มีใครเป็นบ้างคะ ว่าที่บ้านเหมือนคนในบ้านจะรักพี่มากกว่า

เราเป็นน้องคนเล็กของบ้านค่ะ แต่ที่บ้านมีพี่ชายอยู่นะคะ ห่างกันประมาณ 8 9 ปีค่ะ เรามีความรู้สึกว่าแม่เราเหมือนไม่ค่อยตามใจเราค่ะ เหมือนว่าเราอยากไปไหน เวลาเราบอกว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนนู้นนี่นั่น แม่จะไม่ให้เราไปค่ะ บอกว่าอันตรายบ้าง น่ากลัวบ้าง พวกจะทำมิดีมิร้ายเอาไรแบบนี้อะค่ะ (แต่เราไปกับเพื่อนอีก 2 3 คนค่ะ) เราก็เลยบอกเพื่อนไปดีๆค่ะ ว่าเออ แก ทางบ้านแม่ไม่ให้ไป ไรแบบนี้อะค่ะ เพื่อนก็เข้าใจ (แต่เพื่อนก็อยากให้เราไปด้วยจริงๆค่ะ) ผิดกับพี่เราค่ะ ที่ตั้งแต่สมัยเรียนไปได้ทุกที่ค่ะ อยากไปไหนไป กลับบ้านกี่โมงก็ได้ (บางทีก็เที่ยงคืน ตี1 ค่ะ) แม่ไม่ค่อยบ่น ไม่ค่อยห้ามเลยค่ะ อยากได้อะไร แม่เราก็ซื้อค่ะ พร้อมบอกเหตุผลว่า เนี่ยพี่เขาซื้อ...มาอะ ดีแล้ว (ของพวกเฟอร์นิเจอร์ไรงี้อะค่ะ) ส่วนเรา ชอบซื้อของไม่แพงตามประสาผู้หญิงค่ะ(ราคาไม่เกิน100 กว่าบาทค่ะ) เสื้อผ้าไรแบบนี้ค่ะ แค่1 หรือ 2 ตัว แต่แม่เราบอกว่า ซื้อมาทำไมอีก เปลืองเงิน เราเลยรู้สึกว่าแม่อะรักพี่เรามากกว่า ตามใจพี่เราหมด  อะไรพี่เราก็ถูกหมด บางทีก็บอกว่า ที่พี่เขาพูดมันก็ถูก ประมาณนั้นค่ะ ไม่ค่อยบ่นไรเลย เราเองก็โดนพี่เราบ่นซ้ำเติมอีกค่ะ ใช้นู้นนี่นั้น ตรงนั้นไม่ได้ ตรงนี้ไม่ดี กวาดตรงนั้นตรงนี้ให้สะอาดหน่อย เนี่ยๆ ตรงนี้ยังไม่สะอาดเลย ไรแบบนี้ค่ะ เรารุ้สึกเบื่อมากกค่ะ เราเป็นคนไม่ค่อยชอบให้คนมาย้ำอะไรบ่อยๆค่ะ 
# ชีวิตเหมือนติดอยู่บนหอคอยอะค่ะ #ไปไหนไม่ได้เลย ทั้งๆที่ตัวตนเราคือรักอิสระมากๆ ชอบเที่ยวกับเพื่อนๆ ชอบเที่ยวคนเดียวค่ะ