safe zone ที่ดีคือครอบครัวจริงหรอ???

การอยู่บ้านมันสบาย ไม่ต้องซื้อต้องหาไม่เช่า มีข้าวให้กินมีอะไรหลายๆอย่าง แต่สำหรับเราบ้านไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยมันไม่ใช่safe zoneมันคือสิ่งที่บั่นทอนจิตใจโดยเฉพาะคนที่อยู่ในบ้านบ้านคนอื่นอาจจะไม่ได้เป็นแ

ผมนะไม่กล้าบอกความฝันตัวเองให้กับคนอื่นเวลาเหมือนมีครูหรือเพื่อนจะถามความฝันเรา เราเลยตอบว่าไม่รู้สิ เราเคยโดนคนในครอบครัวดูถูกความฝันเราว่าไม่เป็นจริงหรอกทำไม่ได้อย่าทำเลยโดนหัวเราะเยาะ ตอนเด็กๆผมเคย

จะทำยังไงในเมื่อกลับมาอยู่บ้านแล้วทำให้เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้อ่ะคะ พ่อแม่ไม่เข้าใจเรา เรามีเรื่องที่เครียดหลายเรื่องอยู่แล้วเรื่องที่ต้องจัดการกับตัวเอง เรื่องเรียนเรื่องทำงาน เรื่องใช้ชีวิต เขาชอบด่า

เล่าก่อนว่าครอบครัวเรายากจนมาก ๆๆๆๆ พ่อติดเหล้าหนัก ไม่ทำงานทำการ ตั้งแต่จำความได้จะเจอแต่ความรุนแรง พ่อตีแม่ ตีเรา ใช้อาวุธข่มขู่ เคยถามแม่ว่าทำไมไม่หย่ากับพ่อแล้วหนีไปที่ไกล ๆ คำตอบแม่คือมันเป็นเวรก

เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับภรรยา อยู่กินด้วยกัน ซื้อบ้าน ซื้อรถ มีลูกด้วยกัน 2 คน และอีก 1 คน เป็นลูกติดเขามาซึ่งผมช่วยเลี้ยงมาตั้งแต่ 1 ขวบ จนตอนนี้อายุ 11 ปีล่ะ ทีนี้เข้าเรื่องเลยแล้วกันคือผมจับได้ว่าภรรย

หนูก็แค่เด็กอายุ14คนนึง(พี่คนโต)ทุกคนในครอบครัวคาดหวังให้หนูเดินทางตามเส้นทางที่เขาอยากให้หนูเป็นซึ่งเส้นทางนั้นหนูไม่มีตวามคิดที่อยากจะไปเลยค่ะ หนูเป็นคนที่เก่งด้านภาษาซึ่งคนในครอบครัวหนูรู้ดีค่ะแต่เ

เรื่องมีอยู่ว่า เราฝันเห็นคนที่เคยแอบรักสมัยเรียนม.ปลาย เป็นคนที่เรียนชั้นเดียวกันแต่คนละห้องไม่เคยคุยกันเลย เป็นการแอบชอบไกลๆ หลายๆครั้งที่เหมือนเขาจะมองออก เเค่เขาเดินผ่านเราก็เขิน นั่งอมยิ้ม แต่ก็น

บางทีการอยู่บ้านสำหรับคนบางคน มันไม่ใช่ Safe Zone ของเราเลยจริงๆ เมื่อเราอยู่บ้านอย่างไม่สบายใจ ไม่สามารถพูดในความจริง และ ตักเตือนในสิ่งที่ควร เราควรจะทำตัวอย่างไรกับคุณแม่ของเรา แม่เป็นคนที่พูดกดด