สวัสดีมิตรสหายที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้
ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนต่างชาติแห่งหนึ่งที่เข้ามาทำงานได้จนถึงวันโพสต์กระทู้นี้รวมๆแล้วเป็นเวลาแค่ 7 เดือน
และเราเป็นเด็กถือได้ว่าจบใหม่ เนื่องจากจบปี 63 และทำงานที่บ.นี้เป็นแห่งที่ 2 (ย้ายงานจากบ.แรกเนื่องจากการเดินทางแสนไกล และบ.ปัจจุบันใกล้กลับที่พักกว่า)
เรื่องราวมีอยู่ว่าหน้างานที่เราทำอยู่เป็นหน้างานที่ต้องโคกับแผนกอื่นๆแทบจะทั้งบริษัท ทำให้เจอผู้คนหลากหลายรูปแบบ หลากหลายวิธีเข้าหา อีกทั้งต้องติดต่อกับลูกค้าจากหลาย ๆ บริษัท ส่งผลให้จำนวนบุคคลที่เราต้องติดต่อประสานงานด้วยนั้นค่อนข้างเยอะกว่าหน้างานคนอื่น ๆ เรื่องเหล่าก็มิใช่ปัญหาโดยตรงสำหรับเรา อย่างแรกคือ เราทำความเข้าใจกับผู้คนได้บ้างจากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาว่า คนมีความหลากหลาย ต่างที่มา ต่างพ่อแม่ ต่างวัยวุฒิ ต่างเจนเนอร์เรชั่น เราน้อมรับ เอฟเฟคจากทุก ๆ ทาง ไม่ว่าดีร้าย วีนเหวี่ยง เหน็บแนม หรือไม่ให้ความร่วมมือ โยนงาน แม้กระทั่งกลั่นแกล้งทางตรงหรืออ้อม และเราก็ต้องชี้แจงแถลงไขไปเลยว่าเราคือคน (มิใช่มนุษย์ผู้ประเสริฐ) แต่เรามั่นใจได้ว่าเมื่อเราโกรธไม่พอใจหรือโดนอะไร ๆ ไม่ดีมา เราจะไม่โต้ตอบ เราจะทำเพียงบ่นตัดพ้อไป พูดกับลมกับอากาศ และพึมพำ ระบายไปคนเดียว โดยที่ตัวเราเองจะไม่แสดงด้านไม่ดีต่อฝ่ายตรงข้ามเสมอ ๆ
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!! สิ่งที่เราอยากขอคำแนะนำคือ ในบางครั้งเราแมนเนจความคิดตัวเองไม่ได้ คือเราไม่อยากเก็บเรื่องงานเรื่องคนมาคิดตอนกลับบ้าน และเราก็ไม่อยากใส่ใจกับการกระทำหรือคำพูดไม่ดีของคนอื่น ๆ เราเลยอยากขอให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ช่วยบอกเล่าประสบการณ์ไรือ ช่วยให้คำแนะนำในการแมนเนจตัวเอง เพื่อให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น แยกเรื่องงาน ไม่เอากลับมาคิดต่อ ใช้ชีวิตวันต่อไปเสมือนว่าเมื่อวานไม่ได้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น อะไรทำนองนี้
How to ทำงานร่วมกับคนหมู่มากอย่างมีความสุข
ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนต่างชาติแห่งหนึ่งที่เข้ามาทำงานได้จนถึงวันโพสต์กระทู้นี้รวมๆแล้วเป็นเวลาแค่ 7 เดือน
และเราเป็นเด็กถือได้ว่าจบใหม่ เนื่องจากจบปี 63 และทำงานที่บ.นี้เป็นแห่งที่ 2 (ย้ายงานจากบ.แรกเนื่องจากการเดินทางแสนไกล และบ.ปัจจุบันใกล้กลับที่พักกว่า)
เรื่องราวมีอยู่ว่าหน้างานที่เราทำอยู่เป็นหน้างานที่ต้องโคกับแผนกอื่นๆแทบจะทั้งบริษัท ทำให้เจอผู้คนหลากหลายรูปแบบ หลากหลายวิธีเข้าหา อีกทั้งต้องติดต่อกับลูกค้าจากหลาย ๆ บริษัท ส่งผลให้จำนวนบุคคลที่เราต้องติดต่อประสานงานด้วยนั้นค่อนข้างเยอะกว่าหน้างานคนอื่น ๆ เรื่องเหล่าก็มิใช่ปัญหาโดยตรงสำหรับเรา อย่างแรกคือ เราทำความเข้าใจกับผู้คนได้บ้างจากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาว่า คนมีความหลากหลาย ต่างที่มา ต่างพ่อแม่ ต่างวัยวุฒิ ต่างเจนเนอร์เรชั่น เราน้อมรับ เอฟเฟคจากทุก ๆ ทาง ไม่ว่าดีร้าย วีนเหวี่ยง เหน็บแนม หรือไม่ให้ความร่วมมือ โยนงาน แม้กระทั่งกลั่นแกล้งทางตรงหรืออ้อม และเราก็ต้องชี้แจงแถลงไขไปเลยว่าเราคือคน (มิใช่มนุษย์ผู้ประเสริฐ) แต่เรามั่นใจได้ว่าเมื่อเราโกรธไม่พอใจหรือโดนอะไร ๆ ไม่ดีมา เราจะไม่โต้ตอบ เราจะทำเพียงบ่นตัดพ้อไป พูดกับลมกับอากาศ และพึมพำ ระบายไปคนเดียว โดยที่ตัวเราเองจะไม่แสดงด้านไม่ดีต่อฝ่ายตรงข้ามเสมอ ๆ
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!! สิ่งที่เราอยากขอคำแนะนำคือ ในบางครั้งเราแมนเนจความคิดตัวเองไม่ได้ คือเราไม่อยากเก็บเรื่องงานเรื่องคนมาคิดตอนกลับบ้าน และเราก็ไม่อยากใส่ใจกับการกระทำหรือคำพูดไม่ดีของคนอื่น ๆ เราเลยอยากขอให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ช่วยบอกเล่าประสบการณ์ไรือ ช่วยให้คำแนะนำในการแมนเนจตัวเอง เพื่อให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น แยกเรื่องงาน ไม่เอากลับมาคิดต่อ ใช้ชีวิตวันต่อไปเสมือนว่าเมื่อวานไม่ได้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น อะไรทำนองนี้