อยากจะขอวิธีจัดการกับความคิดของตัวเองหน่อยค่ะ

เมื่อเรารู้สึกว่า หัวหน้าด้อยค่าในงานที่เราทำ และสนับสนุนคนอื่นในทีมมากกว่า (แน่นอนว่า เป็นความรู้สึกส่วนตัว ที่ไม่สามารถยืนยันได้ แต่เราจะค่อยๆ อธิบายให้ฟังว่า ทำไมเราถึงรู้สึกเช่นนี้)

สิ่งที่สังเกต คือ ผลงานที่เราทำ มักจะโดนปัดตกออกไป ไม่ให้ทำก่อน ทั้ง ๆ ที่เป็นงานที่ได้รับมอบหมาย ก็มักจะโดนสั่งให้ delay ออกไป 

เราพยายามอธิบายถึงผลดีที่จะได้รับหากทำวิธีนี้ ก็จะสามารถตอบโจทย์เป้าหมายที่ต้องการได้  ก็ไม่ได้รับการตอบรับ

และหัวหน้ามักจะนำงานที่ด้อยค่ามาให้ทำแทน  ไม่ค่อยให้เสนอไอเดียหรือวิธีอะไรใหม่ ๆ เพื่อจะตอบโจทย์ที่คนกำลังสนใจ

แต่เราก็ทำหน้าที่ตามที่รับมอบหมายให้ดีที่สุด ไม่มีขาดตกอะไร 

และเราก็ยังหา extra ทำเสริมให้ตลอด ซึ่งไม่ได้รับ appreciation อะไรเลย 

และจะเห็นได้จากผลการประเมินของเราที่ได้ไม่ค่อยดีนัก ซึ่งในจุดนี้ก็สอบถามทางหัวหน้าแล้วถึงจุดที่จะสามารถปรับปรุงได้  หัวหน้าก็บอกว่า ไม่มี ทำดีแล้ว  แต่เขาจำเป็นต้องให้คนอีกคนในทีมก่อน เนื่องจากเกรดมีจำกัด (อันนี้ ก็ไม่รู้ คำอธิบายจะเชื่อถือได้จริงไหมนะ เพราะเหมือนเราก็ไม่ได้รับคำตอบที่แท้จริงซักเท่าไหร่ ได้แต่คอยดูต่อไป  แต่เราก็เหมือนจะคาดการณ์ได้ล่วงหน้าแล้วละ ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา ดูจากโฟกัสและกรอบสายตาของหัวหน้า ก็คือ พยายามไปดันอีกคนนั่นแหละ  ใครเคยมีประสบการณ์ประมาณนี้ จะเข้าใจ) 

ขอยกตัวอย่าง

คนในทีม ทำงานธรรมดา มักได้รับการชื่นชม เช่น ทำ report เป็นระเบียบอยู่ใน format ก็ได้คำชมแล้ว (ในขณะที่ทุกคนก็ทำ format แบบเดียวกันอะนะ) 

ก็ไม่แน่ใจว่า ที่ชื่นชมคนนั้น ต่อหน้าคนอื่นในทีม เพราะว่าหัวหน้าเขาอยากจะแสดงออก ว่าเขาสนับสนุนคนนี้ อยากให้คนอื่นเอาแบบอย่าง ขนาดนั้นหรือไม่

และก็เป็นไปตามคาดว่า คนนั้นคือได้รับผลประเมินดีมาก 

แต่สำหรับส่วนตัวเรา เราเฉยๆ นะ ทำดีก็ได้รับคำชมก็ดีแล้ว แต่มันไม่ควรชมอะไรที่ common ทุกคนทำเหมือนกัน แล้วชมคนนี้คนเดียว ? มันดูแปลกๆ มากเลย ถ้าชมก็ควรชมในวาระที่คนนี้ทำได้โดดเด่นกว่าคนอื่นอย่างเป็นที่ประจักษ์จริงๆ 

