คือเราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับห้องตัวเอง เพราะยุ่งๆเลยไม่มีเวลาจัดห้องค่ะ เลยอายมากถ้าใครจะมาเห็น แล้วเมื่อไม่นานมานี้ ตอนเราไม่อยู่พี่เราก็เข้ามาในห้อง ทั้งๆที่เราเขียนป้ายติดหน้าห้องแล้วว่าห้ามเข้า แล้วพี่ก็เอาไปบอกแม่ ทีนี้เราอายมาก เพราะโดนวิจารณ์เรื่องห้อง แล้วค่อจากนั้นแม่เลยให้คนมาทำความสะอาด(เรายินยอมค่ะ เพราะเคยโดนเหตุการณ์แบบนั้นมาแล้วครั้งนึง ตอนนั้นญาติประจาณเราให้ญาติคนอื่นๆเห็น พาคนมาเอาของเราไป จนเราย้ายออกไปอยู่กับแม่ คือมันไม่ได้รกมากหรอกค่ะ แต่ก็อายมากจนไม่กล้าเจอหน้าใครเลยค่ะ คนมาทำก็เป็นคนเดียวกับตอนนั้นค่ะ) แล้วทีนี้เราก็เริ่มย้ายห้อง เพราะห้องนั้นล็อคไม่ได้ค่ะ เราก็ไม่กล้าเจอหน้าแม่กับคนอื่นๆ เลยอยู่ในห้องอย่างเดียว ออกมาเฉพาะเวลาหิว แต่ก็หลบหน้าแม่ค่ะ เป็นประมาณเกือบครึ่งเดือนแม่ก็คิดว่าเราเป็นโรคจิตเภท เลยเริ่มเรียกเราตลอด เวลาเรานอนแล้วก็ยังเรียก พอไม่ตอบก็ขู่ว่าจะบุกห้องเรา ซึ่งเราต้องตื่นมาตอบตลอด มันเลยทำให้เราเกลียดเสียงเคาะกับเสียงเรียกของแม่มากค่ะ ตอนนั้นที่เราโดนประจาณแล้วตอนแรกแม่บอกจะช่วยเรา พอถึงเวลาจริงเราขอไปอยู่กับแม่สักคืน 2 คืนแม่ก็ปฏิเสธ เราเสียใจมากค่ะ ส่วนพ่อเวลามีเรื่องใหญ่ๆจะไม่เข้าข้างเราค่ะ ซึ่งมันก็เป็นตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ชินค่ะ 5555555 แต่ตอนนี้ผ่านมา 3 เดือนแล้วที่เราพยายามหลบหน้าแม่ ถึงจะเจอหน้าอยู่ 2-3 ครั้งค่ะ แล้วแม่คือไปพบหมอตลอด (ไปกับพ่อ ปกติพ่อแม่เราไม่ค่อยถูกกันค่ะ แต่พอครั้งนี้พ่อกลับไปพบหมอกับแม่ตลอด แม่ชอบบอกว่าพ่อรักเรามาก อันนี้ก็จริงค่ะ เพราะพ่อตามใจตลอด แค่ไม่เข้าข้างเราเวลามีปัญหาก็เท่านั้นเองค่ะ) ตอนนี้มันทำเราเริ่มงงว่าคือที่แม่ไปหาหมอเพราะอยากอยู่กับพ่อ หรือเป็นห่วงเรา เราไม่ได้ใส่ใจหรอกค่ะ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาห่วง ทำตัวเข้มแข็งแต่เด็ก เลยชินที่เวลาเศร้าก็เก็บเอาไว้แล้วหายด้วยตัวเองค่ะ มันเลยทำให้เวลาใครมาสงสาร เห็นใจ เป็นห่วง เราเลยไม่ชอบค่ะ หลักๆคือแม่พยายามให้เราไปหาหมอ คือที่เล่ามาเนี่ย เราเป็นคนแคร์สายตาคนอื่นค่ะ พยายามดูดีในสายตาคนอื่นตลอด เลยไม่อยากไปหาหมอ เพราะไม่รู้แม่ไปพูดอะไรไว้บ้าง พอดีแม่ชอบเอาเรื่องเราไปพูดให้คนอื่นฟังค่ะ ส่วนใหญ่ก็เรื่องไม่ดี บางทีก็เกินจริงด้วยค่ะ แล้วหมอก็วินิจฉัยว่าเราเป็นหนัก ถ้าไม่ไปหาหมอต้องให้คนพาตัวไป แต่เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นหนักอะไรเลย คุยกับเพื่อนปกติดี สดใสร่าเริงถึงจะเครียดเรื่องแม่แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดจะฆ่าตัวตายเพราะเรื่องแค่นี้ค่ะ เลยอยากจะถามว่าเราจำเป็นต้องไปหาหมอขนาดนั้นเลยเหรอคะ แม่บอกว่าต้องไปกับพ่อด้วย(เรากลัวพ่อค่ะ เวลาพ่อโมโหจริงๆน่ากลัวมากค่ะ) เรากลัวขากลับพ่อจะพาไปหาญาติคนนั้นค่ะ คือก่อนจะย้ายไปอยู่กับแม่ เราพยายามหลบหน้าญาติคนนั้นมาตลอด ทีนี้ทุกคนบอกว่าเราผิดที่ไปทำห้องรกก่อนให้ไปขอโทษญาติ ซึ่งเราก็ไม่อยากเจอค่ะ ตอนเด็กๆชอบโดนขู่ว่าจะพาไปที่ๆไม่อยากไปค่ะ ตอนนี้ทุกสิ่งที่เราสร้างให้เราดูเป็นคนดี เก่งหายหมดแล้วค่ะ 5555555 

เรียงเหตุการณ์ไม่เก่งเลยอาจจะวนลูปนิดหน่อยค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ แต่อยากจะให้แนะนำเราหน่อยค่ะว่าควรทำไงบ้าง เพราะว่าไม่ได้ปรึกษาใครเลยค่ะ ถ้าเราผิดจริง ควรไปจริง ก็จะยอมรับค่ะ 🥲😅🙏🙏