สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆทุกคนวันนี้ เรามีเรื่องผีที่อยากเล่าให้ฟังอาจไม่ได้น่ากลัว แต่...มันเป็นเรื่องที่อยากจะเล่า เรื่องนี้เกิดขึ้นที่โรงเรียนเมื่อปีก่อน เรื่องมันมีอยู่ว่า
วันนั้นเป็นวันธรรมดาๆวันหนึ่ง ฉันก็ไปเรียนตามปกติไม่ได้พิเศษอะไร จนถึงตอนพักกลางวันฉํนกับเพื่อนสนิทก็ไปกินข้าวแล้วหางตาก็เหลือบไปเห็นเงาอะไรสักอย่างเมื่อหันไปมองดีๆก็ไม่มีอะไรแล้วมันก็เป็นอยู่อย่างนั้น จนฉันกินข้าวเสร็จแล้วกลับมาที่ตัวอาคารเรียนเพื่อนมันก็ถามว่า ที่หันไปมองอะไรบ่อยๆเห็นเหมือนกูใช่ป่ะ ตอนนั้นเล่นเอาซะฉันใจหายแต่ก็ปฏิเสธมันไปว่าไม่เห็นอะไร แล้วสีหน้าเพื่อนของฉันมันก็เริ่มถอดสี มันคงคิดว่ามันเป็นคนเดียว แล้วฉันก็ไปเรียนต่อไปมันก็ถามอีกทีว่าไม่เห็นจริงๆหรอ ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรปล่อยให้มันถามไปจนเลิกเรียน มันก็เริ่มเย็นเเล้วประมาณ4โมง5โมงเย็นแต่โรงเรียนยังไม่ปิด ฉันกับเพื่อนก็เกิดคึกคะนองอยากลองเสี่ยงดู เลยพากันไปล่าท้าผีด้วยความที่ว่าโรงเรียนของฉันอยู่ในชนบท ฉันเลยจะกลับตอนไหนก็ได้บางวันฉันก็กลับตั้งทุ่มหนึ่งแหนะ กลับเข้าเรื่องต่อ หลังจากนั้นเพื่อนฉันมันก็ไปชวนเพื่อนมันอีกคนหนึ่ง เพราะมันกลัวแล้วฉันก็เดินขึ้นบันไดไปห้องพยาบาล เพราะห้องพยาบาลมันมีคนเคยเจอเงาปริศนา บางคนว่าเป็นเพียงเงาเก้าอี้ในห้อง ในห้องนั้นมันจะมีเก้าอี้ที่ซ้อนกันอยู่ แต่บางคนก็บอกว่าเป็นเด็กนักเรียนที่เข้าไปพัก ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรหรอกนะ เลยอยากจะพิสูจน์ดู ตอนแรกที่เดินเข้าไปความรู้สึกแวบแรกคือหนาวมาก แต่พอเดินออกมาข้างนอกมันก็อุ่นปกติและเมื่อไปยืนระหว่างข้างนอกกับข้างในห้องอากาศมันไม่เท่ากันทั้งๆที่ฉันไม่ได้เปิดแอร์หรือพัดลมเลยแต่มันกลับอุหภูมิไม่เท่ากัน อันนี้ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นปกติอยู่แล้วหรือเปล่าก็นั้นแหละค่ะ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของอาจารย์ฉันกับเพื่อนเลยวิ่งเข้าไปแอบในห้อง แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพื่อนมันพากันโดดหน้าต่างจากชั้นสองลงไปข้างล่างทำเอาอีนี่ที่อยู่ข้างบนคนเดียวเสียวกลัวพวกมันเป็นอะไร แล้วที่นี้ฉันก็อยู่คนเดียวตอนนั้นคิดในใจ xิบหายแล้วไง แต่ก็นั่งอยู่ในนั้นสักพักจนอาจารย์ลงไปเอาละได้เวลาออกไปแล้ว เxี้ยเปิดไม่ออกพยายามอยู่อย่างนั้นกว่าจะเปิดออกกินเวลาไปอย่างนาน สุดท้ายไปยืนที่ตรงหน้าต่างแล้ววิ่งมาถีบประตูดัง ปัง!!! อ้าวอาจารย์ได้ยินสิคะโดนเทศนาไปเป็นชั่วโมง
สรุปเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันเเน่ก็ยังไม่เข้าใจ ไหนจะเงาไหนจะประตูนั่นอีก กลับมาบ้านตัวนี่ช้ำไปหมดหลังจากอาบน้ำก็นอนเลย
เล่าเรื่องผีกัน👻
วันนั้นเป็นวันธรรมดาๆวันหนึ่ง ฉันก็ไปเรียนตามปกติไม่ได้พิเศษอะไร จนถึงตอนพักกลางวันฉํนกับเพื่อนสนิทก็ไปกินข้าวแล้วหางตาก็เหลือบไปเห็นเงาอะไรสักอย่างเมื่อหันไปมองดีๆก็ไม่มีอะไรแล้วมันก็เป็นอยู่อย่างนั้น จนฉันกินข้าวเสร็จแล้วกลับมาที่ตัวอาคารเรียนเพื่อนมันก็ถามว่า ที่หันไปมองอะไรบ่อยๆเห็นเหมือนกูใช่ป่ะ ตอนนั้นเล่นเอาซะฉันใจหายแต่ก็ปฏิเสธมันไปว่าไม่เห็นอะไร แล้วสีหน้าเพื่อนของฉันมันก็เริ่มถอดสี มันคงคิดว่ามันเป็นคนเดียว แล้วฉันก็ไปเรียนต่อไปมันก็ถามอีกทีว่าไม่เห็นจริงๆหรอ ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรปล่อยให้มันถามไปจนเลิกเรียน มันก็เริ่มเย็นเเล้วประมาณ4โมง5โมงเย็นแต่โรงเรียนยังไม่ปิด ฉันกับเพื่อนก็เกิดคึกคะนองอยากลองเสี่ยงดู เลยพากันไปล่าท้าผีด้วยความที่ว่าโรงเรียนของฉันอยู่ในชนบท ฉันเลยจะกลับตอนไหนก็ได้บางวันฉันก็กลับตั้งทุ่มหนึ่งแหนะ กลับเข้าเรื่องต่อ หลังจากนั้นเพื่อนฉันมันก็ไปชวนเพื่อนมันอีกคนหนึ่ง เพราะมันกลัวแล้วฉันก็เดินขึ้นบันไดไปห้องพยาบาล เพราะห้องพยาบาลมันมีคนเคยเจอเงาปริศนา บางคนว่าเป็นเพียงเงาเก้าอี้ในห้อง ในห้องนั้นมันจะมีเก้าอี้ที่ซ้อนกันอยู่ แต่บางคนก็บอกว่าเป็นเด็กนักเรียนที่เข้าไปพัก ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรหรอกนะ เลยอยากจะพิสูจน์ดู ตอนแรกที่เดินเข้าไปความรู้สึกแวบแรกคือหนาวมาก แต่พอเดินออกมาข้างนอกมันก็อุ่นปกติและเมื่อไปยืนระหว่างข้างนอกกับข้างในห้องอากาศมันไม่เท่ากันทั้งๆที่ฉันไม่ได้เปิดแอร์หรือพัดลมเลยแต่มันกลับอุหภูมิไม่เท่ากัน อันนี้ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นปกติอยู่แล้วหรือเปล่าก็นั้นแหละค่ะ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของอาจารย์ฉันกับเพื่อนเลยวิ่งเข้าไปแอบในห้อง แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพื่อนมันพากันโดดหน้าต่างจากชั้นสองลงไปข้างล่างทำเอาอีนี่ที่อยู่ข้างบนคนเดียวเสียวกลัวพวกมันเป็นอะไร แล้วที่นี้ฉันก็อยู่คนเดียวตอนนั้นคิดในใจ xิบหายแล้วไง แต่ก็นั่งอยู่ในนั้นสักพักจนอาจารย์ลงไปเอาละได้เวลาออกไปแล้ว เxี้ยเปิดไม่ออกพยายามอยู่อย่างนั้นกว่าจะเปิดออกกินเวลาไปอย่างนาน สุดท้ายไปยืนที่ตรงหน้าต่างแล้ววิ่งมาถีบประตูดัง ปัง!!! อ้าวอาจารย์ได้ยินสิคะโดนเทศนาไปเป็นชั่วโมง
สรุปเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันเเน่ก็ยังไม่เข้าใจ ไหนจะเงาไหนจะประตูนั่นอีก กลับมาบ้านตัวนี่ช้ำไปหมดหลังจากอาบน้ำก็นอนเลย