต้องการความสนับสนุนเหมือนกันเขารักเราไม่ก้ไม่รู้เขายังนับเราเป็นลูกไหมก็ไม่รู้เพราะทุกวันนี้เขามีเด็กนอกบ้านที่เขาชอบมากกว่าเราทั้งๆที่เด็กคนนั้นทั้งข.กทั้งไม่เอางานเอาดีเข้าตัวเเต่กับเราทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสบายหลายความรู้สึกที่บอกไม่ได้อยากเป็นเด็กข้างบ้านคนนั้นจังมีคนรักเหมือนลูกแบบนี้ดีกว่าเรามาเป็นแบบนี้ต้องมานั้งเขียนโน้ตระบายความรู้สึกตัวเองทั้งๆที่เขามีความสุขกันเรากับทุกข์ในทุกๆเรื่องเบื่อมากเอยากเกิดไหม่เเล้วเป็นลูกที่นิสัยเหียๆไม่ต้องนั้งล้างจานกวาดบ้านหุงข้าวค่อยรับไช้ขี่รถซื้อของแบบนี้
💄สุดท้ายอยากบอกพ่อจัง''หนูก็ต้องการนะความรู้รักที่พ่อมีให้เด็กข้างบ้าน''