“มันเป็นงานอดิเรก ผมชอบที่จะเขียนบทกวี บางครั้งที่ผมเครียดและหายใจไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง เมื่อผมเริ่มเขียน ผมอยู่ห่างจากทุกสิ่งจริงๆ เป็นสิ่งที่ผมทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจทั้งปวง มันคืองานอดิเรกที่ผมชอบมากๆ”
เขาเกิด 14 February 1992 อายุ 29 ปีบริบูรณ์
ส่วนสูง 196 ซม
เล่นตำแหน่ง Outside Hitter
บ้านเกิด Contagem, Minas Gerais, Brazil
พี่น้อง 2 คน มีพี่สาวที่ห่างกัน 2 ปี
เขามีชื่อเล่นว่า ลูก้า
เมื่ออายุได้ 6 ขวบ ดวงตาของเขาเริ่มขยับจากหนังสือไปที่สนาม ครั้งแรกของสมาคมฟุตบอล ทุกครั้งที่เขาเดินผ่านสนามเมื่อไปซื้อของกับแม่ เขาจะมาบอกว่าอยากเล่น ผมร้องไห้ทั้งๆที่รู้ว่าต้องรอให้ครบ 7 ปีก่อนจึงจะเล่นได้
เขาเก่งเรื่องฟุตบอล เคยเล่นบาสเก็ตบอล แฮนด์บอล รวมถึงว่ายน้ำด้วย เขาทำจังหวะของเขา ได้รับเหรียญในการคลานหน้าและว่ายน้ำท่าผีเสื้อ มีกิจกรรมมากมายที่เขาได้เขาร่วม และวอลเลย์บอลที่เล่นในโรงเรียนก็เริ่มจริงจัง
- พี่สาวของเขาเล่นนอกโรงเรียนมัธยม แล้วเขาก็ไปกับพวกแก๊งค์และถูกพบเห็น เขารู้วิธีดึงลูกบอลออกมาจากด้านล่างและโจมตีเท่านั้น
ได้รับเชิญไปแข่งที่อเมริกา เขาเริ่มตอนอายุ 12
พออายุ 16 ปี เขาก็ได้เข้าร่วมกับทีม Vivo Minas Brazil
ถ้าเด็กแสดงศักยภาพ พ่อแม่ก็เสียสละเพื่อเขาจะได้ไม่ยอมแพ้ Dona Rosa แม่ของเขาซึ่งทำงานในบริษัทเสื้อผ้าและสามีของเธอซึ่งเป็นช่างเทคนิคอิเล็กทรอนิกส์ กำลังประหยัดเงินเพื่อพวกเขาจะได้ซื้อรองเท้าผ้าใบแบรนด์ดีๆ เพื่อให้ Lucarelli สามารถพัฒนาได้ หลังจากความพยายามนั้นได้ไม่นาน เด็กชายก็ได้รับค่าตอบแทนและต้องการสิ่งของที่ดีที่สุด
“ผมจำได้ว่ารองเท้าสนีกเกอร์ดีๆ คู่แรกที่แม่ซื้อ แม้ว่าผมจะทำไม่ได้ดี พ่อของผมเกือบบังคับให้ผมไม่เลิกเล่นวอลเลย์บอลเพราะเขารู้ว่าผมมีความสามารถ แต่ผมขี้เกียจ... ผมจึงทำทุกอย่างเพื่อช่วยพวกเขา พวกเขาเชื่อในตัวผมอยู่เสมอ” Lucarelli กล่าว
โรซ่าเป็นแม่ที่ภูมิใจในตัวลูกชายมาก ที่ประกาศต่อเพื่อนๆว่า ลูกชายเก่งกาจแค่ไหน เธอเก็บเครื่องแบบ เหรียญ ถ้วยรางวัล เสื้อที่เขาเปลี่ยน แฟนคลับโน้ตแรกที่เขาได้รับ หนังสือพิมพ์ และเอกสารรับรอง นอกจากนี้ยังเก็บตั๋วทั้งหมดสำหรับเกมที่เคยดู ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา แม่เก็บของทุกสิ่งอย่างไว้ในบ้านทุกชิ้น
