เราว่าเราน่าจะเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องคำพูดของคนในบ้านมากๆ คือเรานั่งดูติ๊กต๊อกอยู่ แล้วเราก็หัวเราะเพราะว่ามันตลก แล้วอยู่ดีๆยายเราที่กำลังออกไปข้างนอกก็พูดขึ้นมาว่า หัวเราะอะไร พ่อมึ-ตายหรอ เราก็ทำเป็นไม่ได้ยินที่เขาพูด เราก็หัวเราะกลบเสียงยายที่บอกว่าพ่อตายหรอถึงหัวเราะอะ ทุกคนคือเราผิดอะไรอะ เราแค่หัวเราะเองนะ ถึงกับต้องพูดแบบนี้เลยหรอ คือเรารู้ตัวเองว่าแบบเราไม่ได้อยู่กับพ่อ แต่ทำไมต้องพูดแบบนี้ เราไม่ไหวจริงๆ เราอยากรู้ว่าแบบสมมุติถ้ามีคนในบ้านพูดแบบนี้กับทุกคนถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาอาจจะพูดเล่นก็ได้ ทุกคนจะคิดยังไงหรือมีวิธีที่ไม่ทำให้ตัวเองดิ่งได้ไหมคะ คือเราไม่ไหวจริงๆพยายามไม่คิดถึงคำพูดพวกนั้นแล้วแต่ก็ไม่ไหว