ถ้าตัดเรื่องนี้ไป อาจมองแบบนี้ได้ไหมว่า แต่ละคนมี standard การทำงานไม่เท่ากัน  บางคนอาจจะ high standard อยู่แล้ว พอทำดี อาจจะไม่ได้รับคำชมหรือเปล่า  และพอคนธรรมดา หรือคนใหม่ๆ เข้ามา ซึ่งยังไม่ถูกเซ็ต standard พอทำดี อาจจะได้รับคำชื่นชม  อันนี้ก็เป็นไปได้  หรือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่คิดได้ คือ เขาอยากจะดันคนๆนั้น และมี bias กับเรา  (ซึ่งเราก็ไม่อยากคิดแบบนั้นอะนะ) 

ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่ชวนให้คิดแบบนั้น

เช่น ในบางอีเมล ซึ่งเป็นงานของเรา และหัวหน้านำงานเราไปนำเสนอหัวหน้าของหัวหน้าอีกที และหัวหน้าของหัวหน้า reply กลับมาสอบถามและเสนอแนวคิดว่าแบบนี้เป็นไปได้ไหม  เราก็เลย reply ตอบกลับ ประมาณว่า แบบนี้เป็นไปได้ และอาจต้องใช้วิธีนี้..

ทำให้หัวหน้าเราดูเหมือนไม่พอใจ และแคปคำพูดเราในเมล ส่ง chat มาหาเรา (คล้ายๆ อารมณ์เสีย มาต่อว่า ทำไมตอบแบบนี้ ซึ่งเหมือนเขาอยากจะห้ามไม่ให้ตอบ เราก็ไม่รู้ว่าเขามี bias หรืออะไรไม่รู้  ทำไมไม่เปิดกว้างรับแนวคิดหรือไอเดียใหม่ๆ บ้าง) 

อีกอย่างหัวหน้าจะเป็นคนที่ชอบตั้งธง ถ้าหากผลไม่เป็นไปตามธง ก็จะรู้สึกว่าผิดแผน ซึ่งจริงๆ มันไม่ใช่เลย ในระหว่างทางเดิน เราอาจเจอปัญหาหรืออุปสรรคทำให้เราต้องปรับแก้แผนและร่วมกับทีมงานในการคิดแก้ปัญหาเดินไปข้างหน้าก็ได้  ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตัวเองคิดตอนแรก ไม่ได้แปลว่าไม่ดี 

ซึ่งจุดนี้เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าดีแล้ว มีเพื่อนร่วมงานที่เอาใจใส่กับงาน และหัวหน้าก็ดูจะขยันดี และมีการชื่นชมกันในที่ทำงาน ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้ว

ในส่วนของเราก็อยากจะพัฒนางานต่อไป แค่ได้ทำก็รู้สึกว่ามีความสุขแล้ว และผลงานที่ออกมามันทำให้เราภาคภูมิใจ ว่าเราทำสำเร็จ

ในส่วนว่า คนอื่นจะมองเห็นคุณค่าหรือความสำเร็จในงานที่เราทำไหม หรือจะให้การสนับสนุนเราไหม มันเป็นอีกเรื่องนึงละ ที่เราควบคุมไม่ได้ 

------
ปล
เคยคิดนะ ว่าจะย้ายไปอยู่ทีมอื่น ภายใต้หัวหน้าคนอื่น ที่เขาไม่มี bias แต่พอมานั่งย้อนนึกถึงงานที่ได้ทำ และตอบโจทย์กับสิ่งที่เราอยากพัฒนาไป

ก็เลยกลับมาอยู่จุดที่เลือกงานดีกว่าการเลือกคน  เพราะในระยะยาว น่าจะต้องใช้ประสบการณ์ตรงนี้   

ทีนี้ อยากขอวิธีคิด ว่ามีวิธีคิดจะจัดการความรู้สึกตัวเองอย่างไร  ทำให้ไม่รู้สึกว่า เราถูกด้อยค่าในงานจากคนๆนึงคะ  บางทีก็คิดได้ บางทีหลายๆเหตุการณ์เข้ามาสะสม ก็เกิดความเครียดเล็กน้อยอะค่ะ 

แม้รู้ดีว่า เราไม่ใช่คนที่ถูกเลือก  แม้ว่าจะทำดีแค่ไหนก็ตาม  จะมีวิธีคิดอย่างไรดีคะ

และใครเคยมีประสบการณ์ในที่ทำงาน ทำนองนี้บ้างไหมคะ

มาแชร์กันได้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