เขาจำความกังวลที่เขารู้สึกเมื่อฤดูกาลที่แล้วเมื่อเขารับช่วงต่อในฐานะผู้เล่นทีมชุดใหญ่ แม่ของเขารู้ว่าความรับผิดชอบนั้นยิ่งใหญ่ และเธอกลัวว่าเขาจะไม่พร้อมสำหรับมัน เธอประหลาดใจกับสิ่งที่เธอเห็น ลูกชายของเธอพร้อมมากและเล่นอย่างมั่นใจเมื่อลงในสนาม
“สมัยเด็กๆ ผมเป็นเด็กที่ซนมาก ไม่อยู่นิ่งเลย “ แม่ของผมลดน้ำหนักได้ 3 กิโลในสองวันเพียงแค่วิ่งตามผม พ่อแม่ของผมส่งผมตอนอายุ 7 ขวบเข้าในโรงเรียนฟุตบอลและผมสนุกกับการเล่น สติก ผมเล่นป้องกัน, กองหลังหรือ ผู้รักษาประตูแต่มันไม่ดี” เขากล่าว
Lucarelli ถูกค้นพบโดยโค้ชจาก Méritos ทีมสมัครเล่นของ Contagem ระหว่างเกมกับเพื่อน "ผมมาฝึกที่เมริโตสยังดิบมาก ผมไม่มีพื้นฐานที่ดี แต่ผมดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป" และดีขึ้นได้เรื่อยๆมาจนในปี 2008 เขาได้รับข้อเสนอให้เล่นในประเภท Minas Tennis สำหรับเด็กชุดเยาวชน
ผมเป็นตัวเลือกตัวชี้ที่หกในมินัส อีก 2 ปีต่อมา ผมกำลังฝึกซ้อมให้กับทีมชาติ ลูก้าใช้เวลาสองปีในการเล่นทัวร์นาเมนต์เยาวชน ก่อนที่จะถูกเรียกขึ้นมาเล่นในทีมอาชีพเป็นครั้งแรกในปี 2010 ในปี 2011 เขาได้เป็นตัวจริงของทีม และอีกหนึ่งปีต่อมา เขาถูกเรียกตัวจากเบอร์นาดินโญ่ กลายเป็น ตอนอายุ 19 ในนักกีฬาที่อายุน้อยที่สุดในการป้องกันทีมบราซิลผู้ใหญ่
หนึ่งในนักวอลเลย์บอลที่มีความสามารถมากที่สุดในโลก Ricardo Lucarelli มีอาวุธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในการโจมตี เลือกกองหน้าที่ดีที่สุดที่ริโอเกมส์ เมื่อบราซิลเป็นแชมป์ เขาได้ทองโอลิมปิกครั้งแรก
เกมที่น่าจดจำที่สุดคือ บราซิลและฝรั่งเศส ในริโอ [ถ้าพวกเขาไม่ชนะ บราซิลจะตกรอบ เขาชนะเกมและลงเอยด้วยการอยู่บนโพเดียม]
ประสบการณ์โอลิมปิกครั้งแรกเกิดขึ้นในปี 2012 ที่ลอนดอน แต่เขาไม่ได้อยู่ในสนาม เพื่อเป็นการตอบแทนผลงานของเขาในการฝึกคัดเลือก แบร์นาร์ดินโญ่ซึ่งเป็นโค้ชของทีมจึงเรียกตัวชี้ไปพร้อมกับคณะผู้แทนในลอนดอน บราซิลแพ้รอบชิงชนะเลิศให้กับรัสเซีย 3-2
"เรามีคะแนนตรงกันสามแต้ม แต่เราไม่ได้วางบอลลงบนพื้น แม้จะพ่ายแพ้ ทีมก็ยังยิ่งใหญ่มาก" เขากล่าว
ในปี 2016 ที่รีโอเดจาเนโร ลูคาเรลลีเป็นผู้ยืนตัวจริงในตำแหน่งและเป็นผู้เล่นหลักในการคว้าแชมป์ได้รับรางวัลตำแหน่งสูงสุดในการแข่งขัน
“มันเป็นเรื่องพิเศษมากที่ชนะในบ้าน ต่อหน้าแฟน ๆ ของเรา นี่คือชื่อที่พิเศษที่สุดที่ผมมีอย่างไม่ต้องสงสัย” เขากล่าว
ลูก้าติดทีมชาติครั้งแรกในชุดเยาวชน U21 เมื่อปี 2011 ได้ไปแข่ง รายการชชล โดยบราซิลเป็นเจ้าภาพ ปีนั้นรัสเซียได้แชมป์ ทีมชาติบราซิลจบที่อันดับ 5 นักกีฬารุ่นเดียวกันปีนั้นมี
Micah Christensen USA
