คบกับแฟนมา4เดือนค่ะ แต่รู้จักกันมานานแล้ว รักกันดี แฟนคนนี้เต็ม10เราให้9เลย น่ารัก นิสัยดี เทคแคร์กันทุกอย่าง มีเวลาให้เราตลอด พูดเพราะ 
พวกเราอายุ 20 ปลายๆ แฟนค่อนข้างแสดงออกว่าจริงจังกับเรา และเคยมาไหว้พ่อแม่แล้ว และชวนเราไปไหว้ที่บ้านเขาด้วย 
อยู่กับเขาเรามีความสุขมากกก มีครั้งนึงทะเลาะกันเราแสดงออกมากกว่าโกรธสุดๆ เขาถึงกับร้องไห้เลยค่ะเพราะกลัวเสียเราไป เห็นนำ้ตาผช.แล้วเราเลยเชื่อว่าเขารักเราจริงๆ
แต่คืนก่อนตอนคุยโทรศัพท์กัน พูดไปเราก็สงสัยว่าทำไมเขามาคบเรา
เขาก็บอกว่าคุยกันแล้วถูกชะตา เข้ากันได้แทบทุกเรื่อง เรานิสัยดีน่ารัก และเขาไม่หวังจะได้คบคนสวยๆหรอก (ไกลเกินเอื้อม ประมาณนนั้น)
ตอนที่ได้ยินก็คือ ไอ่ที่อินๆกับแฟนยุถึงกับเบรคหัวทิ่มเลยค่ะ = =
ยอมรับว่าไม่ได้สวยมาก แต่ก็ไม่ถึงกับขี้เหร่ ผช มาตามจีบพอควรเพราะทำงานด้านวิศวกรรมเจอ ผช เยอะ เราก็ไม่เคยเปิดใจเลย แต่กับเขาคนนี้เรายอมหมดเพราะรักมาก แต่คำพูดที่ได้ยินเมื่อคืน ดูเป็นเรื่องเล็กน้อยนะ แต่ค่อนข้างเฟลเลยพอมันออกมาจากปากแฟน

คราวนี้พอคุยกับเขาจากที่เต็มร้อยก็เหมือนมีหนามบางอย่างมาทิ่มๆให้เจ็บๆคันๆ เพราะถึงเขาจะบอกว่ารัก บอกว่าคิดถึง แต่คงไม่ภูมิใจกับรูปร่างหน้าตาเรา

ในขณะที่เขาก็ไม่ได้ถึงกับเพอร์เฟคอะไร ถ้าเอารูปร่างหน้าตาภายนอกไม่เท่าคนที่เราเคยคุย แต่สำหรับเราเขาดีที่สุดนะ เราบอกเขาตลอดตอนเขาไม่มั่นใจกับทรงผมกับเสื้อผ้าตัวเอง ว่าเขาดูดีมากสำหรับเรา T T

เลยรู้สึกน้อยใจแฟนน่ะค่ะ แต่จะให้ไปบอกว่าน้อยใจเรื่องนี้ก็กลัวจะงี่เง่าไปอีก แล้วเหมือนตอกย้ำตัวเองด้วย

มีแผนจะลดน้ำหนักเหมือนกัน (เราสูง 155 นน.50) และออกกำลังกายให้ดูดีขึ้น ดูแลอาหารการกิน หน้าตาผิวพรรณมากขึ้น แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ค่ะ กลัวมันจะกลายเป็นปัญหาความไม่พอใจกันในระยะยาวน่ะค่ะ พี่ๆมีความเห็นกับเรื่องนี้ยังไงบ้างคะ เรางี่เง่าเกินไปไหม หรือแฟนเราพูดเกินไปไหมคะ และควรจัดการกับเหตุการณ์นี้ยังไงดี ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