ควรตัดใจใช่มั้ยคะ

การที่เราป่วยเป็นโรคน่ารังเกียจแล้วโดนแฟนตีตัวออกห่าง ไม่มีแม้แต่กำลังใจให้ เราอยากเลิก อยากตัดใจจากเรื่องนี้ ควรทำอย่างไรคะ ปล.ไม่ใช่โรคที่เกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ค่ะ

พยามตัดใจล้านครั้งก็ทำไม่ได้ รู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึกตัวเอง รู้ว่ามันเหนื่อยแต่ก็ยอมเป็นแบบนี้

ได้คำตอบแล้วค่ะ

พยามรักตัวเองหาไรทำแล้วแต่ก็คิดถึงเขาตลอดเลย เวลาทำไรก็นึกถึงแต่เขาปกติทำไรบอกเขาตลอดจนมันชินพอไปทำใจยากมาก พยามปรับอะไรกันแล้วไปกันไม่รอดหลายครั้ง นี่คือครั้งสุดท้ายที่จบเพราะเหนื่อยอยู่ไปมีแต่เสียใจ

คือหลงคนๆนึงมากๆทำอะไรอยู่ที่ไหนคิดถึงเเต่เขาเคยชอบกันกับเขาเเต่เราดันชอบไปเเอบมองเขาจนเขาระเเวงเเต่ตอนนี้เขาเป็นเพื่อนเรา(เจ้าตัวหนีไปชอบผู้หญิง)เเล้วเเต่เราจะตัดใจยังไง(ห้องเดียวกันด้วย:))

ตามที่พิมพ์หัวข้อนะคะ คือเราคุยกับพี่คนนึงค่ะ เขาดูเหมือนมีใจให้ เขาบอกรักทุกวัน แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เขาโทรหา บอกฝันดีตลอด แต่พอเราไปทำเหมือนหึงเขา เขาก็พูดว่าไม่อยากให้เราไปรู้สึกกับเขา แต่พอเราบ

ถ้าเราจะเลิกคุยกับใครคนนึงเราต้องบอกเค้ายังไงคะ คือเรากับเค้าไม่รู้จักกันเลย คุยกันแค่ในทวิต คุยมาหลายเดือนแล้วค่ะ ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย  อยากเลิกคุยแบบตัดกันไปเลยอะค่ะ เพราะเราก็ไม่ได้รู้จักกันอย

คนที่ทำร้ายจิตใจเราแต่กลับหาคนคุยได้เร็วมาก ส่วนเราคนที่โดนทำร้ายจิตใจกลับจมอยู่กับความเหงา ((อันนี้เจอจากคนใกล้ตัวเราและตัวเราเองค่ะ)) คิดว่าจะมีจริงมั้ยคะกับเวรกรรมในความรัก