Taylor Sander USA
Amir Ghafour IRAN
Ryota Denda Japan
Takashi Dekita Japan
หลังจากสิบปีของวอลเลย์บอลบราซิล Lucarelli ตัดสินใจว่าถึงเวลาแล้วที่จะสำรวจลีกใหม่ ในเดือนกรกฎาคม 2020 เขาเซ็นสัญญากับ Trentino Volley ของอิตาลี
“ผมทำได้ดีในอิตาลี ที่นี่ คุณเล่นในระดับสูงเสมอ ความต้องการมีสูงและไม่ใช่แค่ในเกม การฝึกซ้อมก็เข้มข้นเช่นกัน เพราะเพื่อนร่วมทีมของคุณดีมาก พวกเขาเล่นเพื่อ ทีมชาติของตน"
ช่วงที่ดีของ Lucarelli ในบ้านหลังใหม่นั้นเชื่อมโยงโดยตรงกับต่อมรับรส เขาเป็นแฟนตัวยงของพาสต้า เขาทานอาหารท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงมากที่สุด โดยเฉพาะพิซซ่า
"ผมกินเก่งมากที่อิตาลี ผมชอบพาสต้า พิซซ่าเหมือนที่ผมทำเกือบทุกครั้ง ของอิตาลีนั้นดี แต่ไม่มีรสชาติมากเท่ากับในบราซิล ดังนั้น ในระดับรสชาติตั้งแต่ 0 ถึง 10 ผมจะให้คะแนน 9 “
บทสัมภาษณ์ นอกสนามของ ลูก้า
“ครอบครัวของผมมีกัน 5 คน พ่อของผมเซร์คิโอ ริคาร์โด้ แม่ของผม โรซ่า มาเรย พี่สาวของผมชื่อราฟาเอลลี ซึ่งเป็นชื่อภาษาอิตาลีด้วย และพี่เขยของผมอยู่ด้วยกันมา 11 ปีแล้ว พวกเขาเพิ่งแต่งงานกัน “
“แม่ของผมทำงานเย็บผ้าตั้งแต่ผมจำความได้ เธอทำแบบนี้มานานแล้ว อายุมากกว่า 30 ปี พ่อของผมเป็นช่างเทคนิคอิเล็กทรอนิกส์ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาเปลี่ยนไป วันนี้เขาทำงานด้านคอมพิวเตอร์ ส่วนอินเทอร์เน็ต เป็นชนิดของการเรียนรู้ด้วยตนเอง เขาเรียนรู้ด้วยตัวเองและเริ่มทำงานกับมัน”
“ตอนที่เรายังเด็ก กับพี่สาวเราเคยทะเลาะกันบ่อยมาก น่าอายจริงๆ (หัวเราะ) แต่ตั้งแต่อายุ 13, 14 เราเริ่มเข้ากันได้ดีมาก จนมีคนมองว่าเราเป็นแฟนกัน เราเดินจูงมือกันมาก กอดกันเยอะๆ... เรามีความรักที่ดีต่อกัน ผมเล่นกีฬามาตลอด และเธอก็เช่นกัน ผมเริ่มว่ายน้ำดูเธอว่ายน้ำ วอลเลย์บอล”
“สมัยเด็กอยู่ที่รร ผมมีปัญหากับครูเยอะมากเพราะผมพูดมาก ส่วนใหญ่ในวิชาคณิตศาสตร์ เมื่อผมกลับถึงบ้าน ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ผมหยิบหนังสือคณิตศาสตร์ขึ้นมาอ่านด้วยตัวเอง บางครั้งครูอยู่ในวิชาหนึ่งและผมได้อ่านวิชานั้นแล้วและอีกสองคนข้างหน้า เป็นวิชาเดียวที่ผมเรียนด้วยตัวเอง ในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ผมรู้สึกกระสับกระส่ายมากขึ้นเพราผมรู้วิชานี้แล้ว “
เขาเก่งคณิตศาตร์ และยังชอบเขียนบทกวีที่โรงเรียนด้วย
