เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงค่ะ ตอนนี้อายุ 20 ปี ย่างเข้า 21 ปี เราเติบโตมาจากการดูแลของตากับยาย ตากับยายดูแลเราดีมากนะคะ อาจเป็นเพราะเราเป็นหลานสาวคนเดียว ของลูกสาวคนเดียว จวบจนเราอายุ 10 ปี ตาก็จากเราไป ยายก็ได้พาเรากับพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง) ขึ้นมาอยู่กับแม่ เรื่องราวต่างๆนาๆ มันก็เริ่มต้นจากตรงนี้ แม่เราเป็นโมโหง่าย เป็นคนหงุดหงิดง่ายมากๆ ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็ด่า ตะหวาด ตะคอก เสียงดัง แม่ไม่เคยฟังใคร ไม่เคยแคร์ใคร นอกจากตัวของแม่เอง เวลาเรากับพี่โดนแม่ดุ ยายก็จะคอยมาช่วยห้ามตลอด จนยายก็โดนดุ โดนด่าไปด้วย แม่มักจะชอบบอกว่า “สองคนเป็นภาระ” “พวกเป็นเด็กไม่น่าเลี้ยง” “อยากไปไหนก็ไปเลย” “ไปมีลูกมีผัวมีเมียของตัวเองละก็ไปอยู่กับมันเลย” อะไรแบบนี้ ถ้ายายมาห้าม ยายก็จะโดนว่าแบบ “ก็ดูยายเลี้ยงหลานสิ” “ยายดูสันดานหลานที่ยายเลี้ยงมาเลยนะ” แม่มักจะวางชีวิตของพวกเราทุกคนในบ้านเสมอ ลุง ป้า น้า อา ก็ต้องฟังแม่หมด แม่มักจะจัดการชีวิตคนอื่น โดยเอาชีวิตตัวเองเป็นที่ตั้ง ส่วนพ่อเราหน่ะหรอ เดือนนึง พ่ออยู่บ้านไม่ถึง 3 วันด้วยซ้ำ วันเวลาผ่านไป ความโมโหร้ายก็แม่ก็มากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง…
ยายก็มาจากเราไปอีกคน เหมือนโลกทั้งใบมันสลายเลย ตั้งแต่ไม่มียาย ความโหดร้ายของแม่ ก็มากขึ้นเรื่อยๆ เวลาแม่ไม่พอใจอะไร แม่ก็จะแช่งเรา แช่งพี่และแม่ก็เริ่มใช้ความรุนแรงมากขึ้น เริ่มตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก แม่มักจะบอกว่า ไม่มีใครแคร์แม่ แม่เหนื่อยอยู่คนเดียว บลาๆๆๆ แม่เริ่มสั่งทุกอย่างในชีวิตเรากับพี่ คอยสั่งให้พี่ตัดผมทรงนั้นทรงนี้ คอยสั่งให้พี่โกนหนวดโกนเครา สั่งให้พี่แต่งตัวแบบที่แม่รู้สึกว่ามันดี พี่ต้องตื่นกี่โมง พี่ต้องนอนกี่โมง ห้ามนอนกลางวันเกิน 2 ชม. แม่จะคอยสั่งหมด ส่วนเรา เวลาเราจะไปเที่ยว แม่ก็จะเลือกชุดให้ ถ้าเราไม่ใส่ชุดที่เขาเลือก เขาก็จะไม่พอใจ ไปเที่ยวที่ไหน ก็ต้องถ่ายรูปกลับมาให้เขาดู ถ้าไปเที่ยวกับเขา เขาจะคอยจัดท่าทางให้เราเวลาถ่ายรูป “จะเสยผมทำไม ปัดลงมาดีๆ” “ถ่ายรูปหันหลังทำไม หันหน้ามาสิ” “เอาใหม่ ยิ้มใหม่ ยิ้มดีๆ ยิ้มกว้างๆ” ต้องทำผมทรงนี้นะ ต้องใส่รองเท้าคู่นี้นะ ไปกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงต้องพูดจาแบบนี้นะ ไปกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายต้องวางตัวแบบนี้นะ
