มันเกิดขึ้นเมื่อประมาณสี่ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมอายุ 14 ผมสะดุดหกล้มลงพื้นแล้วรู้สึกเจ็บมาก พอผมมองไปหาเพื่อนให้เพื่อนช่วยพยุงผมลุกขึ้น เขาก็หัวเราะเยาะผม ผมรู้ว่ามันไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่ดีพอสําหรับสิ่งที่ผมทําแต่ตอนนั้นผมทั้งขายหน้าทั้งโมโหเลยลุกขึ้นแล้วเตะหว่างขาไปรอบนึง ทําให้เขาเจ็บมาก ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่าบางคนที่โดนเตะตรงนั้นซวยมาก ถึงขั้นเสียบูกอันฐะก็มี ถึงเขาจะไม่ได้เป็นอะไรและผมได้ขอโทษไปแล้วแต่มันก็ยังวนอยู่ในหัว

แล้วก็มีตอนที่เขาแกล้งแอบเอามือถือผมไปซ้อนแล้วไม่ยอมคืนหรือบอกว่าอยู่ไหน ตอนนั้นผมก็โมโหมากเลยต่อยหน้าไปรอบนึง มันทําให้ผมรู้สึกว่าควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ถึงเขาจะยกโทษให้สองครั้งแต่ผมก็ยังลืมความผิดตัวเองไม่ได้อยู่ดี