“อันที่จริง ผมยังเขียนอยู่ ผมเริ่มทำมันเมื่อผมอายุประมาณเก้าขวบ ผมได้เขียนบทกวีสำหรับเด็กนักเรียนตัวน้อยเหล่านั้น ตอนมาแข่งรายการ World League ผมอยู่บนเครื่องบิน ไม่มีอะไรทำ ผมจึงมองหาหัวข้อและเขียน ในครึ่งชั่วโมง ผมจะเขียนและเก็บไว้ในโทรศัพท์มือถือ ผมแสดงให้คลาริสซ่าและแม่ของผมดู ผู้ซึ่งเป็นคนที่อ่านหนังสืออยู่เสมอ Clarissa เป็นที่ปรึกษาของ Selection และเธอชอบด้านกวีของผมมาก เสร็จแล้วส่งให้ทั้งคู่ครับ มันเป็นงานอดิเรกที่ผมมี และชอบตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก”
“ตอนเมื่อผมยังเด็ก เป้าหมายชีวิตของผมคือนักกีฬาฟุตบอลอาชีพ ผมคิดว่าจะเล่นฟุตบอล ซื้อบ้านให้พ่อแม่... ผมจะบอกแม่ว่า “ผมจะเป็นนักฟุตบอล ซื้อบ้านให้แม่และมอบเงินเต็มกระเป๋าใหแม่ด้วย” ผมมีความคิดนี้เมื่อผมยังเป็นเด็ก ความปรารถนาที่จะเล่นฟุตบอลนี้จบลงเมื่อผมเข้าสู่วอลเลย์บอล
“งานอดิเรกของผม ผมชอบดูซีรีส์ ปกติจะดูสองเรื่องพร้อมกัน ตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมมักจะเล่นวิดีโอเกม ผมเล่นบนคอมพิวเตอร์ ในเวลาว่างของผมช่วยให้คลายเครียดจากงาน“
ผมดูทุกอย่าง Gotham Mindhunter Game of Thrones, Vikings...ฉันดูไปประมาณ 20 เรื่องแล้ว มีซีรีส์มากมายในรายการของผม”
ความสัมพันธ์ของคุณกับแฟนๆ
“ตอนแรก ผมคิดว่าการมีแฟนคลับมันแปลก มีไอดอลมากมายอยู่เสมอ และในทันใด คุณก็กลายเป็นไอดอลของใครบางคน วันนีผมคุ้นเคยกับมันมากขึ้น ผมพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้กับแฟนคลับ... ผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องบริสุทธิ์ ความรักที่ดีมาก ไม่มีใครคลั่งไคล้การทำเรื่องบ้าๆ พวกเขานับถือเรา ผมคุยกับพ่อแม่ ส่งของขวัญ...ผมคิดว่ามันเจ๋งจริงๆ เป็นเหตุผลหนึ่งทีผมต้องการเขียนบทกวีนี้ ซึ่งเป็นการขอบคุณแฟนคลับ การมีแฟนคลับเป็นสิ่งที่เจ๋งจริงๆ”
เล่าเรื่องความสัมพันธ์กับสาวๆหน่อย
(หัวเราะ) ผมบอกเพื่อนว่า ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกอยากอยู่กับคนๆ เดียวและเธอคนเดียว ผมคิดว่าผมอยากออกเดท แต่ช่วงนี้ชอบความเป็นโสดมาก มันอิสระดี ช่วงนี้ทีต้องกลับบ้าน เพื่อที่จะได้ผ่อนคลายมากขึ้น”
“ผมมีทั้งสองอารมณ์จริงๆ หลายวันผมมีความสุขที่เป็นคนโสดเงียบๆ แต่ในวันหยุดสุดสัปดาห์ผมก็อยากมีแฟนอยู่ข้างกาย ผมชอบไปเที่ยวกับเพื่อน ปกติผมจะไปปาร์ตี้ คลับ บาร์ที่เซาเปาโล... สิ่งสำคัญสำหรับผมคือต้องมีช่วงเวลานี้เพื่อเพลิดเพลินและลืมเรื่องงาน ทำให้ผมรู้สึกดี แต่ต้องรู้จักการควบคุม การปาร์ตี้ถึงตะสนุกแต่ก็เป็นผลเสียต่อสุขภาพ”
ความฝัน
ความฝันของคุณนอกสนามคืออะไร?