แม่ไม่เคยฟังความคิดเห็นของใครเลย ความโหดร้ายของแม่จะเกิดขึ้น เมื่อใครก็ตามทำอะไรไม่ถูกใจแม่ เราเคยโดนตบหน้า เคยโดนปาโทรศัพท์ใส่หน้า เคยโดนแก้วเขวี้ยงใส่ขา โดนรีโมทปาใส่หน้า โดนดึงหัว ตบหัว ตบปาก สารพัดที่เราจะโดน เขามักจะบอกว่า เพราะเราชอบเถียงเขา ก็ต้องเจอแบบนี้ แต่คุณรู้อะไรไหม พี่ชายของเราไม่เคยเถียงเขาเลย พี่เราต้องเจอกับอะไรบ้าง พี่เราโดนใช้ให้เอาของสะสมไปเผาทิ้ง โดนสั่งให้นอนก่อน 2 ทุ่มทุกวัน โดนตะคอกโดนด่า โดนสาปแช่งทุกวันและล่าสุด คือโดนตบปากไป 3 ที จนเลือดกลบปาก😢
บางคนคิดว่า ก็ทำให้ถูกใจแม่สิ เรื่องจะได้ไม่เกิด ละคูณรู้ไหม อะไรทำให้แม่เราไม่พอใจได้บ้าง? สิวขึ้นเกิน 5 เม็ด แม่ก็ไม่พอใจ ตากผ้าไม่ไปทางเดียวกันแม่ก็ไม่พอใจ พับผ้าไม่เท่ากันแม่ก็ไม่พอใจ เราจะโทรหาพ่อ ทักหาพ่อ เขาก็จะมีสคริปให้ ให้เราทักตามนั้น ถ้าเราไม่ทำ เขาก็ไม่พอใจ จัดช้อนส้อมลายไม่เหมือนกันเขาก็ไม่พอใจ อะไรแบบนี้อะ เป็นคุณ คุณจะทำยังไง
แม่หวังดีกับเราและพี่ เรารู้เหตุผลข้อนั้นดี แม่เหนื่อย แต่เรากับพี่ก็เหนื่อย เราเป็นวัยรุ่น บางทีเราก็อยากอยู่เงียบๆคนเดียว นั่งคิดอะไรต่างๆนาๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แต่แม่บังคับให้เราพูดทุกเรื่อง ถ้าเราไม่พูด เค้าก็จะไม่หยุดถาม ละพอเราไม่ตอบ เขาก็หงุดหงิดละก็ทำพฤติกรรมข้างต้นที่เรากล่าวไป เราเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน
อาจจะยาวไปหน่อย แต่สำหรับใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณมากๆนะคะ เราเหนื่อยมากจริงๆ เรารู้ว่าวันนึงเราจะเติบโตและไปจากที่นี้ แต่..วันไหนหละ😔
ทำอย่างไร เมื่อบ้านไม่ใช่ที่ที่เรามีความสุข
ยายก็มาจากเราไปอีกคน เหมือนโลกทั้งใบมันสลายเลย ตั้งแต่ไม่มียาย ความโหดร้ายของแม่ ก็มากขึ้นเรื่อยๆ เวลาแม่ไม่พอใจอะไร แม่ก็จะแช่งเรา แช่งพี่และแม่ก็เริ่มใช้ความรุนแรงมากขึ้น เริ่มตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก แม่มักจะบอกว่า ไม่มีใครแคร์แม่ แม่เหนื่อยอยู่คนเดียว บลาๆๆๆ แม่เริ่มสั่งทุกอย่างในชีวิตเรากับพี่ คอยสั่งให้พี่ตัดผมทรงนั้นทรงนี้ คอยสั่งให้พี่โกนหนวดโกนเครา