เรากับแฟนคบหาอยู่ด้วยกันมา5ปีแล้วมีลูก1คน คู่ของเราเหมือนคนทั่วไปค่ะ รักกันดี มีความสุข มีทะเลาะบ้าง รักยังเหมือนเดิม แต่พักหลังมานี้เรารู้สึกเหนื่อยมาก เพราะแฟนไม่เคยทำอะไรให้เลย
เรากับแฟนทำงานด้วยกันทั้งคู่จนถึงเมื่อเดือนเมษาเราป่วยเป็นวัณโรคปอดเลยลาออกงานมารักษาตัว อาการเราแย่มากในตอนแรก จนตอนนี้ดีขึ้นบ้าง แต่ร่างกายยังไม่ค่อยฟื้น
งานในบ้านเราเป็นคนทำจากที่ช่วยกันกลายเป็นเราคนเดียว ลูกเราก็เลี้ยงเอง ทั้งที่ยังป่วยรักษาไม่หายดีนี่แหละ
ประเด็นมันคือแฟนเราไม่เคยทำอะไรให้เลยตั้งแต่คบกันมา ไม่เคยขอบคุณเวลาเราทำอะไรให้ ไม่เคยขอโทษเวลาทำผิด ไม่เคยซื้ออะไรให้เราแม้เป็นวันสำคัญ เป็นแบบนี้มาตลอด อย่างเดียวที่ทำคือบอกรักเรา เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา เขาไม่อยากเลิก
เอาตรงๆนะ เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงต้องทำอะไรถึงขั้นเล่นใหญ่ให้อะ เราบอกเขาให้อะไรเราบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องมีดอกไม้ ไม่ต้องมีตุ๊กตา ไม่ต้องซื้อของมีค่ามาให้ เราอยากได้แค่คำขอบคุณ
เขาเคยบอกเราว่าจะตั้งใจทำงานเพราะเขาอยากซื้ออะไรให้เราบ้างเป็นการขอบคุณ แต่เขาพูดคำนี้ตั้งคบปีแรกจนตอนนี้เราก็ยังไม่ได้ คาดหวังจนเลิกหวัง
สิ่งที่เขาทำแล้วเรารู้สึกเหนื่อยเพราะเขาไม่เข้าใจเราเลย เขาเคยด่าเราเพราะแค่ไม่ได้เปลี่ยนผ้าปูที่นอน แต่คือแบบ คือเราเหนื่อยอะ ลูกก็เลี้ยง งานบ้านอย่างอื่นที่จำเป็นทำไปแล้วไง กับข้าว ล้างจาน ซักเสื้อผ้า ปอดเรายังไม่ฟื้นตัวอะ
ตั้งแต่เราป่วยอะ เราเหมือนวิ่งตลอดเวลาเพราะหายใจไม่อิ่ม มันไม่เต็มปอดสักที แล้วมาพูดกับเราแบบนี้อะ ตั้งปลุกไปทำงานก็ไม่เคยตื่น เป็นเราที่ปลุกให้ทุกครั้ง แล้วเขาเป็นคนปลุกยากมาก บางทีเราเพิ่งนอนตี4 เพราะลูกตื่นต้องกล่อมทั้งคืน 7โมงต้องตื่นมาปลุกเขาอีก จะนอนต่อบางทีก็ไม่ได้เพราะลูกตื่นตาม
เรานอนวันๆนึงไม่ถึง4ชั่วโมงไปหาหมอตามนัด หมอบอกทุกครั้งว่าเราตองพักผ่อนเยอะๆ แต่เราไม่เคยได้พักเพราะเขาไม่ทำอะไร งานบ้านไม่ทำ ลูกไม่เลี้ยง ที่ทำคือกลับจากทำงานมา เล่นเกม รอกินข้าว กินเสร็จก็นอน
คือเราทำให้ทุกอย่างทั้งที่ยังป่วยนี่แหละ สิ่งที่เราหวังคือแค่ขอให้เขาขอบคุณเราบ้างสักครั้ง ไม่ต้องมาซื้ออะไรให้เรา ไม่ต้องมาบอกรักทุกวันก็ได้ เพราะเราไม่เห็นจากการกระทำของเค้าเลย
เราเคยพูดคุยกันบ้างสำหรับเรื่องนี้ เขาตอบกลับว่าต้องขอบคุณเราด้วยหรอ มันเลยลงเอยที่ทะเลาะกัน เรากับเขาไม่พูดกันมา3วันแล้ว เราเลิกทำให้ไม่ว่าจะกับข้าวหรืองานบ้าน เราเหนื่อยอะ ทำไปก็ไม่ได้อะไร
คือเราอยากรู้ว่าแค่คำขอบคุณมันพูดยากมากหรอคะ
เรายังไม่อยากเลิกกับเขานะ แต่ความคิดนี้มันอยู่ในหัวเรามานานแล้ว ไม่รู้มันใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดมั้ย
แค่ขอบคุณมันพูดยากหรอคะ?