“มีครอบครัวที่ดีจริงๆ ผมใฝ่ฝันที่จะมีลูกสองคน เช่นเดียวกับพ่อแม่ของผม ผมไม่รู้ว่าผมจะอยู่ที่ไหนเมื่อแต่งงาน ผมไม่รู้ว่าอยู่ในมินัสหรือเปล่า ซึ่งเป็นความปรารถนาของผม ผมคิดว่าหลังจากเกษียณจากอาชีพนักกีฬา ผมอยากให้พ่อกับแม่มีชีวิตที่สบายและสงบสข หยุดงานและสนุกกับชีวิตได้ อยู่เคียงข้างเพื่อน ๆ พี่สาว เป็นคนที่ผมชื่นชมเสมอ ผมต้องการเป็นคนที่มีสุขภาพดีที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นต่อไปได้แม้หลังจากอาชีพของผม ให้สามารถทำความดีได้ เป็นตัวอย่างสำหรับหลายๆคน โครงการใดๆ นี่เป็นความคิดบางอย่าง แต่หลายสิ่งหลายอย่างอาจเกิดขึ้นอนาคตข้างหน้า”
Ricardo Lucarelli นักกวีนิพนธ์นอกสนามจากทีมชาติบราซิล
เขาเกิด 14 February 1992 อายุ 29 ปีบริบูรณ์
ส่วนสูง 196 ซม
เล่นตำแหน่ง Outside Hitter
บ้านเกิด Contagem, Minas Gerais, Brazil
พี่น้อง 2 คน มีพี่สาวที่ห่างกัน 2 ปี
เขามีชื่อเล่นว่า ลูก้า
เมื่ออายุได้ 6 ขวบ ดวงตาของเขาเริ่มขยับจากหนังสือไปที่สนาม ครั้งแรกของสมาคมฟุตบอล ทุกครั้งที่เขาเดินผ่านสนามเมื่อไปซื้อของกับแม่ เขาจะมาบอกว่าอยากเล่น ผมร้องไห้ทั้งๆที่รู้ว่าต้องรอให้ครบ 7 ปีก่อนจึงจะเล่นได้
เขาเก่งเรื่องฟุตบอล เคยเล่นบาสเก็ตบอล แฮนด์บอล รวมถึงว่ายน้ำด้วย เขาทำจังหวะของเขา ได้รับเหรียญในการคลานหน้าและว่ายน้ำท่าผีเสื้อ มีกิจกรรมมากมายที่เขาได้เขาร่วม และวอลเลย์บอลที่เล่นในโรงเรียนก็เริ่มจริงจัง
- พี่สาวของเขาเล่นนอกโรงเรียนมัธยม แล้วเขาก็ไปกับพวกแก๊งค์และถูกพบเห็น เขารู้วิธีดึงลูกบอลออกมาจากด้านล่างและโจมตีเท่านั้น
ได้รับเชิญไปแข่งที่อเมริกา เขาเริ่มตอนอายุ 12
พออายุ 16 ปี เขาก็ได้เข้าร่วมกับทีม Vivo Minas Brazil
ถ้าเด็กแสดงศักยภาพ พ่อแม่ก็เสียสละเพื่อเขาจะได้ไม่ยอมแพ้ Dona Rosa แม่ของเขาซึ่งทำงานในบริษัทเสื้อผ้าและสามีของเธอซึ่งเป็นช่างเทคนิคอิเล็กทรอนิกส์ กำลังประหยัดเงินเพื่อพวกเขาจะได้ซื้อรองเท้าผ้าใบแบรนด์ดีๆ เพื่อให้ Lucarelli สามารถพัฒนาได้ หลังจากความพยายามนั้นได้ไม่นาน เด็กชายก็ได้รับค่าตอบแทนและต้องการสิ่งของที่ดีที่สุด
“ผมจำได้ว่ารองเท้าสนีกเกอร์ดีๆ คู่แรกที่แม่ซื้อ แม้ว่าผมจะทำไม่ได้ดี พ่อของผมเกือบบังคับให้ผมไม่เลิกเล่นวอลเลย์บอลเพราะเขารู้ว่าผมมีความสามารถ แต่ผมขี้เกียจ... ผมจึงทำทุกอย่างเพื่อช่วยพวกเขา พวกเขาเชื่อในตัวผมอยู่เสมอ” Lucarelli กล่าว
โรซ่าเป็นแม่ที่ภูมิใจในตัวลูกชายมาก ที่ประกาศต่อเพื่อนๆว่า ลูกชายเก่งกาจแค่ไหน เธอเก็บเครื่องแบบ เหรียญ ถ้วยรางวัล เสื้อที่เขาเปลี่ยน แฟนคลับโน้ตแรกที่เขาได้รับ หนังสือพิมพ์ และเอกสารรับรอง นอกจากนี้ยังเก็บตั๋วทั้งหมดสำหรับเกมที่เคยดู ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา แม่เก็บของทุกสิ่งอย่างไว้ในบ้านทุกชิ้น