สั่งให้พี่แต่งตัวแบบที่แม่รู้สึกว่ามันดี พี่ต้องตื่นกี่โมง พี่ต้องนอนกี่โมง ห้ามนอนกลางวันเกิน 2 ชม. แม่จะคอยสั่งหมด ส่วนเรา เวลาเราจะไปเที่ยว แม่ก็จะเลือกชุดให้ ถ้าเราไม่ใส่ชุดที่เขาเลือก เขาก็จะไม่พอใจ ไปเที่ยวที่ไหน ก็ต้องถ่ายรูปกลับมาให้เขาดู ถ้าไปเที่ยวกับเขา เขาจะคอยจัดท่าทางให้เราเวลาถ่ายรูป “จะเสยผมทำไม ปัดลงมาดีๆ” “ถ่ายรูปหันหลังทำไม หันหน้ามาสิ” “เอาใหม่ ยิ้มใหม่ ยิ้มดีๆ ยิ้มกว้างๆ” ต้องทำผมทรงนี้นะ ต้องใส่รองเท้าคู่นี้นะ ไปกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงต้องพูดจาแบบนี้นะ ไปกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายต้องวางตัวแบบนี้นะ
แม่ไม่เคยฟังความคิดเห็นของใครเลย ความโหดร้ายของแม่จะเกิดขึ้น เมื่อใครก็ตามทำอะไรไม่ถูกใจแม่ เราเคยโดนตบหน้า เคยโดนปาโทรศัพท์ใส่หน้า เคยโดนแก้วเขวี้ยงใส่ขา โดนรีโมทปาใส่หน้า โดนดึงหัว ตบหัว ตบปาก สารพัดที่เราจะโดน เขามักจะบอกว่า เพราะเราชอบเถียงเขา ก็ต้องเจอแบบนี้ แต่คุณรู้อะไรไหม พี่ชายของเราไม่เคยเถียงเขาเลย พี่เราต้องเจอกับอะไรบ้าง พี่เราโดนใช้ให้เอาของสะสมไปเผาทิ้ง โดนสั่งให้นอนก่อน 2 ทุ่มทุกวัน โดนตะคอกโดนด่า โดนสาปแช่งทุกวันและล่าสุด คือโดนตบปากไป 3 ที จนเลือดกลบปาก😢
บางคนคิดว่า ก็ทำให้ถูกใจแม่สิ เรื่องจะได้ไม่เกิด ละคูณรู้ไหม อะไรทำให้แม่เราไม่พอใจได้บ้าง? สิวขึ้นเกิน 5 เม็ด แม่ก็ไม่พอใจ ตากผ้าไม่ไปทางเดียวกันแม่ก็ไม่พอใจ พับผ้าไม่เท่ากันแม่ก็ไม่พอใจ เราจะโทรหาพ่อ ทักหาพ่อ เขาก็จะมีสคริปให้ ให้เราทักตามนั้น ถ้าเราไม่ทำ เขาก็ไม่พอใจ จัดช้อนส้อมลายไม่เหมือนกันเขาก็ไม่พอใจ อะไรแบบนี้อะ เป็นคุณ คุณจะทำยังไง
แม่หวังดีกับเราและพี่ เรารู้เหตุผลข้อนั้นดี แม่เหนื่อย แต่เรากับพี่ก็เหนื่อย เราเป็นวัยรุ่น บางทีเราก็อยากอยู่เงียบๆคนเดียว นั่งคิดอะไรต่างๆนาๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แต่แม่บังคับให้เราพูดทุกเรื่อง ถ้าเราไม่พูด เค้าก็จะไม่หยุดถาม ละพอเราไม่ตอบ เขาก็หงุดหงิดละก็ทำพฤติกรรมข้างต้นที่เรากล่าวไป เราเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน
อาจจะยาวไปหน่อย แต่สำหรับใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณมากๆนะคะ เราเหนื่อยมากจริงๆ เรารู้ว่าวันนึงเราจะเติบโตและไปจากที่นี้ แต่..วันไหนหละ😔