ลาก่อนนะพ่อของลูก!

บางครั้งมันก็เศร้านะว่าทำไมเราต้องเจอแต่เรื่องแย่ๆ เจอแต่เรื่องพ่อของลูกที่ทำผิดซ้ำๆจนวันนึงเราคิดว่าเราไม่ไหวอีกต่อไปละ เราพอแล้วจริงๆ มันก็มีอารมณ์เหงาๆอ้างว้างไม่มีใคร ลึกๆแล้วเราก็ยังหวังนะว่าสักวันครอบครัวเราจะมีอนาคตที่ดีให้กับลูก แต่ตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว ทุกครั้งที่เราให้โอกาสเค้าก็จะกลับไปทำอีกซ้ำๆ ถ้าการที่เราเตือนเราขอมันไม่มีความหมายอะไรเลย เราควรจะเอาตัวเองไปอยู่จุดนั้นซ้ำๆจริงหรอ ไม่ผิดใช่มั้ยที่วันนี้เราเลือกที่จะเดินออกมา.จริงอยู่ที่เราอาจจะเป็นหม้ายแต่เราไม่ผิดป่ะว่ะ เราแค่ไม่ประสบคความสำเร็จในชีวิตคู่ เมื่อก่อนเราทำเพื่อเทอมากมาย แล้วเทออ่ะเคยทำอะไรให้เรากับลูกแล้วหรือยัง??