เขาจำความกังวลที่เขารู้สึกเมื่อฤดูกาลที่แล้วเมื่อเขารับช่วงต่อในฐานะผู้เล่นทีมชุดใหญ่ แม่ของเขารู้ว่าความรับผิดชอบนั้นยิ่งใหญ่ และเธอกลัวว่าเขาจะไม่พร้อมสำหรับมัน เธอประหลาดใจกับสิ่งที่เธอเห็น ลูกชายของเธอพร้อมมากและเล่นอย่างมั่นใจเมื่อลงในสนาม
“สมัยเด็กๆ ผมเป็นเด็กที่ซนมาก ไม่อยู่นิ่งเลย “ แม่ของผมลดน้ำหนักได้ 3 กิโลในสองวันเพียงแค่วิ่งตามผม พ่อแม่ของผมส่งผมตอนอายุ 7 ขวบเข้าในโรงเรียนฟุตบอลและผมสนุกกับการเล่น สติก ผมเล่นป้องกัน, กองหลังหรือ ผู้รักษาประตูแต่มันไม่ดี” เขากล่าว
Lucarelli ถูกค้นพบโดยโค้ชจาก Méritos ทีมสมัครเล่นของ Contagem ระหว่างเกมกับเพื่อน "ผมมาฝึกที่เมริโตสยังดิบมาก ผมไม่มีพื้นฐานที่ดี แต่ผมดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป" และดีขึ้นได้เรื่อยๆมาจนในปี 2008 เขาได้รับข้อเสนอให้เล่นในประเภท Minas Tennis สำหรับเด็กชุดเยาวชน
ผมเป็นตัวเลือกตัวชี้ที่หกในมินัส อีก 2 ปีต่อมา ผมกำลังฝึกซ้อมให้กับทีมชาติ ลูก้าใช้เวลาสองปีในการเล่นทัวร์นาเมนต์เยาวชน ก่อนที่จะถูกเรียกขึ้นมาเล่นในทีมอาชีพเป็นครั้งแรกในปี 2010 ในปี 2011 เขาได้เป็นตัวจริงของทีม และอีกหนึ่งปีต่อมา เขาถูกเรียกตัวจากเบอร์นาดินโญ่ กลายเป็น ตอนอายุ 19 ในนักกีฬาที่อายุน้อยที่สุดในการป้องกันทีมบราซิลผู้ใหญ่
หนึ่งในนักวอลเลย์บอลที่มีความสามารถมากที่สุดในโลก Ricardo Lucarelli มีอาวุธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในการโจมตี เลือกกองหน้าที่ดีที่สุดที่ริโอเกมส์ เมื่อบราซิลเป็นแชมป์ เขาได้ทองโอลิมปิกครั้งแรก
เกมที่น่าจดจำที่สุดคือ บราซิลและฝรั่งเศส ในริโอ [ถ้าพวกเขาไม่ชนะ บราซิลจะตกรอบ เขาชนะเกมและลงเอยด้วยการอยู่บนโพเดียม]
ประสบการณ์โอลิมปิกครั้งแรกเกิดขึ้นในปี 2012 ที่ลอนดอน แต่เขาไม่ได้อยู่ในสนาม เพื่อเป็นการตอบแทนผลงานของเขาในการฝึกคัดเลือก แบร์นาร์ดินโญ่ซึ่งเป็นโค้ชของทีมจึงเรียกตัวชี้ไปพร้อมกับคณะผู้แทนในลอนดอน บราซิลแพ้รอบชิงชนะเลิศให้กับรัสเซีย 3-2
"เรามีคะแนนตรงกันสามแต้ม แต่เราไม่ได้วางบอลลงบนพื้น แม้จะพ่ายแพ้ ทีมก็ยังยิ่งใหญ่มาก" เขากล่าว
ในปี 2016 ที่รีโอเดจาเนโร ลูคาเรลลีเป็นผู้ยืนตัวจริงในตำแหน่งและเป็นผู้เล่นหลักในการคว้าแชมป์ได้รับรางวัลตำแหน่งสูงสุดในการแข่งขัน
“มันเป็นเรื่องพิเศษมากที่ชนะในบ้าน ต่อหน้าแฟน ๆ ของเรา นี่คือชื่อที่พิเศษที่สุดที่ผมมีอย่างไม่ต้องสงสัย” เขากล่าว
ลูก้าติดทีมชาติครั้งแรกในชุดเยาวชน U21 เมื่อปี 2011 ได้ไปแข่ง รายการชชล โดยบราซิลเป็นเจ้าภาพ ปีนั้นรัสเซียได้แชมป์ ทีมชาติบราซิลจบที่อันดับ 5 นักกีฬารุ่นเดียวกันปีนั้นมี
Micah Christensen USA
Taylor Sander USA
Amir Ghafour IRAN
Ryota Denda Japan
Takashi Dekita Japan
