ผมคบกับคนนึงได้ เกือบ3ปี ข้อดีทุกอย่างก็ดีหมดมันดีมันสวยงานมาก
แต่ข้อเสียของคู่เราคือ ช่วงคบกันแรกๆ เค้าชอบโกหกผมเรื่องเล็กๆน้อยๆ ตอบสตอรี่คนเก่า ยังคุยเล่นกับคนเก่า ชอบปกปิดเรื่องเล็กๆน้อย พอเวลาผ่านไปเค้าทำอะไรมีอะไรเค้าก็ไม่ชอบบอกผม ไม่ว่าใครจะทักมาหรือทำอะไรผิด เค้าก็จะบอกมันเล็กน้อยเสมอ บอกไม่มีอะไรบ้าง แต่สุดท้ายผมก็รู้เองบ้างเค้าเผลอบอกที่หลังบ้างเสมอ พอนานไปเรื่อยๆ เค้าก็โกหกเล็กๆน้อยๆ นานๆครั้งเรื่อยๆ พอถึงวันนึงผมตกลงขอเค้าตรงๆว่า ต่อไปนี้ผมขออย่างเดียว ผมขอแค่ไม่โกหกแม้ว่ามันจะเล็กน้อยแค่ไหน ขอให้มีอะไรก็บอกกัน เพราะอย่างน้อยให้ผมโกรธหรืองอลเรื่องที่คุณทำผิดดีกว่ามาเสียความรู้สึกเรื่องที่เธอโกหก หรือ ไม่ยอมบอกผม พอเวลาผ่านไป นิสัยผมก็เปลี่ยนไป ผมกลายเป็นคนที่ไว้ใจเค้า100% กลายเป็นคนระแวง ชอบถามซ้ำๆ ถามย้ำๆเรื่องเดิมๆ บางทีก็ชอบถามยังมีคนเก่าหรือคนคุยเก่าทักมาบ้างไหมตลอด พอเวลาผ่านไปผมถามอะไรเค้าผมก็จะถามซ้ำๆย้ำๆ สุดท้ายมาจบด้วยกันทะเลาะกันเสมอ เค้าบอกผมเสมอว่าถ้าไม่ไว้ใจกันจะคบกันทำไม แต่สุดท้ายเป็นผมทุกครั้งที่ง้อเค้า ขอคืนดีเค้าตลอด พอนานไปเรื่อยๆเราก็ทะเลาะเรื่องนี้ทุกอาทิตย์
เค้าก็เริ่มเบื่อผมรำคาญผม มันเริ่มหนักเข้าๆ บางทีทะเลาะกันนิดหน่อยเค้ากล้าทิ้งผมไว้กลางทางแล้วให้ผมนั่งรถกลับ บางทีทะเลาะก็จะให้ผมกลับจากที่ทำงานเดี๋ยวนั้นทั้งๆที่ผมยังไม่เลิกงาน แต่ผมก็ไม่เคยคิดเลิกกับเค้าเลยเพราะผมผูกพัน และไม่อยากเลิกกับเค้า แต่พอมาในวันนึง เราทะเลาะกันเรื่องเดิมๆอีก ผมได้หายไปสองวันเพราะผมโกรธเค้าอยากงอลเค้าแต่เค้าไม่มีทางง้อผมอยู่แล้วแล้วผมก็ตั้งใจกลับมาง้อเค้าเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เค้าตอบผมวันนึงครั้งนึง ผมแชทไปเป็นเกือบร้อยเค้าไม่ตอบ พอคุยเค้าเริ่มทำตัวไม่ว่าง ผมโทรเค้าก็ไม่รับเป็น100สาย ผมก็ง้อเค้าต่อพยายามทำดี บอกเค้าว่าผมจะไม่ทำแบบเดิม จะไม่ถามเซ้าซี้ จะไว้ใจ จะไม่ยุ่งเรื่องของเค้า พอสุดท้ายเคเาบอกผมพอได้แล้วเลิกยุ่งสักที แล้วเค้าบอกผมว่าจะไปกรุงเทพแล้วนะ ผมก็ง้อเค้า คุยดีกับเค้า บอกเค้าขับรถดีๆ ถึงแล้วบอกด้วย อย่างนู่นอย่างนี้ เค้าก็หายไปเลย พอผ่านไปคืนนึงเค้าหายไป ผมได้ส่องสตอรี่เพื่อนเค้า เพราะเค้าบล็อกผมทุกอย่างเหลือแค่ไลน์ ผมเห็นเค้าเมาเหล้าเละเลย