ตำนานพื้นบ้าน พระลอตามไก่ มาเป็นนวนิยาย 'อลเวงรักสองภพ' ตอนที่ 32


ตอนเดิม




ตอนที่ 32

“นางเพื่อนยาก...ถึงเวลาคนชั่วอย่างนลินี จะไปให้พ้นทางของพวกเจ้าเสียทีแล้ว”

ดึกดื่นคืนนั้นเอง เสียงกระซิบข้างหูของสีมอยเรียกให้ช่อชบารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นมองดู

“สีมอย...เธอมาแล้ว”

“คำภาวนาของเจ้ามีผล มันทำให้ดวงจิตของข้าต้องออกมาพบเจ้า...คล้ายกับว่าดวงจิตของข้าผูกติดอยู่กับดวงจิตเจ้า”

ร่างเลือนรางของสีมอยบอกกับเธอด้วยรอยยิ้มสดใส ที่แต่งแต้มบนดวงหน้างามแฉล้มของหล่อน พลางยื่นโทรศัพท์มือถือให้กับคนเป็นเจ้าของ ช่อชบาชันตัวลุกขึ้นนั่ง เอื้อมมือมารับไปถือไว้แล้วมองหน้าเพื่อนสาวเหมือนจะถามว่า จะให้เธอใช้มันทำอะไรอีก หรือจะเกี่ยวกับวิดีโอในโทรศัพท์นี้

“จะให้ฉันเอาวิดีโอในโทรศัพท์ไปให้คุณศรดูเองเหรอ”

สีมอยพยักหน้า

“ถ้าเอาไปให้คุณศรดู ฉันจะบอกเขาว่าไงดีล่ะ เขาต้องสงสัยแน่ว่าฉันเข้าไปอัดวิดีโอมาได้ยังไง ถึงในห้องน้ำของนลินี”

เธอถามเพื่อนซ้ำในประเด็นเจ้าปัญหานี้อีก ถ้าไม่มีปัญหานี้เธอคงจะจัดการด้วยตัวเองไปนานแล้ว ไม่มาภาวนาขอร้องให้สีมอยช่วยหรอก

“ต้องเป็นเจ้าเองนั่นแหละที่เอาไปให้น้อยศิลป์ดู เขาถึงจะเชื่อ ถ้าเป็นข้าเอาไปให้ดู เขาไม่เคยรู้จักข้า เขาจะเชื่อข้าได้ยังไง”

“แต่ฉันจะบอกเขาว่าไงล่ะ บอกว่าผีเข้าไปถ่ายมาให้ดู เขาคงเชื่อหรอก” ช่อชบาค้านเพื่อนด้วยเรื่องที่เธอเป็นกังวลใจ และยังหาวิธีอธิบายให้ศรศิลป์เข้าใจไม่ได้

สีมอยมองหน้าเพื่อนสาวยิ้ม ๆ 

“เจ้าจงบอกเขาตามความเป็นจริงทุกประการเถิด ที่เหลือข้าจะจัดการเอง ข้ามีวิธีอยู่แล้ว...มะ เจ้าตามข้ามา”

พูดจบ สีมอยก็คว้าข้อมือของช่อชบาหมับอีก หล่อนพาร่างของเธอหมุนคว้าง พลิกคว่ำพลิกหงายหลายตลบ กว่าจะหล่นปุ๊ลงมายืนอยู่หน้าเตียงของศรศิลป์พร้อมกัน

“เฮ้ย!” หญิงสาวร้องเสียงดัง

“ฮื่อ! เมื่อไหร่เจ้าจะหายตกใจเสียทีนะ นางช่อ”

สีมอยเอ็ดเพื่อน ปล่อยมือจากข้อมือของช่อชบาเดินไปหาร่างของคนบนเตียง แตะที่ข้อมือเขาเบา ๆ พลันร่างเลือนรางในสภาพหลับตา ก็ค่อย ๆ ลุกจากร่างที่นอนอยู่ขึ้นมานั่ง พอเปิดเปลือกตามอง และเหลียวมาเห็นใครยืนอยู่ข้างเตียง ชายหนุ่มก็สะดุ้งโหยง อุทานถามเสียงดังลั่น

“เอ๊ะ! คุณช่อ คุณเข้ามาในห้องผมทำไม”

ยังไม่หายตกใจดีที่เห็นช่อชบาเข้ามายืนอยู่ในห้องของตัวเอง เขาก็ต้องสะดุ้งซ้ำสอง เมื่อเหลือบเห็นผู้หญิงชุดขาวอีกคน กำลังยืนมองอยู่ข้างตัวช่อชบา เขาเบิ่งตาจ้อง ร้องถามด้วยอาการของคนที่ทั้งตกใจและทั้งสงสัยว่า 

“แล้วคุณมากับใคร...”

