เธอคิดอะไรอยู่.... ผมไม่เข้าใจ

เธอเคยรู้จักผมสมัยยังเด็กๆ สนิทกันพอตัว สักประถมได้ แต่พอ มัธยมก็ไม่ได้เจอกัน หรือ คุยอะไรกันเลย จนกระทั่ง ช่วงโควิด ได้เรียนออนไลน์ผมเลยได้กลับมาบ้าน แล้วบังเอิญเจอเธอ นี่ผ่านไปได้สักประมาณ 5-6 ปีแล้วที่ไม่ได้คุยกันเลย เจอกันบ้างแต่นานมากๆ เจอที เพราะผมไม่ได้เรียนใกล้บ้าน นานๆทีกลับ ต่อจากนั้น เธอโบกมือทักทายผม ผมงงอยู่สัก 3-4 วิ ผมนึกอยู่ว่าใคร เราคุยกันได้แค่ 3-4 ประโยคทักทายปกติ แล้วผมก็บอกกลับ ต่อจากนั้น เธอก็ทักเฟสผมมา บอกว่า นายหล่อจัง คุยไปคุยมามีประโยคนึงที่ทำให้ผมเอะใจ เธอบอกว่า นายดูดีมากเลย แอบชอบเลยนะ จีบได้ปล่าว แน่นอนว่า ผมเล่นตัว ตอบไปว่า อย่ามาาา ยังอยากเป็นหมาป่าเดียวดายอยู๋ เธอก็บอกว่า เหมือนกัน ยังไม่อยากมีใคร แต่ก็กลัวมีคนตัดหน้านายไปก่อนอ่ะดิ ผมก็บอกว่าไม่มีหรอก ใจแข็งน่ะ (ผมโดนผู้หญิงตามจีบเยอะมาก แต่ก็ปฏิเสธไปทุกคน เพราะไม่ได้รู้สึกดีด้วยสักคน) ผมก็พูดต่อไปว่า ทักมาหยอกเยอะๆนะ ช่วงนี้โคตรเหงา เธอก็บอกว่า ถ้าทักไปแล้ว นายมีใจขึ้นมายังไงอ่ะ ประโยคที่เธอพิมพ์มา ทำไมมันรู้สึกดี กว่าที่ผู้หญิงที่เข้ามาหาผมเยอะเลย ประโยคสุดท้ายที่เธอพิมพ์ก็คือ อย่าคุยกันเยอะเดี๋ยวเบื่อกันก่อน ผมลองสืบดูประวัติเธอสักพัก เธอพึ่งเลิกกับแฟนที่คบกันได้ 1 ปี ...... ผ่านมา 1 อาทิตย์แล้ว ที่เธอไม่ทักมาอีกเลย พอรู้ตัวมันก็ทำผมเศร้ามากๆ แต่เราก็เจอกันตัวเป็นๆ บางครั้งบางครา เธอก็ยิ้มเหมือนมีใจให้ผม (ผมเป็น คนหน้าตา กับ สมอง พอสมควร แน่นอนว่า อาชีพการงานผมจะมั่นคง เธอมองเห็นตรงนี้ของผม เธอเลยสนใจรึเปล่า แต่ทำไมเธอไม่ทักมานะ)