เต้น อ้วก ในห้องก็มีผชเยอะ ผญก็เยอะ แล้วผมไม่เคยเจอเค้าเป็นแบบนี้ตลอดเวลา3ปี และเป็นสิ่งที่เค้ารู้อยู่แล้วว่าผมรับไม่ได้ไม่ชอบที่เค้าเป็นแบบนั้น ผมก็เก็บไว้ในใจแคปไว้หมด พอเช้าผมได้ทักได้โทรไปง้อทำเหมือนไม่รู้ทุกอย่าง แต่พอเค้าตอบกลับมาอีกทีว่าขอให้เลิกยุ่งได้มั้ยเลิกกันจริงๆเถอะ ผมได้ส่งที่ผมแคปที่เห็นทั้งหมดไป เค้าบล็อกผมหมดเลยรอบนี้ พอผ่านไปสักพักผมได้ให้น้องแคปไอจีเค้ามาให้ สิ่งที่ผมเจอ เค้าลงถึงคนใหม่ เค้ามีความสุขมากกับคนใหม่ เค้าไปกรุงเทพ ไปเที่ยว ใช้ชีวิต กิน นอน เล่น ที่นั้น ผมจุกมาก เหมือนฝันร้ายผมหลอนมาก ผมไม่คิด ไม่ได้ทันตั้งตัว ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าตรงนั้นข้างๆเค้าไม่ใช่ผมแล้ว เค้าไม่ได้มาความสุขกับผมแล้ว แล้วเปลี่ยนไป ใจเค้าเปลี่ยนไปแล้ว
ผมอยากรู้ว่าผมผิดไหมที่ผมกลายเป็นคนไม่ไว้ใจเค้าได้100% ระแวงเค้า ถามเซ้าซี้จนเค้ารำคาญเค้าเบื่อ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นแบบนี้ ผมอยากไว้ใจเค้าเหมือนเดิมตลอดแต่ผมก็กลัวเค้าจะโกหกผมอีก ผมเป็นคนทำให้เค้าไปใช่ไหมครับ หรือ ว่าผมโชคดีแล้วที่เลิกกับคนๆนี้
เรื่องนี้ใครผิด แล้ว ผมโชคดีแล้วใช่ไหม
แต่ข้อเสียของคู่เราคือ ช่วงคบกันแรกๆ เค้าชอบโกหกผมเรื่องเล็กๆน้อยๆ ตอบสตอรี่คนเก่า ยังคุยเล่นกับคนเก่า ชอบปกปิดเรื่องเล็กๆน้อย พอเวลาผ่านไปเค้าทำอะไรมีอะไรเค้าก็ไม่ชอบบอกผม ไม่ว่าใครจะทักมาหรือทำอะไรผิด เค้าก็จะบอกมันเล็กน้อยเสมอ บอกไม่มีอะไรบ้าง แต่สุดท้ายผมก็รู้เองบ้างเค้าเผลอบอกที่หลังบ้างเสมอ พอนานไปเรื่อยๆ เค้าก็โกหกเล็กๆน้อยๆ นานๆครั้งเรื่อยๆ พอถึงวันนึงผมตกลงขอเค้าตรงๆว่า ต่อไปนี้ผมขออย่างเดียว ผมขอแค่ไม่โกหกแม้ว่ามันจะเล็กน้อยแค่ไหน ขอให้มีอะไรก็บอกกัน เพราะอย่างน้อยให้ผมโกรธหรืองอลเรื่องที่คุณทำผิดดีกว่ามาเสียความรู้สึกเรื่องที่เธอโกหก หรือ ไม่ยอมบอกผม พอเวลาผ่านไป นิสัยผมก็เปลี่ยนไป ผมกลายเป็นคนที่ไว้ใจเค้า100% กลายเป็นคนระแวง ชอบถามซ้ำๆ ถามย้ำๆเรื่องเดิมๆ บางทีก็ชอบถามยังมีคนเก่าหรือคนคุยเก่าทักมาบ้างไหมตลอด พอเวลาผ่านไปผมถามอะไรเค้าผมก็จะถามซ้ำๆย้ำๆ สุดท้ายมาจบด้วยกันทะเลาะกันเสมอ เค้าบอกผมเสมอว่าถ้าไม่ไว้ใจกันจะคบกันทำไม แต่สุดท้ายเป็นผมทุกครั้งที่ง้อเค้า ขอคืนดีเค้าตลอด พอนานไปเรื่อยๆเราก็ทะเลาะเรื่องนี้ทุกอาทิตย์