สีมอยหน้าสลดลงกับคำถามแสลงใจของอดีตชายคนรัก ด้วยเขาไม่อาจฝืนชะตากรรม จึงทำให้จดจำอดีตชาติของตัวเองไม่ได้ เขาจำเธอไม่ได้เลย พอเจอหน้ากันจึงเหมือนคนแปลกหน้า ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน น้อยศิลป์ไชยอยู่คนละภพกับตนเสียแล้ว ดวงวิญญาณสาวข่มความอาลัยลง บอกกับเขาตามตรงว่า

“ข้าชื่อสีมอย...ข้าไม่ใช่มนุษย์ดอก แต่ท่านไม่ต้องกลัว ข้ามาดี จะมาช่วยท่านให้พ้นภัยจากคนพาล ที่กำลังคิดวางแผนจะทำร้ายท่านกับพ่ออยู่ ขณะนี้นางช่อและท่านอยู่ในสภาพของดวงจิต มิใช่อยู่ในกายหยาบของมนุษย์ หากท่านไม่เข้าใจก็จงหันไปมองที่เตียงของตัวเองเถิด แล้วอย่าเพิ่งตกใจ ท่านมิได้เป็นอันตรายอันใด และยังไม่ได้ตายไปดอก”

บอกแล้วก็ผายมือไปทางร่างที่นอนหลับตานิ่งอยู่บนเตียง ศรศิลป์มองตามด้วยท่าทางงง ๆ ก่อนสะดุ้งโหยงขึ้นทั้งตัวอีกครั้ง รีบก้มมองสำรวจเรือนร่างอันเลือนรางของตัวเอง แล้วอุทานออกมาอีก

“ตายห่ะ!!!”

“ยังไม่ตายดอก ข้าบอกแล้วไง” สีมอยทำเสียงดุอดีตคนรักเก่า

“ข้าใช้พลังจิตของข้าดึงดวงจิตของท่านให้ออกมาสนทนากัน เพื่อจะเล่าถึงเรื่องชั่วร้ายของนลินี พอเล่าเสร็จ ท่านก็สามารถกลับคืนสู่ร่างเดิมได้ ไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใดทั้งสิ้น ข้าขอรับรองด้วยศักดิ์ศรีของดวงจิตที่ดี”

“ว่าไงนะ ถอดดวงจิตงั้นเหรอ...โอย! นี่ฉันกำลังฝันอยู่ใช่ไหม” 

ชายหนุ่มคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ เขาพึมพำ ทดลองยกมือตบหน้าตัวเองฉาดใหญ่ ก่อนทำหน้าทึ่ง เมื่อไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิดเดียว ทีนี้เขาเลยใช้ฝ่ามือสองข้างตบหน้าตัวเองซ้ายขวาจนหน้าสะบัดไปมา ก็ไม่รู้สึกเจ็บเช่นกัน จึงเปลี่ยนมาเป็นลองหยิกแขนตัวเองดู ก่อนจะขนลุกซู่เมื่อไม่มีความรู้สึกในสัมผัสแต่อย่างใด

“มิใช่ความฝันดอก แต่ก็คล้ายกันอยู่ ท่านไม่รู้สึกในสัมผัสเพราะไม่ได้อยู่ในกายหยาบ” สีมอยเอ่ยอธิบาย

“หยุดสงสัยเรื่องนั้นก่อนเหอะคุณศร อย่างที่สีมอยบอก ต่อให้คุณเอาหัวโหม่งพื้นตอนนี้ คุณก็จะไม่รู้สึกเจ็บ...มาดูนี่ดีกว่า ฉันมีหลักฐานความคิดอุบาทว์ของนลินีมาให้คุณดู คุณจะได้ใช้มันเป็นหลักฐานไปบอกคุณพ่อของคุณพรุ่งนี้” 

ช่อชบาไม่อยากเสียเวลาอธิบายนาน เธอเดินมานั่งลงบนเตียงคู่กันกับเขา แล้วกดเปิดวิดีโอในโทรศัพท์ยื่นให้เขาดู ศรศิลป์ขยับถอยห่างเธอนิดหนึ่ง พลางมองหน้าอย่างหวาดระแวง แต่พอเลื่อนสายตามามองเห็นภาพบนหน้าจอโทรศัพท์เข้า เขาก็รีบคว้ามันมาถือดูเสียเอง

“อะไรกัน...นี่มันนลินีใช่ไหม”

(มีต่อ)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่