เรากับแฟนทำงานด้วยกันทั้งคู่จนถึงเมื่อเดือนเมษาเราป่วยเป็นวัณโรคปอดเลยลาออกงานมารักษาตัว อาการเราแย่มากในตอนแรก จนตอนนี้ดีขึ้นบ้าง แต่ร่างกายยังไม่ค่อยฟื้น
งานในบ้านเราเป็นคนทำจากที่ช่วยกันกลายเป็นเราคนเดียว ลูกเราก็เลี้ยงเอง ทั้งที่ยังป่วยรักษาไม่หายดีนี่แหละ
ประเด็นมันคือแฟนเราไม่เคยทำอะไรให้เลยตั้งแต่คบกันมา ไม่เคยขอบคุณเวลาเราทำอะไรให้ ไม่เคยขอโทษเวลาทำผิด ไม่เคยซื้ออะไรให้เราแม้เป็นวันสำคัญ เป็นแบบนี้มาตลอด อย่างเดียวที่ทำคือบอกรักเรา เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา เขาไม่อยากเลิก
เอาตรงๆนะ เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงต้องทำอะไรถึงขั้นเล่นใหญ่ให้อะ เราบอกเขาให้อะไรเราบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องมีดอกไม้ ไม่ต้องมีตุ๊กตา ไม่ต้องซื้อของมีค่ามาให้ เราอยากได้แค่คำขอบคุณ
เขาเคยบอกเราว่าจะตั้งใจทำงานเพราะเขาอยากซื้ออะไรให้เราบ้างเป็นการขอบคุณ แต่เขาพูดคำนี้ตั้งคบปีแรกจนตอนนี้เราก็ยังไม่ได้ คาดหวังจนเลิกหวัง
สิ่งที่เขาทำแล้วเรารู้สึกเหนื่อยเพราะเขาไม่เข้าใจเราเลย เขาเคยด่าเราเพราะแค่ไม่ได้เปลี่ยนผ้าปูที่นอน แต่คือแบบ คือเราเหนื่อยอะ ลูกก็เลี้ยง งานบ้านอย่างอื่นที่จำเป็นทำไปแล้วไง กับข้าว ล้างจาน ซักเสื้อผ้า ปอดเรายังไม่ฟื้นตัวอะ
ตั้งแต่เราป่วยอะ เราเหมือนวิ่งตลอดเวลาเพราะหายใจไม่อิ่ม มันไม่เต็มปอดสักที แล้วมาพูดกับเราแบบนี้อะ ตั้งปลุกไปทำงานก็ไม่เคยตื่น เป็นเราที่ปลุกให้ทุกครั้ง แล้วเขาเป็นคนปลุกยากมาก บางทีเราเพิ่งนอนตี4 เพราะลูกตื่นต้องกล่อมทั้งคืน 7โมงต้องตื่นมาปลุกเขาอีก จะนอนต่อบางทีก็ไม่ได้เพราะลูกตื่นตาม
เรานอนวันๆนึงไม่ถึง4ชั่วโมงไปหาหมอตามนัด หมอบอกทุกครั้งว่าเราตองพักผ่อนเยอะๆ แต่เราไม่เคยได้พักเพราะเขาไม่ทำอะไร งานบ้านไม่ทำ ลูกไม่เลี้ยง ที่ทำคือกลับจากทำงานมา เล่นเกม รอกินข้าว กินเสร็จก็นอน
คือเราทำให้ทุกอย่างทั้งที่ยังป่วยนี่แหละ สิ่งที่เราหวังคือแค่ขอให้เขาขอบคุณเราบ้างสักครั้ง ไม่ต้องมาซื้ออะไรให้เรา ไม่ต้องมาบอกรักทุกวันก็ได้ เพราะเราไม่เห็นจากการกระทำของเค้าเลย
เราเคยพูดคุยกันบ้างสำหรับเรื่องนี้ เขาตอบกลับว่าต้องขอบคุณเราด้วยหรอ มันเลยลงเอยที่ทะเลาะกัน เรากับเขาไม่พูดกันมา3วันแล้ว เราเลิกทำให้ไม่ว่าจะกับข้าวหรืองานบ้าน เราเหนื่อยอะ ทำไปก็ไม่ได้อะไร
คือเราอยากรู้ว่าแค่คำขอบคุณมันพูดยากมากหรอคะ
เรายังไม่อยากเลิกกับเขานะ แต่ความคิดนี้มันอยู่ในหัวเรามานานแล้ว ไม่รู้มันใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดมั้ย