ความเฉยๆ มันเป็นภาวะ โรค หรือ การคิดไปเองครับ

สวัสดีครับ 
คืออยากรู้จากปากผู้เชียวชาญ หรือ ผู้มีความรู้ หรือรู้จักเข้าใจ กับสิ่งที่ผมเป็น

เรื่องมีอยู่ว่า ผม ณ ตอนนี้ มีความเฉยๆ กับทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรหรืออารมณ์ร่วมใดๆเลย เลยอยากรู้ว่ามันเป็นภาวะ โรค หรือแค่คิดไปเอง มโนเอง 

แบบว่า คือเพื่อนแต่งงานผมก็ "ีใจด้วยนะ สุดยอดเลยวะ" มันก็ไม่ได้รู้ว่า ว้าวดีใจด้วยนะ เหมือนพูดไปตามธรรมเนียม ไม่ใช้แค่งานแต่งหรอก งานเข้าสังคมต่างๆ สถานการณ์ต่างๆแค่คิดว่า เราต้องพูดหรือทำแบบนี้ให้เข้ากับจุดที่เราอยู่เขายินดีเราก็ทำตาม เขาเศร้าเสียใจก็แค่ทำตามให้เขากับสถานการณ์ 

แบบว่า กินข้าว ก็ไม่ได้แบบไอ้นี้น่ากินจัง งั้นกินไอ้นี้แล้วกัน มีแต่แบบ มีอะไรก็กิน กินไม่ได้ก็จับยัดๆ กินให้ครบตามเวลา  ของที่อยากกินก็ไม่มี มีแค่เดินไปเจออะไรก็ซื้ออันนี้กินก็ได้ ก็มี2 3 อาทิตย์กินอย่างเดิมตลอดทั้งอาทิตย์ก็มี

แบบว่า เรื่องความรัก ก็ยังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ทำไปให้แฟน คือแค่ทำเพราะเป็นสิ่งที่คนเป็นแฟนควรจะทำ หรือ ทำเพราะว่ารักกันแคร์กัน แต่ก็เลิกรากันไปแล้ว ตอนนี้ไม่คิดจะมีใคร ไม่อยากจะมีครอบครัว จะอยู่คนเดียว

แบบว่า เรื่องเซ็กซ์ ตอนมีเซ็กซ์ก็ยังคิดแค่ให้อีกฝ่ายฟินหรือเสร็จ แค่นั้น หลายๆครั้งที่มีเซ็กซ์ก็ไม่ค่อยเสร็จ ช่วยตัวเองอันนี้น่าจะทำบ่อยจนไม่รู้สึกฟินอะไรแล้วละ ทำเองจน ดูคลิปหรืออะไร18+มันก็ส่วนใหญ่มันก็เฉยๆ ไม่ตื่นตัว

ไม่รู้ว่าเริ่มเฉยๆแบบนี้ตอนไหน แต่น่าจะนานสัก3ปีหรือนานกว่านั้น

ตอนนี้อายุ30 เคยเป็นพนักงานบริษัท เคยเป็นคนสอนหนังสือแล้วก็ว่างงานมา1ปี เกาะพ่อแม่กิน พ่อแม่มีบำนาญ

กิจวัตรประจำวันก็มีแค่ ตื่น กินเข้าเช้า ดูแลสวนเล็กๆ ฝึกทำขนมเตรียมขาย กินข้าวเที่ยง อ่านหนังสือเตรียมสอบข้าราชการ ออกกำลังกาย กินข้าวเย็น เล่นเกม อ่านหนังสือต่อ แล้วก็นอน 

รบกวน ผู้เชียวชาญ ผู้มีความรู้ รู้จักเข้าใจ หรือใครก็ตาม ช่วยบอกผมที ว่าเป็น ภาวะ โรค หรือแค่มโนไปเอง

ผมอยากเปลี่ยนแปลงครับ