ช่วงนี้ปัญหามันรบเร้ามากมาย แต่ปัญหานั้นก็เกิดขึ้นจากตัวเราเองทั้งนั้น จนตอนนี้เรามืดมากไม่มีทางออกเลย เราไม่รู้จะทำยังไง อยากหายไป ไม่อยากใช้ชีวิตต่อแล้ว ยอมรับว่าเห็นแก่ตัว อยากตายหนีความผิด (ขอไม่ลงรายละเอียด) ครอบครัวก็ไม่ใช่เซฟโซน เราอยากอยู่ที่เราปลอดภัย ตอนนี้ก็นึกขึ้นได้แต่ความตาย เราพยายามหลายวิธีแต่ก็ไม่สำเร็จ และวันนี้ก็พยายามเช่นเคย...พยายามผูกคอตัวเอง วินาทีนั้น ดับวูบ ไร้เสียง ไร้สีสัน แต่ลูกตัวน้อยๆก็ดันวิ่งหัวเราะร่ามาหา ใครจะว่าลูกนี่แหละสิ่งที่จะฉุดรั้งไว้ มันก็ใช่ในบางครั้ง แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะฉุดรั้งได้แบบแน่วแน่ ความอยากตายมันครอบงำ ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว อยากหายไป โลกใบนี้มันช่างใจร้ายเหลือเกิน...
จะมีอะไรมาฉุดรั้งเราจากความตายไหม…