ใครเคยตกอยู่ในความสัมพันธ์ที่เหมือนแฟนแต่ไม่ใช่แฟน เหนื่อยท้อ เราควรจัดการตัวเองอย่างไรบ้าง

ไม่ชอบเลยที่ตัวเองเวลาสนใจอะไร ก็สนใจแค่ช่วงแรกๆพอหลังๆ เริ่มเหนื่อยเบื่อท้อนิดๆหน่อยๆ ก็หมดไฟ

คำถามตามนั้นครับ ผมสงสัยมานานแล้ว

ตามที่ถามเลยค่ะ เรากับเขาเป็นแบบนี้ซึ่งเป็นแบบนี้มานานพอสมควรแล้วค่ะ คือเรารู้สึกพอใจนะคะ แต่มันก็อึดอัดเหมือนกัน คืออยากตัดความสัมพันธ์นี้เพราะเท่าที่อ่านหลายกระทู้จบไม่ค่อยจะสวย เลยแอบคิดว่าควรจะตัด

บางทีคิดว่าความสัมพันธ์นี้จะไปไหว แต่ทำไมมันรู้สึกเหนื่อยจัง ตอนไม่มีเขาเราก็มีความสุขกว่านี้นี่นะ อยู่คนเดียวก็ดีนี่ เอาเขาเข้ามาในชีวิตทำไม??บางทีงงกับตัวเอง แค่คำว่าลองจิงจังในชีวิตสักครั้งพังไม่เป

เราควรทำไงกับความสัมพันธ์นี่ไงดีคะคือต่างคนต่างชอบแต่ไม่มีวี่แววจะเป็นได้มากกว่านั้นเลยค่ะฝั่งนั้นปากบอกชอบเราพอมาคุยเราก้ต้องชวนคุยถามคำตอบคำจนเราท้อคุยได้6วันเราเลยเลิกคุยไปเขาหายไปสักพักเขาทักมาหาเ

คือเราเป็น ผญ นะคะ เราอายุ 19 ปี เราคุยกับพี่คนนึง เค้าเป็นผช เรารู้จักกันทางอินเตอร์เน็ตคะ แต่เราคุยกันเหมือนเป็นแฟนกัน ความสัมพันธ์เราเป็นแค่พี่ชายน้องสาว พอยิ่งคุยเรายิ่งรู้สึกดี แต่เราไม่ได้อยากให

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

คือเราคบกับแฟนอาศัยอยู่ด้วยกัน ตอนที่เราคบกันมันมีปัญหากันตลอดแก้ไม่เคยหาย หรือทำตัวเดิมๆ ตอนนี้เรารู้สึกสับสนกับความสัมพันธ์ บางทีก็รู้สึกรักเขาขึ้นมาไม่อยากเลิกแต่บางทีก็รู้สึก เบื่อกับความสัมพันธ์

อยากจะเรื่มต้นมีความสัมพันธ์กับเขาในแบบเพื่อนคู่คิดหรือแฟนแต่เขามีเพื่อนทีี่สนิทกันมากมากในแบบ "มากว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน" ผมควรทำอย่างไรดี