หลังจากสิบปีของวอลเลย์บอลบราซิล Lucarelli ตัดสินใจว่าถึงเวลาแล้วที่จะสำรวจลีกใหม่ ในเดือนกรกฎาคม 2020 เขาเซ็นสัญญากับ Trentino Volley ของอิตาลี
“ผมทำได้ดีในอิตาลี ที่นี่ คุณเล่นในระดับสูงเสมอ ความต้องการมีสูงและไม่ใช่แค่ในเกม การฝึกซ้อมก็เข้มข้นเช่นกัน เพราะเพื่อนร่วมทีมของคุณดีมาก พวกเขาเล่นเพื่อ ทีมชาติของตน"
ช่วงที่ดีของ Lucarelli ในบ้านหลังใหม่นั้นเชื่อมโยงโดยตรงกับต่อมรับรส เขาเป็นแฟนตัวยงของพาสต้า เขาทานอาหารท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงมากที่สุด โดยเฉพาะพิซซ่า
"ผมกินเก่งมากที่อิตาลี ผมชอบพาสต้า พิซซ่าเหมือนที่ผมทำเกือบทุกครั้ง ของอิตาลีนั้นดี แต่ไม่มีรสชาติมากเท่ากับในบราซิล ดังนั้น ในระดับรสชาติตั้งแต่ 0 ถึง 10 ผมจะให้คะแนน 9 “
บทสัมภาษณ์ นอกสนามของ ลูก้า
“ครอบครัวของผมมีกัน 5 คน พ่อของผมเซร์คิโอ ริคาร์โด้ แม่ของผม โรซ่า มาเรย พี่สาวของผมชื่อราฟาเอลลี ซึ่งเป็นชื่อภาษาอิตาลีด้วย และพี่เขยของผมอยู่ด้วยกันมา 11 ปีแล้ว พวกเขาเพิ่งแต่งงานกัน “
“แม่ของผมทำงานเย็บผ้าตั้งแต่ผมจำความได้ เธอทำแบบนี้มานานแล้ว อายุมากกว่า 30 ปี พ่อของผมเป็นช่างเทคนิคอิเล็กทรอนิกส์ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาเปลี่ยนไป วันนี้เขาทำงานด้านคอมพิวเตอร์ ส่วนอินเทอร์เน็ต เป็นชนิดของการเรียนรู้ด้วยตนเอง เขาเรียนรู้ด้วยตัวเองและเริ่มทำงานกับมัน”
“ตอนที่เรายังเด็ก กับพี่สาวเราเคยทะเลาะกันบ่อยมาก น่าอายจริงๆ (หัวเราะ) แต่ตั้งแต่อายุ 13, 14 เราเริ่มเข้ากันได้ดีมาก จนมีคนมองว่าเราเป็นแฟนกัน เราเดินจูงมือกันมาก กอดกันเยอะๆ... เรามีความรักที่ดีต่อกัน ผมเล่นกีฬามาตลอด และเธอก็เช่นกัน ผมเริ่มว่ายน้ำดูเธอว่ายน้ำ วอลเลย์บอล”
“สมัยเด็กอยู่ที่รร ผมมีปัญหากับครูเยอะมากเพราะผมพูดมาก ส่วนใหญ่ในวิชาคณิตศาสตร์ เมื่อผมกลับถึงบ้าน ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ผมหยิบหนังสือคณิตศาสตร์ขึ้นมาอ่านด้วยตัวเอง บางครั้งครูอยู่ในวิชาหนึ่งและผมได้อ่านวิชานั้นแล้วและอีกสองคนข้างหน้า เป็นวิชาเดียวที่ผมเรียนด้วยตัวเอง ในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ผมรู้สึกกระสับกระส่ายมากขึ้นเพราผมรู้วิชานี้แล้ว “
เขาเก่งคณิตศาตร์ และยังชอบเขียนบทกวีที่โรงเรียนด้วย
“อันที่จริง ผมยังเขียนอยู่ ผมเริ่มทำมันเมื่อผมอายุประมาณเก้าขวบ ผมได้เขียนบทกวีสำหรับเด็กนักเรียนตัวน้อยเหล่านั้น ตอนมาแข่งรายการ World League ผมอยู่บนเครื่องบิน ไม่มีอะไรทำ ผมจึงมองหาหัวข้อและเขียน ในครึ่งชั่วโมง ผมจะเขียนและเก็บไว้ในโทรศัพท์มือถือ ผมแสดงให้คลาริสซ่าและแม่ของผมดู ผู้ซึ่งเป็นคนที่อ่านหนังสืออยู่เสมอ Clarissa เป็นที่ปรึกษาของ Selection และเธอชอบด้านกวีของผมมาก เสร็จแล้วส่งให้ทั้งคู่ครับ มันเป็นงานอดิเรกที่ผมมี และชอบตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก”
