แกทำธุรกิจแป้งตอนอายุ 27 มั้ง ไม่รู้ละเอียดนะ พอดีฟังเขามาผ่านๆ อีกที หลังจากแกล้มเหลวเรื่องธุรกิจแป้งอะไรของแกนั่นแหละ แกก็ไปสมัครเป็น ส.ส. ในสังกัดศาสดาเหลี่ยมของชาวสีแดง ช่วงนั้นแหละครับ ที่ผมรู้สึกว่าแกเป็นคนดีสุดๆ ไปเลย ช่วยงานศาสดาเหลี่ยมทุกสิ่งอย่าง จนได้ชื่อว่าเป็น ส.ส. น้ำดีที่สุดคนหนึ่งของพรรค อันนี้ผมเชื่อว่าชาวแดงต้องเห็นด้วยกับผมเป็นแน่ เพราะรู้สึกว่าตอนนั้นไม่มีแดงคนไหนตำหนิการทำธุรกิจแป้งของแกเลยแม้แต่คนเดียว

หลังจากที่ศาสดาเหลี่ยมเบื่อการเมือง แกก็ไปตั้งรกรากอยู่แดนไกล ท่าทางจะไม่อยากกลับมาอีกแล้ว หลายคนก็คงคิดเหมือนๆ กัน ว่าศาสดาเหลี่ยมน่าจะมีความสุข กับการได้นอนนับรากฝอยตะบองเพชรของที่นู่น มากกว่าจะมานอนนับรากฝอยมะม่วงของบ้านเราแน่ๆ สาเหตุอาจจะเพราะมันนับง่ายกว่า

กลับมาที่เรื่องของพี่แป้งอีกที แม้ว่าศาสดาเหลี่ยมแกจะเบื่อการเมือง แต่พอดีว่าพี่แป้งของผมยังไม่เบื่อ แกก็เลยไปเข้าสังกัดพรรคการเมืองใหม่ ตั้งหน้าตั้งตาทำงานช่วยเหลือต้นสังกัดทุกสิ่งอย่าง เหมือนที่เคยช่วยศาสดาเหลี่ยมทำงานนั่นละ อย่างว่าละครับ คนดีมีความสามารถทำงานที่ไหนก็ผลิดอกออกผลที่นั่น 

ผมสงสัยอยู่อย่างเดียวแค่นั้นละครับ ว่าทำไมชาวแดงถึงต้องไปติ ไปต่อว่า ธุกิจแป้งของแกเอาตอนที่แกย้ายที่ทำงานใหม่ ตอนอยู่กับศาสดาเหลี่ยม ไม่เห็นแดงคนไหนพูดถึงเลย

และตอนนี้พี่แป้งของผมก็ย้ายงานอีกแล้ว พี่แป้งจะยังเป็นคนดีคนเดิมของชาวแดงอยู่ไหมครับ

ปล. ไม้หลักปักขี้เลนแปลว่าอะไรครับ