เค้าก็เริ่มเบื่อผมรำคาญผม มันเริ่มหนักเข้าๆ บางทีทะเลาะกันนิดหน่อยเค้ากล้าทิ้งผมไว้กลางทางแล้วให้ผมนั่งรถกลับ บางทีทะเลาะก็จะให้ผมกลับจากที่ทำงานเดี๋ยวนั้นทั้งๆที่ผมยังไม่เลิกงาน แต่ผมก็ไม่เคยคิดเลิกกับเค้าเลยเพราะผมผูกพัน และไม่อยากเลิกกับเค้า แต่พอมาในวันนึง เราทะเลาะกันเรื่องเดิมๆอีก ผมได้หายไปสองวันเพราะผมโกรธเค้าอยากงอลเค้าแต่เค้าไม่มีทางง้อผมอยู่แล้วแล้วผมก็ตั้งใจกลับมาง้อเค้าเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เค้าตอบผมวันนึงครั้งนึง ผมแชทไปเป็นเกือบร้อยเค้าไม่ตอบ พอคุยเค้าเริ่มทำตัวไม่ว่าง ผมโทรเค้าก็ไม่รับเป็น100สาย ผมก็ง้อเค้าต่อพยายามทำดี บอกเค้าว่าผมจะไม่ทำแบบเดิม จะไม่ถามเซ้าซี้ จะไว้ใจ จะไม่ยุ่งเรื่องของเค้า พอสุดท้ายเคเาบอกผมพอได้แล้วเลิกยุ่งสักที แล้วเค้าบอกผมว่าจะไปกรุงเทพแล้วนะ ผมก็ง้อเค้า คุยดีกับเค้า บอกเค้าขับรถดีๆ ถึงแล้วบอกด้วย อย่างนู่นอย่างนี้ เค้าก็หายไปเลย พอผ่านไปคืนนึงเค้าหายไป ผมได้ส่องสตอรี่เพื่อนเค้า เพราะเค้าบล็อกผมทุกอย่างเหลือแค่ไลน์ ผมเห็นเค้าเมาเหล้าเละเลย เต้น อ้วก ในห้องก็มีผชเยอะ ผญก็เยอะ แล้วผมไม่เคยเจอเค้าเป็นแบบนี้ตลอดเวลา3ปี และเป็นสิ่งที่เค้ารู้อยู่แล้วว่าผมรับไม่ได้ไม่ชอบที่เค้าเป็นแบบนั้น ผมก็เก็บไว้ในใจแคปไว้หมด พอเช้าผมได้ทักได้โทรไปง้อทำเหมือนไม่รู้ทุกอย่าง แต่พอเค้าตอบกลับมาอีกทีว่าขอให้เลิกยุ่งได้มั้ยเลิกกันจริงๆเถอะ ผมได้ส่งที่ผมแคปที่เห็นทั้งหมดไป เค้าบล็อกผมหมดเลยรอบนี้ พอผ่านไปสักพักผมได้ให้น้องแคปไอจีเค้ามาให้ สิ่งที่ผมเจอ เค้าลงถึงคนใหม่ เค้ามีความสุขมากกับคนใหม่ เค้าไปกรุงเทพ ไปเที่ยว ใช้ชีวิต กิน นอน เล่น ที่นั้น ผมจุกมาก เหมือนฝันร้ายผมหลอนมาก ผมไม่คิด ไม่ได้ทันตั้งตัว ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าตรงนั้นข้างๆเค้าไม่ใช่ผมแล้ว เค้าไม่ได้มาความสุขกับผมแล้ว แล้วเปลี่ยนไป ใจเค้าเปลี่ยนไปแล้ว
ผมอยากรู้ว่าผมผิดไหมที่ผมกลายเป็นคนไม่ไว้ใจเค้าได้100% ระแวงเค้า ถามเซ้าซี้จนเค้ารำคาญเค้าเบื่อ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นแบบนี้ ผมอยากไว้ใจเค้าเหมือนเดิมตลอดแต่ผมก็กลัวเค้าจะโกหกผมอีก ผมเป็นคนทำให้เค้าไปใช่ไหมครับ หรือ ว่าผมโชคดีแล้วที่เลิกกับคนๆนี้