“ตอนเมื่อผมยังเด็ก เป้าหมายชีวิตของผมคือนักกีฬาฟุตบอลอาชีพ ผมคิดว่าจะเล่นฟุตบอล ซื้อบ้านให้พ่อแม่... ผมจะบอกแม่ว่า “ผมจะเป็นนักฟุตบอล ซื้อบ้านให้แม่และมอบเงินเต็มกระเป๋าใหแม่ด้วย” ผมมีความคิดนี้เมื่อผมยังเป็นเด็ก ความปรารถนาที่จะเล่นฟุตบอลนี้จบลงเมื่อผมเข้าสู่วอลเลย์บอล
“งานอดิเรกของผม ผมชอบดูซีรีส์ ปกติจะดูสองเรื่องพร้อมกัน ตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมมักจะเล่นวิดีโอเกม ผมเล่นบนคอมพิวเตอร์ ในเวลาว่างของผมช่วยให้คลายเครียดจากงาน“
ผมดูทุกอย่าง Gotham Mindhunter Game of Thrones, Vikings...ฉันดูไปประมาณ 20 เรื่องแล้ว มีซีรีส์มากมายในรายการของผม”
ความสัมพันธ์ของคุณกับแฟนๆ
“ตอนแรก ผมคิดว่าการมีแฟนคลับมันแปลก มีไอดอลมากมายอยู่เสมอ และในทันใด คุณก็กลายเป็นไอดอลของใครบางคน วันนีผมคุ้นเคยกับมันมากขึ้น ผมพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้กับแฟนคลับ... ผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องบริสุทธิ์ ความรักที่ดีมาก ไม่มีใครคลั่งไคล้การทำเรื่องบ้าๆ พวกเขานับถือเรา ผมคุยกับพ่อแม่ ส่งของขวัญ...ผมคิดว่ามันเจ๋งจริงๆ เป็นเหตุผลหนึ่งทีผมต้องการเขียนบทกวีนี้ ซึ่งเป็นการขอบคุณแฟนคลับ การมีแฟนคลับเป็นสิ่งที่เจ๋งจริงๆ”
เล่าเรื่องความสัมพันธ์กับสาวๆหน่อย
(หัวเราะ) ผมบอกเพื่อนว่า ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกอยากอยู่กับคนๆ เดียวและเธอคนเดียว ผมคิดว่าผมอยากออกเดท แต่ช่วงนี้ชอบความเป็นโสดมาก มันอิสระดี ช่วงนี้ทีต้องกลับบ้าน เพื่อที่จะได้ผ่อนคลายมากขึ้น”
“ผมมีทั้งสองอารมณ์จริงๆ หลายวันผมมีความสุขที่เป็นคนโสดเงียบๆ แต่ในวันหยุดสุดสัปดาห์ผมก็อยากมีแฟนอยู่ข้างกาย ผมชอบไปเที่ยวกับเพื่อน ปกติผมจะไปปาร์ตี้ คลับ บาร์ที่เซาเปาโล... สิ่งสำคัญสำหรับผมคือต้องมีช่วงเวลานี้เพื่อเพลิดเพลินและลืมเรื่องงาน ทำให้ผมรู้สึกดี แต่ต้องรู้จักการควบคุม การปาร์ตี้ถึงตะสนุกแต่ก็เป็นผลเสียต่อสุขภาพ”
ความฝัน
ความฝันของคุณนอกสนามคืออะไร?
“มีครอบครัวที่ดีจริงๆ ผมใฝ่ฝันที่จะมีลูกสองคน เช่นเดียวกับพ่อแม่ของผม ผมไม่รู้ว่าผมจะอยู่ที่ไหนเมื่อแต่งงาน ผมไม่รู้ว่าอยู่ในมินัสหรือเปล่า ซึ่งเป็นความปรารถนาของผม ผมคิดว่าหลังจากเกษียณจากอาชีพนักกีฬา ผมอยากให้พ่อกับแม่มีชีวิตที่สบายและสงบสข หยุดงานและสนุกกับชีวิตได้ อยู่เคียงข้างเพื่อน ๆ พี่สาว เป็นคนที่ผมชื่นชมเสมอ ผมต้องการเป็นคนที่มีสุขภาพดีที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นต่อไปได้แม้หลังจากอาชีพของผม ให้สามารถทำความดีได้ เป็นตัวอย่างสำหรับหลายๆคน โครงการใดๆ นี่เป็นความคิดบางอย่าง แต่หลายสิ่งหลายอย่างอาจเกิดขึ้นอนาคตข้างหน้า”